Bicycling with Molliere: Μια απολαυστική γαλλική κομεντί του Φιλίπ Λεγκέ για τους λάτρεις του Μολιέρου (φωτό & βίντεο)

Ο Φιλίπ Λεγκέ συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με τον Φαμπρίς Λουτσινί, φέρνοντας στη μεγάλη οθόνη μια ιδέα των δυο τους, η οποία ανατρέχει σε κλασικές εποχές διερευνώντας τη διαχρονικότητα των έργων τους.



Το “Bicycling with Molliere” είναι μια “διακειμενική” κομεντί που φέρνει τον “Μισάνθρωπο” του Μολιέρου αντιμέτωπο με τη σύγχρονη εποχή και τον βγάζει νικητή μέσα από μια καλοστημένη αφήγηση και δύο πολύ καλές ερμηνείες, του ίδιου του Λουτσινί και του Λαμπέρ Γουιλσόν.

Η υπόθεση

Ο διάσημος τηλεοπτικός σταρ Γκοτιέ Βαλάνς φτάνει χειμωνιάτικα σ' ένα νησάκι δίπλα στις γαλλικές ακτές σε αναζήτηση του παλιού του φίλου και συνεργάτη Σερζ Τανέρ, ο οποίος, αηδιασμένος απ' τη “σαπίλα” του χώρου, έχει αποσυρθεί απ' την υποκριτική και ζει πλέον εδώ σ' ένα παλιό σπίτι που κληρονόμησε απ' τον θείο του. Σκοπός του είναι να τον πείσει να παίξει τον Φιλάντ στο “Μισάνθρωπο” του Μολιέρου που εκείνος σκοπεύει ν' ανεβάσει. Ο Σερζ δελεάζεται, αλλά μόνο αν παίξει τον Αλσέστ, τον ίδιο τον μισάνθρωπο. Ο Γκοτιέ τότε, του προτείνει να παίξουν τους 2 ρόλους εναλλάξ κι ο Σερζ του ζητά να προβάρουν το κείμενο για 4 μέρες πριν πάρει την τελική του απόφαση...



Η κριτική

Είναι προφανές ότι το “Bicycling with Molliere” είναι μια ταινία που, ιδανικά, απευθύνεται σε κοινό που έχει στοιχειώδεις έστω γνώσεις γύρω απ' το θέατρο του Μολιέρου και συγκεκριμένα το έργο του “Ο Μισάνθρωπος”. Όμως ο Φιλίπ Λεγκέ φρόντισε να κρατήσει τις αναφορές συγκεκριμένες και τα εδάφια που προβάρονται κατά κόρον σύντομα και αρκετά περιεκτικά όσον αφορά τους δύο χαρακτήρες, έτσι ώστε και ο πλέον άσχετος θεατής να μυριστεί τους παραλληλισμούς και τις σχέσεις των δύο κειμένων που βλέπει να ενσαρκώνονται μπροστά στα μάτια του.



Ο Σερζ, απογοητευμένος απ' τους ανθρώπους του χώρου του κι απ' τους ανθρώπους γενικότερα, έχει αποσυρθεί όσο μακριά μπορούσε σ' έναν τόπο όπου μπορεί να κρατήσει τις επαφές του με άλλους στο μίνιμουμ. Ο Γκοτιέ, άνθρωπος του κόσμου, προσαρμοσμένος σε όσα απαιτούνται απ' αυτόν και ήσυχος με τη συνείδησή του, έρχεται με όπλο το θαυμασμό του για 'κείνον, αλλά και την αγάπη του Σερζ για τον Μολιέρο, να τον πάρει απ' την απομόνωσή του και τον ανεβάσει στο θεατρικό σανίδι. Για τον ίδιο πάλι, αυτό θα σημάνει την επιστροφή του στα πράγματα ως ποιοτικός ηθοποιός μετά απ' την επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς που του φούσκωσε το πορτοφόλι, αλλά του ξεφούσκωσε το κύρος. Ο Σερζ αντιλαμβάνεται αμέσως ότι έχει το πάνω χέρι και φροντίζει να το απολαύσει όσο γίνεται, βασανίζοντας τον Γκοτιέ ως εκπρόσωπο του είδους που τον έστειλε στην εξορία του.



Πέρα απ' την πολύ καλή σεναριακή προσέγγισή του, τους ξεκάθαρους χαρακτήρες και το εύληπτο κείμενο, ο Λεγκέ εκμεταλλεύεται και το μουντό σκηνικό της μικρής παραθεριστικής κωμόπολης ως φόντο για τους δύο ήρωες. Ο Σερζ μοιάζει όχι τόσο να ταιριάζει όσο να κρύβεται μέσα στο περιβάλλον για να μην τον δει κανείς, ενώ ο Γκοτιέ ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά κι ανταποκρίνεται στην αναγνώριση του κόσμου όσο κι αν δε δείχνει να την απολαμβάνει κιόλας. Ο Σερζ νιώθει ν' απειλείται ακόμη κι εδώ, ενώ ο Γκοτιέ προσαρμόζεται για ακόμη μια φορά στα δεδομένα κι όταν αυτό δεν είναι αναγκαίο, τα φέρνει απλώς στα μέτρα του. Οι σύγχρονοι Αλσέστ και Φιλάντ φωλιάζουν μέσα στους δύο ήρωες κι αυτό γίνεται όλο και πιο εμφανές όσο οι πρόβες προχωρούν, αλλά και όταν, κατά τη διάρκεια του τετραημέρου, μια ενδιαφέρουσα γυναίκα μπαίνει ανάμεσά τους.



Έχοντας συν-εμπνευσθεί την κεντρική ιδέα με τον Λεγκέ και όντας και ο ίδιος φαν του Μολιέρου, ο Φαμπρίς Λουτσινί έχει τον πρώτο λόγο σε ερμηνευτικό επίπεδο στο ρόλο του Σερζ —ή του Αλσέστ— και αναμενόμενα κερδίζει τις εντυπώσεις με την απόλυτη επαφή του με τον κεντρικό χαρακτήρα, τον σύγχρονο “Μισάνθρωπο”. Δίπλα του, στέκεται άψογα ο Λαμπέρ Γουιλσόν, απόλυτα ταιριαστός στο ρόλο του Γκοτιέ —ή του Φιλάντ—, πεπεισμένος ότι ο κόσμος λειτουργεί με τον δικό του τρόπο και όχι με τον τρόπο του Σερζ, τον οποίο και πείθει μέχρι ενός σημείου, πηγαίνοντας απλώς με τα νερά του. Χαμηλών τόνων, αλλά αρκετά σημαντική είναι και η παρουσία της Μάγια Σάνσα, του χαρακτήρα-καταλύτη για το τελικό ξεκαθάρισμα των ρόλων. Το “Bicycling with Molliere” είναι μια καλοφτιαγμένη και καλοπαιγμένη κομεντί.

in2life.gr