Ας θυμηθούμε σήμερα Αΐντα, Τραβιάτα, Ριγκολέττο& Ναμπούκο, στα 112 χρόνια από το θάνατο του Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι

Ο μεγάλος Ιταλός μουσικοσυνθέτης, Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι (Giuseppe Fortunino Francesco Verdi), (10 Οκτωβρίου 1813 – 27 Ιανουαρίου 1901) ανήκει στο πάνθεον των διασημότερων συνθετών στο είδος της όπερας.

Η μοίρα ήταν σκληρή με το Τζουζέπε Βέρντι. Το1839 που παρουσίασε την πρώτη του όπερα Ομπέρτο, στη Σκάλα του Μιλάνου, έχασε τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Ο πόνος του ήταν απερίγραπτος σε σημείο που δεν ήθελε ν' ασχοληθεί ξανά με τη μουσική.

Δύο χρόνια αργότερα, αποτυπώνει τις εσωτερικές του αγωνίες, στο πεντάγραμμο, με την όπερά του Ναμπούκο, ενώ στις αρχές τις δεκαετίας του 1850 τρεις όπερές του, ο Ριγκολέττο (1851), ο Τροβατόρε (1853) και η Τραβιάτα (1853), είχαν τεράστια επιτυχία.

Η διεθνής του καταξίωση φαίνεται και από το γεγονός ότι οι επόμενες όπερές του πρωτοανέβηκαν σε λυρικά θέατρα εκτός Ιταλίας. Η Αΐντα ανέβηκετο 1871 στο Κάιρο, για τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ Στην κηδεία του Βέρντι, προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε. Εκτός από τις 26 όπερες ο Βέρντι. διακρίθηκε για τον καλό χαρακτήρα του και τις αγαθοεργίες του. Μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και τη λειτουργία ενός νοσοκομείου και δημιούργησε έναν Οίκο Ανάπαυσης για τους αναξιοπαθούντες μουσικούς, σε μια κρύπτη του οποίου τάφηκε και ο ίδιος.

Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του ανήκουν οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα, και Αΐντα,  μέρη των οποίων ("La donna è mobile", "Va, pensiero", "Libiamo" και θριαμβικό εμβατήριο αντίστοιχα) είναι πασίγνωστα.