Ποιος είναι ο δημιουργός του καλύτερου λικέρ μαστίχας και του πρωτοποριακού Mastiqua - μαστιχόνερου; Ο Δημήτρης Σταινχάουερ μιλάει για τα ''παιδιά'' του που σκίζουν διεθνώς!

Επίσης θεωρεί ότι οι ιδέες είναι εκεί έξω και κάπου σε περιμένουν. Κάπως έτσι συνάντησε και την ιδέα που βαφτίστηκε Mastiqua, το πρώτο νερό με γεύση μαστίχας.

-Γιατί η εμμονή με τη μαστίχα;

Καμία σχέση δεν έχω με τη Χίο (γέλια), ωστόσο η μαστίχα αυτή καθαυτή έχει μια απίστευτη ιστορία και σύνδεση με την Ελλάδα.

-Ο Skinos πού διαφέρει σε σχέση με άλλα ποτά της οικογενείας του;

Πρώτα από όλα ο Skinos προέρχεται από την απόσταξη της μαστίχας. Είναι μια κοστοβόρα πλην παραδοσιακή και επίπονη διαδικασία με την οποία γίνονταν τα αποστάγματα μαστίχας. Εγκαταλείφθηκε και πλέον τα περισσότερα λικέρ καταφεύγουν στην ανάμιξη, δηλαδή αναμειγνύουν αιθέρια έλαια με αλκοόλ και ζάχαρη. Ανάμιξη, εμφιάλωση! Αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό προϊόν και το καταλαβαίνεις αμέσως όταν το πίνεις, άσχετα αν μπορεί να σου αρέσει. Επομένως το βασικό στοιχείο που έκανε το Skinos-με βάση την ελληνικότητα πάντα- να βγει έξω από τα όρια της χώρας μας είναι η ποιότητά του. Στο σημείο αυτό δεν αναφέρομαι μόνο στα γεωγραφικά σύνορα αλλά και στο να καταναλώνεται το προϊόν στην Αμερική όχι μόνο από την ελληνική κοινότητα αλλά και από το μέσο Αμερικανό, δηλαδή να μη βρίσκεται μόνο στην Αστόρια, που είναι πολύ καλό να είναι και εκεί, αλλά ταυτόχρονα να σερβίρεται και στα καλά μπαρ στο Μανχάταν. Άλλα στοιχεία που συμβάλλουν είναι η συσκευασία (packaging) και η σταθερότητα της ποιότητας και του packaging, όπως επίσης και η στόχευσή μας στον τρόπο επικοινωνίας για το πώς μπορεί κανείς να το απολαύσει. Ξεφύγαμε από το ότι είναι ένα σφηνάκι παγωμένης μαστίχας που μπορεί να το απολαύσει κανείς μετά το φαγητό ή μαζί με τον καφέ και πήγαμε στα ευρύτερα πεδία του bartending, του cocktailing και των μεσογειακών κοκτέιλ. Αυτά συνολικά βοήθησαν το Skinos και τη μαστίχα να βγει έξω από τα ελληνικά όρια.

-Το Mastiqua πώς προέκυψε;

Είναι ένα φυσικό επακόλουθο. Δεν είναι μόνο η εμμονή με τη μαστίχα, που την εμπιστευόμαστε πολύ ως συστατικό με την ιστορία, την παράδοση και τη μοναδικότητά του. Είναι και θέμα σύμπτωσης. Στα πολλά ταξίδια μου στην Αμερική για την προώθηση του Skinos πάντα μου έκανε εντύπωση η πληθώρα προϊόντων με νερό. Πρόκειται για νερά πρόσθετης αξίας, όπως λέγονται, δηλαδή νερά με γεύση, με βιταμίνες και ούτω κάθε εξής. Κάποια στιγμή είπα: «έχουμε στην Ελλάδα τη μαστίχα για την οποία ο Ιπποκράτης ανέφερε ότι η αμέσως επόμενη χρήση της -πέρα από το να τη μασά κανείς- είναι να το βράζει με νερό και να την πίνει ή να την αναμίξει με μέλι για το κρύωμα. Σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ιδέα να ξαναζωντανέψουμε αυτή την παράδοση, γιατί πράγματι το μαστιχόνερο, δηλαδή η διαδικασία βαπτίσματος νερού σε μαστίχα, έχει το 99% των υδατοδιαλυτών ιδιοτήτων της μαστίχας, κυρίως τις επουλωτικές και τις χωνευτικές. Έτσι φτιάξαμε το Mastiqua, που είναι το πρώτο που ανήκει σε μια νέα γενιά προϊόντων, που δεν έχει ζάχαρη ή κάποια γλυκαντική ουσία, ωστόσο έχει γεύση και κάνει καλό.

-Υλοποιείτε ως εταρεία Concepts τα σχέδιά σας με βάση σχολαστικούς σχεδιασμούς ή αλλιώς;

Συνήθως «πέφτουμε» σε κάποια ιδέα (γέλια)! Ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα δεν έχει γίνει απολύτως με βάση κάποιο σχέδιο. Το Skinos, ας πούμε, ουσιαστικά δεν τον σχεδιάσαμε. Κάποια στιγμή κάναμε εισαγωγές και είπαμε «δεν πρέπει τώρα να φτιάξουμε ένα δικό μας προϊόν και να το εξάγουμε;» Και τι να είναι αυτό; Τι αξίζει; Ένα προϊόν που δεν θα έχει αντίστοιχό του, όχι ούζο. Το ίδιο και με το Mastiqua. Είδαμε στα ράφια τα νερά πρόσθετης αξίας στο εξωτερικό. Έτσι εμπνευστήκαμε και βγάλαμε νερό με βάση τη μαστίχα.

-Πώς απαντάτε στη σημερινή φάση;

Σίγουρα όμως ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός είναι σημαντικός. Η εποχή ωστόσο απαιτεί τη δύναμη του τώρα. Αναλυτικότερα, αναπροσαρμόζεσαι στις ανάγκες του τώρα και απαντάς στο σήμερα, δηλαδή στις ευκαιρίες που θα δεις, σε αυτά που θα καταλάβεις ότι πρέπει να τα αφήσεις και σε εκείνα που πρέπει να κυνηγήσεις. Ασχέτως του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, θα πρέπει να κάνεις κάτι τέτοιο. Είναι στην ουσία ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός που αναθεωρείται συνεχώς και πάλι σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Άρα έχεις ένα βάθος χρόνου, τρία με πέντε έτη, αλλά είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να αναθεωρήσεις προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί δεν είναι πλέον ίδια τα δεδομένα. Απλά πράγματα: πώς διασκέδαζε ο Έλληνας πριν το 2008 και πώς στη συνέχεια. Αν έχεις σχεδιάσει να ανταποκριθείς στις ανάγκες αυτού του καταναλωτή πριν το 2008 και συνεχίσεις χωρίς να λάβεις υπόψη σου την τεράστια αλλαγή που έγινε μέσα σε αυτά τα χρόνια, σίγουρα μπορεί να έχεις μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αλλά είναι λάθος.

-Πώς διασκεδάζει λοιπόν σήμερα ο Έλληνας;

Έχει γίνει πιο ουσιαστικός και εγκεφαλικός στη διασκέδασή του, πράγμα που δεν το βρίσκω λάθος. Είναι πολύ πιο αυθόρμητος πλέον. Κάνει επιλογές πιο ουσιαστικές και αυτό έρχεται και συνδέεται με εμάς ως εξής, ότι προϊόντα που έχουν ουσία και αξίες, έχουν κάτι να πουν πραγματικά και δεν είναι απλά ένα περιτύλιγμα, ένα μπουκάλι, ένα μεγάλο πρόγραμμα μάρκετινγκ ή πολλή διαφήμιση, αυτά όλα, ο καταναλωτής θα συνεχίσει να τα πληρώνει.

Επιπλέον, αποκτά αξία όχι μόνο αυτό που σου σερβίρεται αλλά και εκείνος που σου το σερβίρει. Είναι ο άνθρωπος που το έχει δοκιμάσει και το έχει σκεφτεί. Παλιότερα έπινες ένα πανάκριβο ουίσκι και τέρμα. Πλέον έχει μεγάλη σημασία και το πώς σερβίρεται και το πώς το έχει σκεφτεί αυτός που στο έχει σερβίρει. Και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία της ουσίας που λέγαμε προηγουμένως.

Τολμώ να πω ότι ο Skinos ιστορικά διέγραψε στην ελληνική αγορά μια συγκεκριμένη πορεία. Αρχικά τα πάντα ξεκίνησαν από τη μαστίχα με το σκεπτικό ότι την πίνουμε μετά το φαγητό, στη συνέχεια ακολούθησε το σφηνάκι στο μπαρ και μετά διαμορφώθηκε το σκεπτικό των μεσογειακών κοκτέιλ που δημιουργεί μια κουλτούρα, η οποία πιστεύω ότι θα είναι διαχρονική, αφού δεν υπήρχε μέχρι τώρα. Έπρεπε κάποια στιγμή και η Μεσόγειος να μιλήσει.

-Πώς θα μιλήσει κατά τη γνώμη σου η Μεσόγειος;

Νομίζω ότι η εξάπλωση θα γίνει μέσα από τους ίδιους τους δημιουργούς, εμείς είμαστε απλώς τα μέσα. Τον πρώτο λόγο έχουν οι bartenders, oι mixologists, οι σεφ, εμείς δίνουμε τα εργαλεία. Αυτοί διαμορφώνουν το πλαίσιο και η τάση της Μεσογείου θα δυναμώνει συνεχώς, γιατί το θέλουν και οι ίδιοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο χώρο: είναι κάτι που τους εκφράζει, είναι κομμάτι του εαυτού τους.

-Θα φτιάξετε στο μέλλον ένα ακόμα ελληνικό λικέρ;

Δεν έχω κάποιες σκέψεις ακόμα είμαστε και ως εταιρεία επικεντρωνόμαστε σε αυτό που κάνουμε. Το προφανές θα ήταν με ένα brand σαν κι αυτό να βγάλουμε και ένα ούζο και ένα κίτρο και γενικά να καταφύγουμε στο line extension. Δεν είναι αυτοσκοπός να δημιουργούμε συνεχώς νέα πράγματα, αλλά να χτίσουμε σε αυτό που έχουμε ήδη φτιάξει.

-Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο στην ιστορία της μαστίχας;

Συνεχώς με εκπλήσσει η ιστορία της μαστίχας, τόσο η παράδοση όσο και οι διαφορετικές της ιδιότητες. Αλλά το πιο ενδιαφέρον για εμένα είναι το πώς ένα ολόκληρο νησί, όπως η Χίος, αποτέλεσε έπαθλο για Τούρκους, Βυζαντινούς, Γενοβέζους οι οποίοι ήθελαν το νησί μόνο για τη μαστίχα. Έτσι, σε ένα τόσο μικρό χώρο βλέπεις το αποτύπωμα πολλών πολιτισμών διαφορετικών μεταξύ τους. Από τη μία, στον Κάμπο βλέπεις τα γενοβέζικα περιβόλια, αλλού τα βυζαντινά μνημεία, αλλού τους αρχαίους ελληνικούς ναούς. Μου έκανε και μου κάνει τρομερή εντύπωση η δύναμη της μαστίχας στη διάρκεια της ιστορίας έτσι που να κάνει αυτούς τους λαούς να τη διεκδικούν.

-Σε ποια προσωπικότητα της ιστορίας θα ήθελες να κάνεις το τραπέζι;

Στον Ουίνστον Τσώρτσιλ, γιατί είναι ο ορισμός της ενδιαφέρουσας και αντιφατικής προσωπικότητας, ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Ένας άνθρωπος που, αν βρισκόταν σε άλλη στιγμή της ιστορίας, θα ήταν απλώς ένας μπεκρής σε μια παμπ του Λονδίνου. Ήταν ο άνθρωπος που ενσάρκωσε τη νίκη της Ευρώπης απέναντι στη ναζιστική Γερμανία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι έκανε παρέα μαζί του ο Ωνάσης, ο οποίος πάντα διάλεγε ενδιαφέροντες ανθρώπους.

-Πώς βλέπεις την κατάσταση με την κρίση;

Με αδημονία, θέλω να περάσει το στάδιο της ζαλάδας.

-Κάποιοι λένε ότι δεν θα περάσει…

Η ζαλάδα θα περάσει. Βεβαίως έχει σημασία τι ονομάζει ο καθένας κρίση. Ωστόσο βλέπω ότι απελευθερώνονται τεράστιες δημιουργικές δυνάμεις και είναι αποτέλεσμα του ξυπνήματος που προκάλεσε η κρίση η οποία έφερε και τεράστιες πληγές στην κοινωνία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Αλλά συγχρόνως δημιούργησε και τις προϋποθέσεις για να φανούν στα επόμενα χρόνια σημαντικές δημιουργικές δυνάμεις. Βλέπω ανθρώπους της γενιάς μου, αλλά και μικρότερους και μεγαλύτερους, που θέλουν να κάνουν πράγματα. Μπορεί από αυτούς κάποιοι να έχασαν τις δουλειές τους ή το προηγούμενο κοινωνικό τους στάτους, αλλά συνεχίζουν, σκέφτονται ιδέες και αντιδρούν δημιουργικά, όχι παθητικά. Τελικά η κρίση έχει και μια αναζωογονητική πνοή. Θα δούμε λοιπόν πολλά καινούρια πράγματα. Ήδη ξεμυτάμε. Η κρίση έκανε και πάλι εξωστρεφή τον Έλληνα, είχαμε γίνει πολύ εσωστρεφείς, και είναι λογικό σε μια οικονομία που λειτουργούσε με την εσωτερική κατανάλωση. Ξαφνικά γίναμε πολύ εξωστρεφείς, βεβαίως ακόμα δεν έχουμε το αποτέλεσμα αυτής της εξωστρέφειας, ωστόσο πιστεύω ότι θα το δούμε σύντομα. Είναι μια επαγγελματική εξωστρέφεια που αφορά τον καθένα μας. Είσαι δημοσιογράφος; Μπορεί να βρεις να δουλέψεις σε ένα ξένο μέσο ή αν είσαι γιατρός μπορεί να εργαστείς στη Σουηδία ή τη Γερμανία. Αυτά είναι τεράστια αποθέματα δημιουργικότητας τα οποία με την απίστευτη ικανότητα που έχει ο Έλληνας θα ευοδώσουν.

-Το lifestyle πού βλέπεις να πηγαίνει;

Έχει εστιάσει περισσότερο στην ουσία παρά στο περιτύλιγμα. Οι άνθρωποι πλέον αυτοπροσδιορίζονται από το «είμαι» και όχι από το «έχω» και αυτό είναι τρομερή ποιοτική αλλαγή. Ένα δεύτερο στοιχείο που βλέπω στους γύρω μου είναι ότι παλιότερα οι άνθρωποι μιλούσαν για ευμάρεια, τώρα για ευτυχία. Έβλεπες ότι μετρούσαν την ποιότητα ζωής τους με το τι διέθεταν και τι ξόδευαν, ενώ σήμερα με βάση το πώς περνούν πραγματικά.

-Tι σημαίνει επιτυχημένος άνθρωπος;

Αυτός που κάθε μέρα είναι δημιουργικός. Αυτό σημαίνει πολλά, ότι είναι γεμάτος από συναισθήματα, ότι δουλεύει το μυαλό του, ότι δεν τον απασχολούν άλλα πράγματα ώστε να συνεχίσει να είναι δημιουργικός, έχοντας καλύψει μια σειρά άλλα πράγματα ως προϋποθέσεις.

-Έχεις πει ποτέ «τα παρατάω»;

Όχι ποτέ. Πάντα με ευχαριστούσε η όλη προσπάθεια που είναι δύσκολη, γιατί δεν θεωρώ ότι δεν έχουμε κάνει κάποια επιτυχία. Έχουμε δρόμο μπροστά μας, περπατάμε ακόμα και προσπαθούμε. Είναι τόσο καταπληκτική όλη αυτή η πορεία που κάνουμε σήμερα και στο μέλλον, ώστε πραγματικά δεν έχει περάσει ούτε καν σαν δίλημμα να τα παρατήσουμε, όχι ως αποτέλεσμα επιμονής αλλά επειδή περνάμε ωραία, μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Γιατί λοιπόν να τα παρατήσω και εγώ προσωπικά; Νιώθω ότι δημιουργώ και προχωράω κάποιες φορές πιο γρήγορα άλλοτε με πιο αργούς ρυθμούς.

-Τι δεν ανέχεσαι στους άλλους;

Προσωπικά συγχωρώ τα πάντα. Προσπαθώ να βάζω τον εαυτό μου στη θέση των άλλων και να καταλαβαίνω τον τρόπο που λειτουργούν. Όμως αυτό που δεν αντέχω είναι η μιζέρια. Οι άνθρωποι που βγάζουν κακή ενέργεια, που σου λένε ότι όλα είναι μαύρα και αποπνέουν μια πολλαπλασιαζόμενη αρνητικότητα, θεωρώ ότι δεν μου κάνουν καλό.

-Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που να βρίσκεις κάτι δικό σου σε αυτόν;

Ο Καραγάτσης είναι ο συγγραφέας που με ενθουσίασε και κυρίως ο Γιούγκερμαν. Με σημάδεψε, παρότι τον ανακάλυψα σχετικά μεγάλος, γιατί σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του έτσι που να εμπνέουν θετική στάση ζωής με εξαίρεση ίσως τη Μεγάλη Χίμαιρα   

- See more at: http://www.fnl-guide.com/gr/el/beautiful-south/beautiful-stainhower/#st…