Σε 48 ώρες ο πρόεδρος της Αμερικής, μαζί με τη γυναίκα του, εμφανίζονται να αυξάνουν την περιουσία τους κατά 50.000.000.000 δολάρια

Η ανθρωπότητα –ή τέλος πάντων όποιο κομμάτι της απέμεινε να σοκάρεται από αυτά– παρακολούθησε αποσβολωμένη το σόου της ορκωμοσίας Τραμπ, μια εικόνα βγαλμένη από πολιτικές δυστοπικές σάτιρες, λογοτεχνικές του Σίνκλερ Λιούις ή κινηματογραφικές του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, με τον Ελον Μάσκ να χαιρετά ναζιστικά ως άλλος Πίτερ Σέλερς στο «Dr. Strangelove». 

Οχι άδικα. Η ομιλία του νέου προέδρου των ΗΠΑ θύμιζε περισσότερο στρατιωτικό διάγγελμα έπειτα από προνουντσιαμέντο παρά τοποθέτηση εκλεγμένου ηγέτη που επικαλείται τη δημοκρατική εναλλαγή και η παρουσία τόσων δισεκατομμυριούχων στη σειρά δίπλα του θύμισε σε πολλούς τη στήριξη που πρόσφερε η βιομηχανική τάξη στη Γερμανία στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα μετά το 1933 και τη συνάντηση στο γραφείο του Γκέρινγκ στο Ράιχσταγκ, που περιγράφει έξοχα ο Ερίκ Βιγιάρ στο βιβλίο του «Ημερήσια Διάταξη». 

Ωστόσο, η αποκρουστικά επιβλητική εικόνα ρωμαϊκής στέψης και οι συμβολισμοί που τη σημάδεψαν σκέπασαν σε μεγάλο βαθμό άλλα γεγονότα που συνέβησαν παράλληλα ή στο περιθώριό της. 

Γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης στο Protagon.gr

Στις 48 ώρες που μεσολάβησαν ανάμεσα στο κλείσιμο των χρηματαγορών την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου και το βράδυ της Κυριακής, ο πρόεδρος της Αμερικής, μαζί με τη γυναίκα του, εμφανίζονται να αυξάνουν την περιουσία τους κατά 50.000.000.000 δολάρια.

Εάν φοβάστε ότι σας μπέρδεψαν τα μηδενικά, πρόκειται πράγματι για πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια, όσο ήταν η αύξηση της αξίας του «κρυπτονομίσματος Τραμπ», που ο αμερικανός πρόεδρος κυκλοφόρησε την Παρασκευή εν όψει της ορκωμοσίας του. 

Τα λεγόμενα meme coins κυκλοφορούν στις διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες κρυπτονομισμάτων στο Διαδίκτυο και ανεβοκατεβαίνουν σε αξία ανάλογα με τάσεις που δημιουργούνται ανεξέλεγκτα μέσα σε αυτό. Αρκετοί έχουν χάσει (συνηθέστερα) ή έχουν κερδίσει (σπανιότερα) περιουσίες σε αυτόν τον ιδιότυπο τζόγο, που βασίζεται παραγωγικά στο απόλυτο τίποτα και στερείται οποιασδήποτε ρυθμιστικής αρχής. 

Προφανώς, η διαδικασία είναι εύκολα χειραγωγίσιμη από κερδοσκόπους ή παίκτες με επιρροή. Η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε δεσμευτεί να καταθέσει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο προστασίας, χωρίς στην πραγματικότητα να κάνει πολλά πράγματα, ο Τραμπ ωστόσο, ύστερα από μια πρώτη περίοδο δυσπιστίας, υποσχέθηκε να κάνει τις ΗΠΑ «πρωτεύουσα των κρυπτονομισμάτων» – ασφαλώς χωρίς την παραμικρή ρύθμιση. Ενα αχανές Λας Βέγκας διαδικτυακών «επενδύσεων», που ο φίλα προσκείμενος στον Τραμπ χρηματιστής Πίτερ Σιφ χαρακτήρισε ως τον «νέο ψηφιακό χρυσό».

Το βράδυ της Παρασκευής, παρουσίασε το προσωπικό του meme coin, βασισμένο στην εικόνα της απόπειρας δολοφονίας του, την οποία έχει μετατρέψει σε βασικό σωτηριολογικό μότο των εξαγγελιών του. Η τάση του Διαδικτύου προκάλεσε ένα απερίγραπτα τρελό ράλι. 

Η τιμή του BitCoin έφτασε στα επίπεδα-ρεκόρ των 109.000 δολαρίων και η κεφαλαιοποίηση του κρυπτονομίσματος Τραμπ έφτασε κάποια στιγμή τα 72 δισ. Οταν ξεκίνησε η πτώση του –κάτι εντελώς σύνηθες σε αυτού του τύπου το ψηφιακό χρηματιστήριο– η σύζυγος του Τραμπ, Μελάνια, εμφάνισε το δικό της κρυπτονόμισμα, μεταφέροντας τον πυρετό του Διαδικτύου εκεί. Οσοι πρόλαβαν να κερδοσκοπήσουν εγκαίρως και στα δύο meme coin, έβγαλαν πολλά εκατομμύρια μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς να προσφέρουν και χωρίς να παραγάγουν απολύτως τίποτα. 

Βεβαίως, αυτός ο ψηφιακός πλούτος μπορεί να μην έχει καμία ανταπόκριση σε πραγματικό χρήμα, να είναι σαν λεφτά στη Monopoly. Σωστά; Λάθος! Αρνητής των κρυπτονομισμάτων στην αρχή, ο Τραμπ έχει παραγγείλει σήμερα νόμο για τη δημιουργία ομοσπονδιακού αποθεματικού για τα meme coins και ήδη κάποιοι Ρεπουμπλικανοί εργάζονται για αυτό στη Γερουσία. 

Η εξέλιξη αυτή είναι τερατώδης. Ανθρωποι με πολιτική και οικονομική εξουσία και επιρροή θα μπορούν να δημιουργούν μόδες στο Διαδίκτυο, να προκαλούν συναλλαγές δισεκατομμυρίων δολαρίων προς όφελός τους με αυτόν τον τρόπο και στη συνέχεια να νομοθετούν υπέρ της διασφάλισης των δικών τους κερδών και εναντίον οποιουδήποτε ρυθμιστικού ελέγχου. 

Πρόκειται για μια επιστροφή στον πρωτόλειο αμερικανικό καπιταλισμό των χρυσοθήρων ή για το ξεπέρασμά του από ένα σύστημα βασιζόμενο στην τεχνολογία; Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία θυμίζει έναν κλασικό διάλογο του Λούκυ Λουκ: ένας ιερέας προειδοποιεί έναν χαρτοπαίκτη ότι τα τυχερά παιχνίδια είναι αμαρτωλά και αυτός του ανταπαντά «Μην ανησυχείτε, πάτερ. Φροντίζω τα παιχνίδια μου να μην είναι τυχερά». 

Οικονομίες σαν την ελληνική μπορούν κάλλιστα να απειληθούν από μια τέτοια εξέλιξη. Εάν αυτός ο πυρετός αποκτήσει σταθερά και κυριαρχικά χαρακτηριστικά, είναι εξαιρετικά πιθανό οι αγορές δημόσιων ομολόγων να χάσουν ένα μέρος από τη σημασία τους, εφόσον το ποσοστό κέρδους τους θα είναι αισθητά χαμηλότερο. 

Ομως, αυτό είναι μόνο ένας παράπλευρος φόβος. Στην πραγματικότητα, ο μεγάλος τρόμος είναι ότι η ανθρωπότητα ξύπνησε ξαφνικά σε έναν κόσμο όπου οι τεχνολογικοί φεουδάρχες κατέχουν επίσης και τα κουμπιά για τα πυρηνικά.