Ο Αντώνης Καλομοιράκης στο eirinika - Πρωταγωνιστεί στην παιδική παράσταση "Ηρακλής" - "Ένα πολύ ωραίο ταξίδι στις συναισθηματικές μας γειτονιές!"

Είναι ρομαντικός, τολμηρός, αποφασιστικός, αισιόδοξος και ανυπόμονος, δημιουργεί έργα που έχουν ως κύριο γνώμονα να καταγράψουν τις αλήθειες της εποχής, τις Κυριακές πρωταγωνιστεί στην παιδική παράσταση «Ηρακλής.

Οι δώδεκα άθλοι» που παρουσιάζεται από το Θέατρο Άνεσις και όπως τονίζει είναι ένα πολύ ωραίο ταξίδι στις συναισθηματικές μας γειτονίες, ενώ κάθε εβδομάδα δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στην σουρεαλιστική κωμωδία «Η κατάρα της Τζέλας Ντελαφράγκα» στο θέατρο Αμιράλ.

Ο Αντώνης Καλομοιράκης σε μία από καρδιάς κουβέντα στο eirinika.gr

-Οι Κυριακές σου είναι γεμάτες από παιδιά αφού τα πρωινά τους, μεταφέρετε τους άθλους του Ηρακλή στην ομώνυμη παράσταση  « Ηρακλής. Οι 12 άθλοι» που παρουσιάζεται από το θέατρο Άνεσις. Να θεωρήσω πως η επαφή με τους μικρούς θεατές λειτουργεί ως «ελιξίριο» για την εβδομάδα που ακολουθεί;

Είναι υπέροχο να ξεκινάει η εβδομάδα σου με μικρούς φίλους, γιατί ο τρόπος που γελάνε, ο τρόπος που αντιδρούν στην παράσταση, η ματιά τους μας υπενθυμίζει πάντα αυτή την αγνότητα που δε θα έπρεπε να χάνουμε μεγαλώνοντας. Και επειδή η πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια, είναι ένα πολύ ωραίο ταξίδι στις συναισθηματικές γειτονιές μας.

-Η παράσταση έχει τεράστια επιτυχία. Θεωρείς πως έχουμε ανάγκη να οραματιστούμε ανεξαρτήτως ηλικίας μικρούς και μεγάλους άθλους;

Επειδή οι ήρωες έχουν περάσει από διάφορους άθλους όχι με σκοπό να γίνουν ήρωες αλλά με αποτέλεσμα να γίνουν ήρωες υπάρχει μια συγγένεια, μια ταύτιση από όλους μας γιατί κι εμείς αγωνιούμε να υπερνικήσουμε τους προσωπικούς μας άθλους και να ηρωοποιηθούμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Όταν λέω ναηρωοποιηθούμε, εννοώ να βρει ο καθένας μέσα του μια
 προσωπική δικαίωση για τους κόπους του.

-Το παιδικό θέατρο για πολλά χρόνια ήταν ένα παρεξηγημένο είδος θεάτρου. Τι πιστεύεις πως άλλαξε την τελευταία δεκαετία;

Νομίζω ανέβηκε ψηλότερα ο πήχης. Διαπιστώνω ότι πολλές παραγωγές επιθυμούν να αποδώσουν με υψηλά αισθητικά κριτήρια τις ιστορίες για τους μικρούς μας θεατές. Κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για το θέατρο εν γένει.

-Ποιον ήρωα της μυθολογίας λάτρευες ως παιδί και ποιος αντίστοιχα θεωρείς πως συμβολίζει με ένα τρόπο την δική σου διαδρομή στη ζωή;

Εγώ νιώθω πιο κοντά στον Οδυσσέα. Από την πρώτη στιγμή που έμαθα την ιστορία του ένιωθα ότι συγγενέψαμε. Μάλιστα μέχρι και πρόσφατα ξαναδιάβασα την Οδύσσεια. Το καλοκαίρι συγκεκριμένα.

-Είσαι ένας από τους πιο αξιόλογους δημιουργούς. Μέσα στα προηγούμενα χρόνια έχεις φέρει στο φως μία σειρά από πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις που
έγραψες  ο ίδιος. Από τι εμπνέεσαι όταν γράφεις;

Από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Μου αρέσει να παίρνω μια κατάσταση που είναι κοινή και αναγνωρίσιμη από όλους μας και να την αφηγούμαι με το δικό μου χιούμορ και τη δική μου λοξή ματιά.

-Με ποιο επίθετο θα περιέγραφες τον σύγχρονο Έλληνα;

Θα ήταν μεγάλη αδικία να περιγράψω μόνο ένα ουσιαστικό, νομίζω.

-Αντίστοιχα με ποια επίθετα περιγράφεις τον εαυτό σου;

Ρομαντικός, τολμηρός, αποφασιστικός, αισιόδοξος, ανυπόμονος…

-Στο θέατρο Άλφα παρουσιάζεις κάθε Τρίτη τον …καταπληκτικό καταθλιπτικό. Πως έχεις σκιαγραφήσει αυτόν τον ήρωα; 

Ο Ευτύχης, ο καταπληκτικός καταθλιπτικός μας, είναι ένας life coach, ο οποίος δίνει συμβουλές ζωής μεγάλης αξίας, βλέπει τα πάντα θετικά, αρνιέται την αρνητικότητα κ.ο.κ. Ο ίδιος όμως είναι δυστυχισμένος γιατί η πρώην σύντροφος του, η Ελπίδα, τον εγκατέλειψε μαζί με τον κολλητό του φίλο.

Αυτός έχει μείνει σε αυτό το γεγονός της ζωής του, το οποίο συνέβη δύο χρόνια πριν και από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα στην ψυχολογία του προς το καλύτερο. Κάνει επαναλαμβανόμενες απόπειρες αυτοκτονίας, γιατί δεν μπορεί να δεχτεί ότι η ζωή του είναι έτσι όπως είναι σήμερα.

Μια απροσδόκητη επίσκεψη από το παρελθόν όμως τον φέρνει αντιμέτωπο με όλα αυτά που φοβάται.

Την ίδια τη ζωή δηλαδή. Ο Ευτύχης είναι ένας ήρωας που προσπαθεί να μας πείσει για την ευτυχία του, χωρίς αυτή να υπάρχει. Και νομίζω είναι ένα χαρακτηριστικό της εποχής μας αυτό. Αναλογίσου μόνο πώς είναι οι ζωές των ανθρώπων στα social media και πώς είναι στην πραγματικότητα.

-Ολοκληρώνοντας ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;

Στις 15 Νοεμβρίου και για κάθε ΠΣΚ θα παρουσιάζουμε στο θέατρο Τόπος Αλλού την κωμωδία του Γκόγκολ «η αβάσταχτη ελαφρότητα μιας μύτης» σε σκηνοθεσία του Νίκου Καμτσή. Μια ανελέητη σάτιρα για τα κακώς κείμενα της ρωσικής αυτοκρατορίας αλλά και της σύγχρονης Ελλάδας μιας και τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει.