Το παιδί σας, περνάει εφηβεία - Νιώθει άγχος και «ανακαλύπτει» το αντίθετο φύλο αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό - Ποια είναι η σωστή καθοδήγηση και ποιος ο ρόλος σας

Πολύ συχνά ως ενήλικες έχουμε την τάση να χαρακτηρίζουμε την εφηβεία ως μια ανέμελη περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου. Πολλοί εμάς δυσκολευόμαστε να δούμε ότι το στρες στην εφηβεία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα που επηρεάζει ένα μεγάλο αριθμό ατόμων. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν την αυξημένη παρουσία συμπτωμάτων άγχους ανάμεσα στους εφήβους. Οι παρούσες συνθήκες της οικονομικής και πάνω από όλα της κοινωνικής κρίσης επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το εφηβικό πληθυσμό στην χώρα μας.



Πώς όμως μπορεί κανείς να εντοπίσει τα σημάδια του άγχους σε έναν έφηβο; Είναι γεγονός ότι σε σχέση με τους ενήλικες οι έφηβοι είναι λιγότερο πιθανό να εκφράσουν λεκτικά και εκτενώς το άγχος τους αλλά και να ζητήσουν επαγγελματική βοήθεια για αυτό. Για το λόγο αυτό, ένας γονιός μπορεί να εντοπίσει σημάδια άγχους μέσα από μη λεκτικές συμπεριφορές ή σωματικά συμπτώματα. Για παράδειγμα, ένας έφηβος μπορεί να παραπονιέται για πονοκεφάλους, κούραση, αίσθημα ανηδονίας («δεν με ευχαριστεί τίποτα»), απόσυρση, εκρήξεις θυμού ή και διατροφικές διαταραχές. Τα συμπτώματα αυτά δεν πρέπει να συγχέονται με τις φυσιολογικές συναισθηματικές αντιδράσεις της εφηβείας αλλά πρέπει να μας προβληματίζονται όταν εμποδίζουν τη λειτουργικότητα και την καθημερινότητα του παιδιού.

always-respect-parents-and-their-teens070111_1Υπάρχει πληθώρα γεγονότων που μπορεί να οδηγήσει στην έκλυση του παθολογικού άγχους στην εφηβεία : ο χωρισμός από έναν/μια σύντροφο, οι εξετάσεις, ο χωρισμός των γονιών, οι σχέσεις με τους συνομήλικους (όπως είναι για παράδειγμα ο σχολικός εκφοβισμός), η απώλεια ή η σοβαρή/χρόνια ασθένεια ενός συγγενικού προσώπου, η κακοποίηση, οι δυσλειτουργικές σχέσεις με τους γονείς. Για έναν ενήλικα, τέτοια γεγονότα μπορεί να φαίνονται λιγότερο σημαντικά ή διαχειρίσιμα , είναι όμως σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο έφηβος πραγματικά υποφέρει και αγωνιά αφού δεν έχει αναπτύξει ακόμα τους μηχανισμούς εκείνους που θα του επιτρέψουν να διαχειριστεί επαρκώς το συναίσθημά του.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο infokids.gr