Το τελευταίο φιλί ... Η selfie που τράβηξε ζευγάρι λίγο πριν χωριστούν - Κρύφτηκαν στους θάμνους

Ραγίζει καρδιές η τελευταία σέλφι που μοιράστηκε ζευγάρι από το μακελειό στο μουσικό φεστιβάλ στο Ισραήλ.

Η Αμίτ Μπαρ και ο σύντροφός της Νιρ ήταν μεταξύ των 3.500 ατόμων που συμμετείχαν στο φεστιβάλ Tribe of Nova όταν οι μαχητές της Χαμάς άνοιξαν πυρ, σκοτώνοντας περισσότερα από 260 άτομα. Το ζευγάρι κατάφερε να αποφύγει τα πυρά, αλλά ο φίλος τους ο Ζιβ, o οποίος απομακρύνθηκε για να βοηθήσει άλλους, αγνοείται.

«Όταν άρχισαν οι ρουκέτες, ο Ζιβ βοήθησε δύο κορίτσια και φρόντισε να τα ηρεμήσει, τους είπε ότι σύντομα όλα θα πάνε καλά» δήλωσε η Αμίτ στο ισραηλινό πρακτορείο N12.

«Προσπαθήσαμε να του φωνάξουμε και να τον καλέσουμε, αλλά δεν άκουγε. Βλέπαμε τους τρομοκράτες στα οχήματά τους να πυροβολούν προς κάθε κατεύθυνση, δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε» πρόσθεσε.

Η Αμίτ δημοσίευσε φωτογραφία της με το φιλί με τον σύντροφό της στο Instagram. Και έγραψε:

«Είναι ακόμα αδύνατον να συνοψίσουμε τι περάσαμε εκεί χωρίς τον Ζιβ, και μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Αλλά είμαστε εδώ ως εκ θαύματος. Ξεκίνησε με ρουκέτες, ήταν αγχωτικό, ωστόσο κατάφερα να ενθαρρύνω τον εαυτό μου ότι μπορεί να μην πέσει πάνω μου, ότι όλα θα πάνε καλά. Προσπαθήσαμε να οδηγήσουμε να φύγουμε μέχρι που μπλοκαριστήκαμε, όλοι ήθελαν να τρέξουν μακριά. Περιμέναμε λοιπόν μια στιγμή να κοπάσει αυτό που γινόταν, σταματήσαμε, αλλά μετά ο κόσμος άρχισε να τρέχει και να φωνάζει ότι υπάρχουν τρομοκράτες. Φύγαμε από εκεί σαν τα πρόβατα στη σφαγή, τρέχαμε στα χωράφια, με τραβούσες από το χέρι μαζί σου.
Ακούγαμε τις σφαίρες να σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας και οι άνθρωποι έπεφταν κάτω και οι γα@@@@@@@ τρομοκράτες έκαναν κύκλους με μοτοσικλέτες προσπαθώντας μόνο να δολοφονήσουν. Όταν σου έλεγα ότι δεν έχω δυνάμεις, μου έλεγες ότι δεν υπάρχει επιλογή και ότι πρέπει να συνεχίσουμε να τρέχουμε μακριά.
Προσπαθούσες να κάνεις οτοστόπ, αλλά έλεγες ότι το περπάτημα είναι το πιο ασφαλές. Δεν σταματήσαμε να τρέχουμε μέχρι που χωριστήκαμε με τον Ζιβ και κρυφτήκαμε και οι δύο στους θάμνους. Οι σφαίρες περνούσαν πάνω από τα κεφάλια μας, δεν ήξερα ποτέ πώς ακούγεται ο συριγμός μιας σφαίρας, οι τρομοκράτες περνούσαν δίπλα μας και πυροβολούσαν παντού, ενώ εμείς κάναμε ό,τι είναι δυνατόν για να μην κινηθούμε και να σιωπούμε.
Ξαφνικά αποφάσισες να βγάλεις μια selfie, πήγα να θυμώσω, δεν κατάλαβα ποιος ήταν ο λόγος, αλλά είπα ότι τουλάχιστον αν πεθάνουμε η οικογένειά μας θα έχει ένα αναμνηστικό μιας εικόνας μας να είμαστε αγαπημένοι μέχρι την τελευταία στιγμή.
Με προστάτεψες με το σώμα σου και σκέφτομαι όλα τα άλλα ζευγάρια που είχαν διαφορετικό τέλος από το δικό μας...
Το δράμα που εκτυλίχθηκε εκεί δεν μπορεί να αποτυπωθεί και είναι αδύνατον να χωνέψουμε όσα ζήσαμε, απλώς συνεχίζουμε να προσευχόμαστε να επιστρέψει ο Ζιβ στο σπίτι μας».