Ο Άρης Στυλιανού με το ΣΥΡΙΖΑ στο eirinika: Αν και μεγαλώνεις, όμορφα να παλιώνεις, να ζεις με αγάπη και με χαρά (φωτό)

Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και εμείς στο eirinika και στην ενότητα smart interview θέλουμε να παρουσιάσουμε, να γνωρίσουμε τους ανθρώπους και το έργο τους. Αυτά πρέπει να βαρύνουν την απόφασή μας πριν από την κάλπη.

Καθηγητής από τη Θεσσαλονίκη με σπουδές στο εξωτερικό, η πολιτική ήταν πάντα παρούσα στη ζωή του. Ζητάει από τους νέους να μην εγκαταλείψουν τα όνειρα και τους αγώνες τους για ένα καλύτερο μέλλον, ενώ σε μία Ελλάδα του 2050 θέτει ως προτεραιότητα τη στήριξη των πολιτών

Ποιος είναι ο Άρης Στυλιανού:

Γεννήθηκα το 1965 στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσα, σπούδασα και έκανα οικογένεια, έχοντας λείψει μόνο για τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Παρίσι. Είμαι Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχω διατελέσει πρόεδρός του (2018-2022), δίνοντας μάχες για τη διατήρηση των δωρεάν προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών. Την περίοδο 2015-2019 διετέλεσα πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, εξυγιαίνοντας τα οικονομικά του στοιχεία και καθιερώνοντας φθηνό (λαϊκό) εισιτήριο. Πορεύομαι πάντα με τις ίδιες αρχές και αξίες, την αλληλεγγύη, την πίστη στον Άνθρωπο, τη διάθεση προσφοράς στον τόπο μου, τη Θεσσαλονίκη των τόσο μεγάλων, αλλά αναξιοποίητων, δυνατοτήτων.

Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική:

Η απόφαση ενασχόλησης με την πολιτική χάνεται στον χρόνο, κάποιες δεκαετίες πίσω, όταν από μαθητής ακόμα εντάχθηκα στον «Ρήγα Φεραίο». Δεν ήταν κάποια υπολογισμένη επιλογή, αλλά η ικανοποίηση της επιθυμίας μου για συμμετοχή στα κοινά και προσφορά στην κοινωνία. Η συνέχεια της διαδρομής μου, πάντα στον χώρο της Αριστεράς, είχε επόμενους σταθμούς το φοιτητικό και το συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ η πολιτική ήταν πάντα παρούσα μέσα από την ακαδημαϊκή μου ενασχόληση με την πολιτική φιλοσοφία. Τα τελευταία χρόνια ανέλαβα με επιτυχία διοικητικές θέσεις, στο Πανεπιστήμιο και στο ΚΘΒΕ, και έτσι, μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, αλλά και λόγω αυτής, προέκυψε η πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η απόφαση να βάλω για πρώτη φορά υποψηφιότητα στην Α’ Θεσσαλονίκης.

Το μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους νέους:

Θα ήθελα να σας πω ότι εκτιμώ εξαιρετικά τα μηνύματα που ο ίδιος λαμβάνω από τους νέους και τις νέες μας, δουλεύοντας μαζί τους καθημερινά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το μόνο που σκέφτομαι ότι θα ήθελα να ζητήσω είναι να μην εγκαταλείψουν τα όνειρα και τους αγώνες τους για ένα καλύτερο μέλλον, για τους ίδιους και για τη χώρα μας. Γνωρίζω τις δυσκολίες, νιώθω τις αγωνίες τους και ελπίζω να βρουν τον δρόμο τους, έναν δρόμο που δεν θα τους πάρει μακριά. Από τη δική μου πλευρά, στη Βουλή, αυτή πρόκειται να είναι η βασική προτεραιότητά μου.

Ακούμε καθημερινά περιστατικά βίας, κακοποίησης, παρενόχλησης γυναικών. Τι πρέπει να γίνει ώστε να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα;

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα το 25% των γυναικών έχουν υποστεί βία, ένα πολύ ανησυχητικό νούμερο, ένα τρομακτικό για την κοινωνία μας φαινόμενο, το οποίο ζητάει άμεσες, αλλά και μακροπρόθεσμες λύσεις. Απαιτείται η ενίσχυση της νομοθεσίας κατά της ενδοοικογενειακής βίας, η εκπαίδευση των αστυνομικών και η καθιέρωση συμμετοχής γυναικών στις ομάδες που επεμβαίνουν σε τέτοια περιστατικά, καθώς βέβαια και εξειδικευμένων επιστημόνων. Επίσης, χρειάζονται περισσότεροι πόροι για τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και αύξηση της χρηματοδότησης για την ψυχική υγεία, τα καταφύγια γυναικών και τις τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης. Πρέπει όμως να αντιμετωπίσουμε και τα ζητήματα νοοτροπίας, να καταπολεμήσουμε την πατριαρχία, πρώτα απ’ όλα μέσα από την εκπαίδευση και από εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τα θέματα της έμφυλης βίας, όπως και να διεκδικήσουμε μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών στη λήψη αποφάσεων.

Ποια είναι η εικόνα που θα θέλατε να παρουσιάζει η Ελλάδα το 2050;

Οραματίζομαι μια χώρα δημοκρατική, που θα έχει αντιστρέψει τη σημερινή πορεία προς τον αυταρχισμό και θα έχει συμμετοχικούς θεσμούς, διαφάνεια και λογοδοσία. Εργάζομαι για μια χώρα που θα έχει ισχυρό κράτος, το οποίο θα παρέχει δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, προσαρμοσμένη σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία με την τεχνολογία. Ένα κράτος που θα έχει ως προτεραιότητα τη στήριξη των πολιτών, με δημόσια υγεία, αλλά και μπροστά στις επερχόμενες κρίσεις, όπως της κλιματικής αλλαγής. Τέλος, αγωνίζομαι για μια χώρα με λιγότερες ανισότητες, που θα αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, με πρώτο το ανθρώπινο δυναμικό της, για μια Ελλάδα, αλλά και για μια Θεσσαλονίκη που θα έχει προοπτική και δεν θα στέλνει τα παιδιά της μετανάστες.

Μπορείτε να μας πείτε 2 σημεία που διαφοροποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

Ειδικά με τη Νέα Δημοκρατία θα μπορούσα να κάνω μια πολύ μεγάλη λίστα, ωστόσο  θα περιοριστώ σε δύο βασικές ιδεολογικές διαφορές, με πρώτη αυτή περί κοινωνικής ανισότητας, που για εμάς αποτελεί πολιτικό πρόβλημα, ενώ για τη Δεξιά είναι μια φυσική και επιθυμητή κατάσταση των πραγμάτων. Παρομοίως, θα ξεχώριζα το χάσμα που μας χωρίζει ως προς τον ρόλο του κράτους, το οποίο εμείς το θέλουμε ισχυρό και δίπλα στον πολίτη και τις ανάγκες του, ενώ για τη Νέα Δημοκρατία έχει αποδειχθεί ότι είναι προτιμότερος ο ρόλος ενός κράτους που απλά φοροσυλλέγει, αναθέτει (συχνά απευθείας και με αδιαφανείς διαδικασίες) τις λειτουργίες του σε ιδιώτες και μεταθέτει τις ευθύνες του στους πολίτες διά της προπαγάνδισης της «προσωπικής ευθύνης». Με το ΠΑΣΟΚ, οι ιδεολογικές μας διαφορές είναι προφανώς μικρότερες και εντοπίζονται περισσότερο σε στρατηγικές, σε προτεραιότητες και στην ιστορική διαδρομή κάθε χώρου.

Τι σας φοβίζει περισσότερο σήμερα;

Είναι πολλά αυτά που με προβληματίζουν, ελάχιστα με φοβίζουν, διότι είναι γνωστό ότι ο φόβος δεν είναι καθόλου καλός σύμβουλος. Όπως έγραφε και ένας φιλόσοφος που αγαπώ, ο Σπινόζα, «ούτε φοβάμαι, ούτε ελπίζω, αλλά σκέφτομαι και κατανοώ». Με προβληματίζουν ο νεοφιλελευθερισμός, η κοινωνική ανισότητα και αδικία, ο κυνισμός της εξουσίας, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία και η μνησικακία.

Ένα γνωμικό ή ρητό που σας εκφράζει και θα θέλατε να μοιραστείτε:

«Όσα είπαμε παλιά, ισχύουν» (Μάρκος Μέσκος).

Μεγαλύτερο προτέρημα και ελάττωμα;

Ως προτέρημα, είμαι εργατικός, αισιόδοξος και συνεπής. Ως ελάττωμα, είμαι λίγο αναβλητικός και χαλαρός (Θεσσαλονικιός γαρ).

Κοιτάζετε τον καθρέφτη. Τι θα λέγατε στον εαυτό σας;

Αν και μεγαλώνεις, όμορφα να παλιώνεις, να ζεις με αγάπη και με χαρά.

Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο, αγαπημένη ταινία, μουσική, φαγητό ή άλλο:

Θα ξεχώριζα την αγάπη μου για τα βιβλία: η σχέση μου μαζί τους δεν είναι μόνο επαγγελματική, αλλά βαθύτερη, σχεδόν υπαρξιακή, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς ανάγνωση. Φυσικά, απολαμβάνω και άλλες μορφές τέχνης, εδώ θα σταθώ στο θέατρο, μια σχέση στην οποία εμβάθυνα τα τελευταία χρόνια. Επίσης, στη μουσική, που είναι απαραίτητη για όλους μας. Αγαπώ πολύ την κλασική μουσική, αλλά πηγαίνω ευχαρίστως να ακούσω ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Μου αρέσει ιδιαίτερα το σινεμά, πώς να ξεχωρίσω μία ταινία; Θα πω την «Καζαμπλάνκα». Από φαγητό, μου αρέσει να δοκιμάζω όλες τις κουζίνες, εδώ ας επιλέξω τα γεμιστά (γιαλαντζί). Η ανθρώπινη επαφή πάντα με γεμίζει, είτε με την οικογένεια, είτε με φίλους και συντρόφους, είτε σε μια κυριακάτικη βόλτα στο γήπεδο της Τούμπας.