Άλκηστις Πρωτοψάλτη: Πρεμιέρα-θρίαμβος στη Θεσσαλονίκη με τα «Τραγούδια των άλλων που αγάπησα» -To eirinika & η Ειρήνη Νικολοπούλου ήταν εκεί

Η Άλκηστις  Πρωτοψάλτη ήταν χθες το βράδυ η μία και μοναδική, η τραγουδίστρια που αγαπάμε και που δεν παύουμε να της απαντάμε κάθε φορά, οι αφοσιωμένοι θαυμαστές της αλλά και οι δεκάδες νέοι και νέες που διέκρινα χθες το βράδυ στο κατάμεστο Ράδιο City.

Χθες όμως ήταν η Αλκηστις και η Χαρούλα και η Ελευθερία και η Άννα και η Ελένη, και ο Χατζηγιάννης μαζί, αφού τραγουδήσαμε η σιγοψιθύρισαμε με την καρδιά μας με την ίδια να μας συντονίζει, «ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ».

Γράφει η Ειρήνη Νικολοπούλου

Ξεκίνησε βάζοντας μας ακριβώς σε αυτό το κλίμα με το πρώτο ερωτικό τραγούδι με το: ”Αν μου τηλεφωνούσες"

«Θέλω εδώ να μένω, που σ’έχω αγαπήσει»

Έτσι, δεν πήραμε τα μάτια μας από τη σκηνή στην οποία η ακούραστη as usual & fit Άλκηστις παρέμεινε επί 2.15 ώρες, παίρνοντας ένα συνεχές feed back από όλους όσοι είμαστε θεατές χθες στην πρεμιέρα της και της δείχναμε ότι «θέλουμε εδώ να μείνουμε».

Μετά την προθέρμανση μας, πήρε ξανά το μικρόφωνο για να συνομιλήσει μαζί μας:

«Είναι τραγούδια άλλων τραγουδιστών, έχω μεγαλώσει μαζί τους έχω ονειρευτεί μαζί τους και φαντάζομαι και πολλοί από εσάς.

Τα τραγούδια που θα ακούσετε απόψε τα επέλεξα με μεγάλη δυσκολία γιατί δεν ήξερα ποιό να πρωτοδιαλέξω και μάλιστα άφησα  απέξω τουλάχιστον ….500 ακόμα που θα ήθελα να ερμηνεύσω  απόψε [:εδώ γέλιο] και τα οποία πραγματικά διείσδυσαν στην ψυχή μου και στην καρδιά μου

Συνοδοιπόρος σε αυτή την την τρελλή μου σκέψη είναι ένας νέος ταλαντούχος μαέστρος και ενορχηστρωτής , ο Άρης Αντωνιάδης»

Ακούστε την εδώ:

Eίμαι σίγουρη πως ένιωθε να της ανταποδίδουν οι 1.000 θεατές του sold out εμβληματικού χώρου συναυλιών της συμπρωτεύουσας, καθώς προτίμησε να ξεκινήσει αυτή την νέα της δουλειά γιατί όπως χαρακτηριστικά είπε η Θεσσαλονίκη «μου φέρνει γούρι»

Χθες λοιπόν  ήταν η στιγμή να τραγουδήσουμε μαζί της στίχους και συνθέσεις που έχουμε συνδέσει  με άλλους πολύ αγαπημένους ερμηνευτές όπως η Χαρούλα Αλεξίου, η Γαλάνη και η Ελευθερία  Αρβανιτάκη ή η Ελένη Τσαλιγοπούλου αλλά και η Άννα Βίσση, ο  Στέφανος Κορκολής, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Γιάννης Κότσιρας.

Γιατί εάν δεν μπορεί η φωνάρα της Άλκηστις να αποδώσει με το δικό της τρόπο, επιτυχίες των άλλων, τότε ποιος μπορεί;

Νομίζω πως η εμπιστοσύνη στην φωνή της αλλά και το γεγονός ότι είναι μια όχι απλώς, ερμηνεύτρια, αλλά μία πραγματική μουσικός, μια καλλιτέχνης για την οποία, η τέχνη είναι η ζωή της, την οδήγησαν φυσικά και απλά να απολαύσουμε μία μαγική βραδιά.

Να παρασυρθούμε σε στίχους και συνθέσεις  που «μιλάνε» σε όλους μας, που  κάτι μας θυμίζουν, κάποια συναισθήματα ανασύρουν, κάποιες στιγμές πραγματική ζωής αγάπης και έρωτα, «σκαλίζουν».

Από το «Ετσι ξαφνικά» στο «Διευχών» και το Φλαμένκο, το Μην κλαις, το «Τσιγάρο» και του Μικρού βοριά αλλά και το «Νυν και αεί» και το «Να με θυμάσαι και να μ’αγαπάς» μέχρι και το κορυφαίο του Σαββόπουλου «Ας κρατήσουν οι χοροί».

Στο «Δυνατά δυνατά» και στο  «Είσαι εσύ είσαι η αιτία» μας έδινε το μικρόφωνο και γινόμαστε η χορωδία της.

Μια από τις πιο ωραίες στιγμές της χθεσινής βραδιάς ήταν όταν ανέβηκαν οι τρεις τραγουδιστές -συνεργάτες της να ερμηνεύσουν αλλά και να παίξουν σε ένα πολύ «τεατράλε» στυλ το Μαχαίρι σε μουσική του αείμνηστου Θάνου Μικρούτσικο και στίχους Νίκου Καββαδία.

Δείτε εδώ τη στιγμή:

Από τα πιο όμορφα και χαρακτηριστικά τραγούδια που έχει ερμηνεύσει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και χθες η Άλκηστις το απογείωσε με έναν άλλο τρόπο, έχοντας πλάι της τον Γιώργο Καραδήμο, τον Γιάννη Μαθέ και τον Κωνσταντίνο Καϊκή.

Ο μαέστρος Άρης Αντωνιάδης που συνόδευε την πολυμελή ορχήστρα χθες είναι one of a kind επίσης.

Έδινε τον τόνο όχι μόνο στους μουσικούς του και στην τραγουδίστρια του αλλά και σε όλους εμάς γιατί η ενέργεια του ήταν τόσο θετική !Ζωηρός και με ένα vibe νεύρο «ψυχαγωγίας» που θα μου μείνει αξέχαστο.

Το κοινό από κάτω όχι απλά αποδέχτηκε το στυλ του αλλά τον αγκάλιασε με χειροκροτήματα και παραινέσεις.

Στα encore όμως, η Άλκηστις «τράβηξε σκανδάλη» γιατί εμείς οι απαιτητικοί φανς της απαιτούσαμε να κλείσουμε και να κορυφώσουμε τη βραδιά μας με χειροκρότημα γιατί…..

«Είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα

Κι αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα»…….

Όταν φεύγεις γεμάτος από μουσική, εχεις ξεχάσει το κινητό σου βρε αδελφέ κλειστό , τραγουδάς μέχρι το δρόμο η και το σπίτι σου ,  έχεις ανταλλάξει συναισθήματα έχεις αφήσει πίσω σου ότι σε προβληματίζει, έχεις αφήσει την ψυχή σου στην αγωγή της , Στην ψυχαγωγία σου αυτό που λείπει από το σημερινό κόσμο τόσο πολύ

Άλκηστις σε ευχαριστούμε

«Διευχών» και Νυν και αεί !