Πώς ξεπερνιέται η ανασφάλεια ; Διογκώνει εμπειρίες του παρελθόντος & τις προβάλλει στο μέλλον - Συμφιλιωθείτε με τις προσκολλήσεις σας !

Η ανασφάλεια έχει την τάση να διογκώνει παρελθούσες εμπειρίες και να τις προβάλλει στο μέλλον. Για να έχουμε μέλλον χρειάζεται να ζούμε το παρόν και να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας.

Η ανασφάλεια, αυτό το τρομερά ενοχλητικό συναίσθημα που έχουμε κάποιες φορές, έχει τη βάση της στην παιδική ηλικία. Τα παιδιά που εμειναν απροετοίμαστα είτε από αμέλεια, είτε από σκληρότητα και εγκατάλειψη είτε από υπερπροστατευτική διάθεση, είναι πιο ευπαθή και ευπρόσβλητα.

Παιδιά που τους χαρακτηρίζει η ενδοπροσωπική δυσπροσαρμοστία βιώνουν ένα διάχυτο αρνητικό συναίσθημα εσωτερικής ανασφάλειας.

Η ανασφάλεια του παιδιού μπορεί να παίρνει τη μορφή υπερβολικής ντροπαλότητας και δειλίας, ωστόσο μπορεί να εκδηλώνεται ως φόβος του παιδιού να πάει στο σχολείο ή ως δισταγμός του να βρεθεί ανάμεσα στα άλλα παιδιά που παίζουν στην αυλή του σχολείου.

Μπορεί ακόμη, η ανασφάλεια, να παίρνει τη μορφή εξάρτησης με την υπερβολική προσκόλληση στη μητέρα του και σε άλλα πρόσωπα ή μπορεί να εκδηλώνεται ως φόβος για τους δασκάλους ή άλλα πρόσωπα.

Η εσωτερική ανασφάλεια εκδηλώνεται συνήθως σε τέσσερις τομείς της ζωής του παιδιού: στο σχολείο, στο παιχνίδι, στις διαπροσωπικές σχέσεις και στις διάφορες κοινωνικές καταστάσεις.

Τα παιδιά που κατορθώνουν να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες της ζωής είναι μάλλον τα παιδιά που τα έχουμε προετοιμάσει για τη ζωή και όχι εκείνα που τα έχουμε σε γυάλινη σφαίρα προστατευμένα για να μην πάθουν κανένα «κακό».

Όταν λοιπόν αυτό το ανασφαλές παιδί μεγαλώσει γίνεται ένας ανασφαλής ενήλικας.

Το άτομο με συναισθηματική ανασφάλεια αισθάνεται ότι του επιτίθονται εκατέρωθεν, ότι οι άλλοι, σημαντικοί και μή, μονίμως το έχουν κάτω από το μικροσκόπιο και το παρατηρούν, το κριτικάρουν ή το αντιπαλεύονται.

Το άτομο με συναισθηματική ανασφάλεια βρίσκει ότι στα λόγια των άλλων υπάρχει πάντα μια αιχμή εναντίον του. Πολλές φορές νιώθει ότι οι άλλοι έχουν μόνο προτερήματα και το ίδιο μόνο ελαττώματα.

Ο Bach αναφέρει επτά τύπους ανασφαλών ανθρώπων:

1. Εκείνον που αμφιβάλλει για τον εαυτό του και την ικανότητα του ν΄αποφασίζει και να εκφράζει απόψεις. Έχει την συνήθεια να ζητά διαρκώς συμβουλές από τους άλλους.

2. Εκείνον που δυσκολεύεται ν΄αποφασίσει και αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο πράγματα γιατί μία του φαίνεται σωστό το ένα και μία το άλλο. Η συνεχής του ανασφάλεια εξασθενεί την ικανότητα του ν ΄αυτοσυγκεντρώνεται.

3. Ο ανασφαλής που χάνει εύκολα το θάρρος του.

4. Ο ανασφαλής που βρίσκεται σε απελπισία, απόγνωση.

5. Ο ανασφαλής που αισθάνεται συνεχώς κουρασμένος σωματικά και πνευματικά.

6. Ο ανασφαλής που είναι φιλόδοξος και θέλει να χαρεί τη ζωή σε κάθε της έκφραση αλλά δυσκολεύεται ν΄αποφασίσει με τι θα έπρεπε ν΄ασχοληθεί, γιατί δεν νιώθει να τον ελκύει τίποτα ιδιαίτερα.

7. Οι άνθρωποι που είναι ανασφαλείς παρουσιάζουν παθητική συμπεριφορά. Μπορεί να αποφεύγουν τις συγκρούσεις ή να είναι συνεχώς αγχωμένοι. Πολλοί ανασφαλείς παρουσιάζουν ονυχοφαγία ή καταφεύγουν σε νευρωτικού τύπου συμπεριφορές όπως να τρίζουν τα δόντια τους, να παίζουν με τα δάκτυλα τους πάνω στο τραπέζι, να κουνάνε νευρικά τα πόδια τους.

Ακόμη οι ανασφαλείς μπορεί να παρουσιάζουν επιθετικού τύπου συμπεριφορές. Οι προσκολλήσεις ασφάλειας είναι η κυριότερη αιτία της ανασφάλειας. Πολλοί άνθρωποι π.χ προσκολλούνται σε σχέσεις που ονομάζουνε «σχέσεις αγάπης» ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για σχέσεις ασφάλειας ή υπό όρους αγάπης.

Πώς ξεπερνιέται η ανασφάλεια;

Η ανασφάλεια ξεπερνιέται όταν κανείς παραδεκτεί την κατάσταση του, κοιτάξει με ειλικρίνεια τον εαυτό του και θελήσει να τον γνωρίσει. Κατόπιν όταν το άτομο πάρει την ευθύνη του προβλήματος του.

Όταν το άτομο ανακαλύψει τις ασφαλείς προσκολλήσεις του και τις μετασχηματίσει σε προτιμήσεις. Με την αντιμετώπιση των φόβων και την ανάληψη ρίσκων. Εν κατακλείδι όταν το άτομο ζητήσει τη βοήθεια ενός εξειδικευμένου ψυχολόγου για να βοηθηθεί στο να δομήσει τον νέο του εαυτό.

Στα αυτιά μου ηχούν τα πονεμένα λόγια του Σωτήρη:

Ένα φοβισμένο ανθρωπάκι, αυτό είμαι! Στ'αλήθεια τώρα συνειδητοποιώ πόσο δύσκολη είναι η ενηλικίωση. Πόσο δύσκολο είναι να αντιστέκεσαι συνεχώς σε προκλήσεις, να αρνείσαι πράγματα σε άλλους και να τιμωρείσαι γι' αυτό, να σε αμφισβητούν, να σε συκοφαντούν, να σε ζορίζουν...

Αυτό το μεγάλωμα το πληρώνεις ακριβά. Νιώθεις σαν να έχουν σπάσει τη γυάλινη σφαίρα που μεγάλωνες μέσα στη ζάχαρη και τη ζεστασιά και με το θεόρατο χέρι τους σε τράβηξαν βίαια έξω και σου είπαν ‘τώρα επιβίωσε’. Νιώθεις σαν να σε έθαψαν σε ένα πολύ βαθύ πηγάδι και συ προσπαθείς να φτάσεις στο φως.

Μα το χειρότερο απόλα είναι ότι νιώθω ένα τίποτα. Νιώθω πως ότι κι αν κάνω είναι λίγο. Νιώθω τον κόσμο να μην με αποδέχεται και κάθε φορά που ακούω άνθρωπο να γελάει νομίζω πως εμένα κοροιδεύει. Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω συκοφαντικά σχόλια νομίζω πως τα γράψανε για μένα. Κάθε φορά που παραδίδω ένα προτζεκτ στην δουλειά αισθάνομαι οτι θα απορρίψουν την δουλειά μου, ότι δεν είμαι αρκετά καλός. Σας παρακαλώ βοηθήστε με!

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα psychologynow.gr, ο Σωτήρης εντόπισε την ανασφάλεια του και την παραδέκτηκε. Ζήτησε βοήθεια για να αλλάξει τη ζωή του.

Για να μάθει κάποιος να εμπιστεύεται τους άλλους, όπως αυτοί είναι και όχι να θέλει να τους ικανοποιήσει ή να ικανοποιηθεί από αυτούς χρειάζεται να μάθει να αποδέχεται τον εαυτό του με τα καλά και τα κακά του.

Διαβάστε ακόμη:Πως θα σας βοηθήσει η νευροψυχολογία να αντιμετωπίσετε τις οδυνηρές ή τραυματικές αναμνήσεις ; Τίποτα δεν πρέπει να εμποδίζει την ευημερία σας !

Χρειάζεται πειθαρχία και έλεγχο των συγκινήσεων, χρειάζεται να μην είναι ψυχρός ή σε καταστολή, να μην απομακρύνεται από τον κόσμο. Για να μπει αυτή η τάξη στη ζωή του χρειάζεται να τολμήσει να είναι αυθεντικός στην έκφραση των συναισθημάτων του.

Η ανασφάλεια έχει την τάση να διογκώνει παρελθούσες εμπειρίες και να τις προβάλλει στο μέλλον. Για να έχουμε μέλλον χρειάζεται να ζούμε το παρόν και να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας.