Μ. Ιγνατίου: Δηλαδή, το μόνο πρόβλημα του ελληνικού πολιτικού κόσμου είναι ο γάμος των ομόφυλων; Ο Ερντογάν καραδοκεί, η υπογεννητικότητα απειλεί

Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εισήγαγε την υποψηφιότητα του στους οπαδούς της αριστεράς που κυβέρνησε τον τόπο, λέγοντας ότι είναι ομοφυλόφιλος. Τους σύστησε και τον σύζυγο του.  Ειλικρινά, γιατί ενδιαφέρει τι κάνει στην προσωπική του ζωή;

Από τότε, ξεκίνησε αυτή η πρεμούρα για το ποιος πολιτικός άνδρας της Ελλάδας θα φανεί πιο αρεστός στο ακροατήριο των ΛΟΑΤΚΙ, σάμπως μόνο αυτοί ψηφίζουν στη χώρα.

Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι έχω πολλούς φίλους και πολλές φίλες στην Ουάσιγκτον, όπου είναι και το κέντρο της κοινότητας, οι οποίοι και οι οποίες είναι υπερήφανοι και υπερήφανες για τις επιλογές τους.

• Δεν είχα ποτέ και κανένα πρόβλημα μαζί τους και βεβαίως υποστηρίζω ότι έχουν τα ίδια ακριβώς δικαιώματα με όλους τους πολίτες του μοιραίου αυτού κόσμου, στον οποίο ζούμε. Αν είναι δυνατόν; Είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι πολύ απλά το καταθέτω.

Δεν μιλούμε για διαφορετικότητα και άλλα τέτοια παλαβά. Όλοι ίδιοι είμαστε, όλοι πρέπει να έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε και να σταματήσουμε να τσακωνόμαστε. Και να δακτυλοδείχνουμε συνανθρώπους μας, επειδή δεν μας αρέσουν οι επιλογές τους.

Όταν μπλέκονται στα πιο απλά πράγματα οι πολιτικοί, τότε ξεκινούν και τα προβλήματα. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να εισαγάγει στη Βουλή η συντηρητική (;) κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει προκαλέσει ταραχή στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, όπου εντοπίζεται και η ισχύς του κυβερνώντος κόμματος.

Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην Hellas Journal, Ουάσιγκτον

Το 40% και πλέον του ελληνικού λαού ψηφίζει τον σημερινό Πρωθυπουργό. Το 80% του ποσοστού αυτού πιστεύεται ότι αποτελούν οι ακραιφνείς δεξιοί και το υπόλοιπο οι πρώην υποστηρικτές του «Ποταμιού» και κάποιοι πρώην του ΠΑΣΟΚ, που συνήθισαν να κατέχουν θέσεις. Οπότε, όποιος τις προσφέρει τις αρπάζουν.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και να μας κάνει εντύπωση, υπάρχει ένα ποσοστό «μάτσο» τύπων που δεν υποστηρίζουν τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, άρα βρίσκονται απέναντι και από τον Κασσελάκη, αυτόν τον περίεργο νέο, που εστάλη -όπως λένε οι αντίπαλοι του- για να διαλύσει τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Τα κατάφερε μία χαρά.

Ο πρώτος που διαφωνεί με τον Συριζαίο πρόεδρο είναι ο ιατρός Παύλος Πολάκης, ο πρώτος που υποστήριξε την υποψηφιότητά του. Θα συγκρουστεί μαζί του; Η απάντηση είναι «ναι», διότι ο Κασσελάκης δεν θα εγκαταλείψει τα «μεγάλα» και τα «πολλά» για ένα Πολάκη. Όπως θα δούμε στο σύντομο μέλλον, όλοι αυτοί -εννοώ τους μεγαλοσχήμονες του ΣΥΡΙΖΑ- είναι απλά αναλώσιμοι για τον «ομογενή» πρόεδρο.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το πιο σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί το σύνολο του πολιτικού κόσμου, αλλά και των δημοσιογράφων, είναι οι γάμοι των ομόφυλων ζευγαριών; Αλλά ρωτήσατε αυτούς τους ανθρώπους τι θέλουν; Και κάτι άλλο: ποιοι είστε εσείς που θα μιλάτε στο όνομά τους; Βεβαίως, δεν χρειάζεται δημοψήφισμα -ακούσαμε και αυτή τη βλακεία από την ακροδεξιά- διότι το όχι (στο γάμο) θα είναι συντριπτικό.

• Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτή η σύγκρουση υποβαθμίζει τα ομόφυλα ζευγάρια και τα θέτει απέναντι σε μία κοινωνία -όχι μόνο στην Ελλάδα- έτοιμη να τα κάνει μία χαψιά. Είναι από τις περιπτώσεις, που η ανάμειξη των πολιτικών δημιούργησε αντί να λύσει προβλήματα.

Σέβομαι και τους υπέρ, σέβομαι και την άποψη όσων εναντιώνονται. Αν είμασταν μέλη μίας κανονικής κοινωνίας θα συζητούσαμε για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα: Λοιπόν:

• Η πλειοψηφία των ανθρώπων αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται σε αντίθεση με την Τουρκία και τις γύρω χώρες, η Πολιτεία δεν στηρίζει τα νέα ζευγάρια και σίγουρα οι υιοθεσίες δεν θα λύσουν το πρόβλημα. Κοντά σε αυτά, η χώρα αντιμετωπίζει και άλλα ζητήματα.

Ο Ταγίπ Ερντογάν μόνο λίγο καιρό …ξαποσταίνει. Η ομιλία του στο προσωπικό της ΜΙΤ, των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών δηλαδή, προκάλεσε συναγερμό στην Αθήνα, τη Λευκωσία και άλλες πρωτεύουσες.

Θα με θυμηθείτε… Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας ΔΕΝ αλλάζει θέσεις, και δεν θα υποχωρήσει ούτε ένα πόντο από τις παράνομες απαιτήσεις εναντίον της Ελλάδας. Η χώρα πρέπει να είναι έτοιμη να τον αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό χρειάζεται ενότητα στην πράξη.

Ο Πρωθυπουργός δεν πρέπει να πιστέψει τίποτα απ’ όσα του είπε και του υποσχέθηκε (;) ο Ερντογάν. Ετοιμάζει καταστάσεις όπως στο Καστελόριζο (2020) και στα Ίμια (1996). Δεν εγκατέλειψε τα σχέδια του.

Ο κ. Κασσελάκης πρέπει να σταματήσει να παίζει. Διαφορετικά ας πάρει τα κουβαδάκια του και ας πάει σε άλλη παραλία. Στο Μαϊάμι ας πούμε.

Το «υπόλοιπο» του παλιού Σύριζα έτσι κι αλλιώς είναι σε ένα άλλο δικό τους φανταστικό κόσμο. Είναι πολίτες του κόσμου, έτσι γενικά και αόριστα. Αρκετοί εξ αυτών κυριαρχούνται από εθνομηδενισμό. Όποιος πιστεύει στην Πατρίδα και αγαπά τη σημαία είναι ακροδεξιός εθνικιστής. Με αυτά και ετούτα, χαρίσαμε τον Πατριωτισμό στους αισχρούς χρυσαυγίτες.

Ο κ. Ανδρουλάκης, πρέπει να ξεφύγει από τον «σημιτισμό» και να πάει στον «παπανδρεϊσμό». Το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ υπάρχει και δεν είναι όλοι αυτοί που τον περιτριγυρίζουν. Για να ξεφύγει από το 12% και να έχει μία ελπίδα να επαναφέρει το Κίνημα στην εξουσία, πρέπει να το καθαρίσει από τις παλιές αμαρτίες. Η διαφθορά είναι γέννημα-θρέμμα του κακού ΠΑΣΟΚ.

Ο Κασσελάκης, που είναι ανίδεος, είναι την ίδια στιγμή έξυπνος. Έχει λόγο και ομιλεί συχνά πυκνά για την «Πατριωτική Αριστερά» του Ανδρέα Παπανδρέου. Τα παίζει όλα για όλα…

Η Ελλάδα, λοιπόν, για να τελειώνουμε, έχει άλλα πιο σοβαρά θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθεί. Θα στενοχωρήσω μερικούς φίλους, αλλά σε αυτή τη ζωή δεν γίνεται να τα έχουμε όλα δικά μας: Ποιοι είμαστε εμείς που θα πούμε σε ένα ζευγάρι ανδρών ή γυναικών τι πρέπει να κάνουν με τις ζωές τους;

Από την άλλη πλευρά, όσοι κινούν το θέμα -και αναφέρομαι και στον Πρωθυπουργό και στον Κασσελάκη- πρέπει να θυμούνται ότι έχουν δικαιώματα και οι μη ομοφυλόφιλοι. Διότι όπως πάμε θα χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια…

Οι φανατικοί των δύο πλευρών, έχουν τον ίδιο δάσκαλο: Είναι ακραία φανατικοί, άρα είναι παράσιτα στην κοινωνία.