Αυτά είναι τα 6 καλύτερα εικαστικά events που έρχονται στην Αθήνα το φθινόπωρο με πρώτα τα αφιερώματα στον Εl Greco - Δομήνικο Θεοτοκόπουλο! (φωτό)

Η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών θα φιλοξενήσει στον εκθεσιακό της χώρο τα 50 υποψήφια έργα για το περίφημο Lumen Prize, το παγκοσμίως κορυφαίο βραβείο ψηφιακών έργων τέχνης που θεσμοθετήθηκε το 2011 και κάθε χρόνο απονέμεται σε έργα που δημιουργήθηκαν με ψηφιακά μέσα. Στόχος του η ανάδειξη αυτής της πολύ σύγχρονης και διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφής τέχνης. Θα παρουσιαστούν τα 50 επικρατέστερα έργα του 2013 καθώς και τα έργα που θα κριθούν από την επιτροπή αξιολόγησης του Lumen Prize για το 2014. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνεται το έργο «Apodemy» της Ελληνίδας εικαστικού Κατερίνας Αθανασοπούλου, που απέσπασε το πρώτο βραβείο της περσινής διοργάνωσης.



Πρόκειται για μία τρισδιάστατη ψηφιακή αλληγορία για την Αθήνα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους Εικαστικούς Διαλόγους του 2012, κατόπιν ανάθεσης της Στέγης. Στις 22 Οκτωβρίου και στο πλαίσιο της έκθεσης θα προηγηθεί μια ημερίδα με τίτλο «Digital art: An ever-changing art form (Ψηφιακή τέχνη: Μια διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφή τέχνης)», στην οποία σημαντικοί θεωρητικοί και καλλιτέχνες του είδους θα μιλήσουν για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ψηφιακή τέχνη.

Toυ Χρήστου Παρίδη - lifo.gr

31/10-30/11 Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Rebecca Louise Law Μια νέα καλλιτεχνική παρέμβαση των επιμελητών της Double Decker θα δεσπόζει στην κεντρική είσοδο του κτιρίου της λεωφόρου Συγγρού, αυτήν τη φορά με την αριστουργηματική εγκατάσταση της ανερχόμενης Rebecca Louise Law, που αποτελείται από λουλούδια του ελληνικού τοπίου, χαρακτηριστικά δείγματα της χλωρίδας και πανίδας της ελληνικής υπαίθρου. Μια χειρονομία που θα συμβολίζει την ευαίσθητη φύση κάθε μορφής τέχνης που φιλοξενείται στον τόσο δυναμικό χώρο πολιτισμού της Στέγης. Ένα κρεμαστό γλυπτό που αναπόδραστα θα τραβάει το βλέμμα μας ψηλά προς το αίθριο κάθε φορά που θα μπαίνουμε στο γυάλινο κτίσμα, χάρη στο οποίο διαχέεται μέσα στη μέρα το αττικό φως. Ένα έργο εν εξελίξει που αναμένεται να ασκεί ήπια και ταυτόχρονα έντονη επίδραση στον επισκέπτη, σαν να θέλει να τον κάνει να αναλογιστεί, μέσα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες μορφές του, τα χρώματα και τα σχήματά του, τη διαρκώς εξελισσόμενη και πολύμορφη φύση του καλλιτεχνικού προγράμματος της Στέγης. Magnify Image Ελ Γκρέκο στο Μουσείο Μπενάκη Bernier/Eliades Ομαδική έκθεση Μια ομαδική έκθεση μερικών εκ των σημαντικότερων καλλιτεχνών που συνεργάζονται με την γκαλερί Bernier/Eliades, στην οποία κυριαρχούν ονόματα εκπροσώπων της Arte Povera. Σχέδια, ζωγραφική και γλυπτική των Giovanni Anselmo, Pier Paolo Calzolari, Γιάννη Κουνέλλη, Mario Merz, Marisa Merz και Gilberto Zorio, αλλά και τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, όπως αυτές του Wim Delvoye από τη Γαλλία, του Richard Long από τη Βρετανία και του Franz West από την Αυστρία.

Ο Giovanni Anselmo, ηγετική μορφή του κινήματος της Arte Povera, δουλεύει κατά βάση με τον γρανίτη, υλικό που θεωρεί ότι συμβολίζει την ιδέα του βάρους και του απολιθώματος, σε αντίθεση με τους φυσικούς νόμους. Ο Pier Paolo Calzolari έχει πειραματιστεί με όλα τα μέσα, από τη ζωγραφική και τη γλυπτική μέχρι την αρχιτεκτονική, το βίντεο και τις περφόρμανς, και με υλικά όπως η φωτιά, ο πάγος, ο σίδηρος, το αλάτι, η μούχλα, ο καπνός και οτιδήποτε ανάγει την ιεροτελεστία της καθημερινότητας σε αισθητική εμπειρία. Ο διεθνής Έλληνας Γιάννης Κουνέλλης, που υιοθετήθηκε από τους Ιταλούς τη δεκαετία του '60 και αποτέλεσε κυρίαρχη μορφή της Arte Povera, είναι ένας φιλόσοφος της εικόνας που ανασυντάσσει την εννοιολογική και αισθητική αλφάβητο μέσα από πλήθος μέσων. Ο Mario Merz αρέσκεται σε φόρμες που συμπληρώνουν χώρους και κόσμους δικής του επινόησης, όπως τα ιγκλού, τα δεμάτια, οι πίνακες, οι κώνοι και οι σπείρες, οι αριθμητικές ακολουθίες και οι σωλήνες νέον. Η Marisa Merz είναι η μόνη γυναίκα που συνδέθηκε με το κίνημα και ασκείται στην ασυνήθιστη χρήση υλικών όπως ο χαλκός, το σύρμα, ο πηλός και το κερί, με τα οποία δημιουργεί γλυπτά που, όπως και τα σχέδιά της, αντανακλούν την ποιητική ευαισθησία και το όραμά της για την τέχνη και τη ζωή. Ο Gilberto Zorio δουλεύει με το μέταλλο, το φως και το λέιζερ, υποστηρίζοντας την άποψη ότι η τέχνη είναι μια διαδικασία και δημιουργώντας φαινόμενα τα οποία συνδέονται με την ενέργεια που παράγεται από τη συνεύρεση συγκεκριμένων υλικών.



Ο Γάλλος Wim Delvoye μέσα από τα έργα του εξερευνά την Ιστορία της Τέχνης από τον Bosch και τον Brueghel έως τον Warhol, τους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς και τα γλυπτά του 19ου αιώνα. Ο Βρετανός Richard Long δουλεύει κυρίως με πέτρα, ξύλο και λάσπη και θα παρουσιάσει το «ελληνικό» του έργο «A day of fourteen rainbows on Parnassus». Τέλος, ο Αυστριακός Franz West ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος καλλιτέχνης αρχές της δεκαετίας του '70, κι ενώ για πολλά χρόνια δημιουργούσε έργα μικρής κλίμακας σε χαρτί, τώρα η πρακτική του περιλαμβάνει αφηρημένα γλυπτά, έπιπλα, κολάζ και εγκαταστάσεις. 2/10-13/11 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Ίασις: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία Από τον Όμηρο στον Γαλήνο Επέκεινα: Ο θάνατος και η μεταθανάτια ζωή στην αρχαιότητα Με το τέλος της ιδιαίτερα πετυχημένης έκθεσης του 2009, «Έρως», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σκέφτηκαν ότι όφειλαν να συνεχίσουν με τα επίσης αιώνια θέματα που ανέκαθεν απασχολούσαν τους ανθρώπους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: την υγεία, που αποτελεί την προϋπόθεση της ζωής, και τον θάνατο, τη ζωή μετά. Έτσι, φέτος παρουσιάζουν τις δύο μεγάλες εκθέσεις «Ίασις» και «Επέκεινα» – σαν να κλείνει μια τριλογία αρχαιολογικών εκθέσεων που πραγματεύονται τα μεγάλα και πανανθρώπινα θέματα. Οι συγκεκριμένες ευελπιστούν να δώσουν απαντήσεις στο πώς αντιμετωπίζονταν στην αρχαία Ελλάδα η υγεία και ο θάνατος, φιλοδοξώντας συγχρόνως να θέσουν σαφείς παραλληλισμούς ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Ερωτήματα όπως το αν φρόντιζαν τη διατροφή και το σώμα τους οι αρχαίοι Έλληνες, πώς αντιμετώπιζαν το ζήτημα της δημόσιας υγείας, τι έκανε ένας αθλητής αν τραυματιζόταν, αν υπήρχαν χειρουργικά εργαλεία ή πώς χρησιμοποιούσαν το όπιο και άλλες φαρμακευτικές ουσίες και βότανα τίθενται, επίσης, μέσα από μια επισκόπηση της εξέλιξης των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών. Μεταβαίνοντας από τη θρησκευτική θεραπεία και τις μαγικές πρακτικές στην ορθολογική κι επιστημονική ιατρική και καλύπτοντας το χρονικό διάστημα περίπου από το 1200 π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ., η έκθεση θα περιλαμβάνει περί τα 300 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού και θα διαρθρώνεται στις τρεις ενότητες «Υγεία», «Νόσος», «Θεραπεία». Παράλληλα, μία συμπληρωματική έκθεση θα παρουσιάζει ό,τι συνδέει τον αρχαίο κόσμο με τον θάνατο και κυρίως πώς αντιλαμβάνονταν οι αρχαίοι Έλληνες αυτό που ακολουθεί, ποια είναι η τύχη, δηλαδή, της αθάνατης ψυχής μετά το φυσικό τέλος του φθαρτού σώματος.

 Ως αφετηρία επιλέχθηκαν επικές περιγραφές για τον Κάτω Κόσμο, όπως αποτυπώνονται στα αρχαία έργα διαφορετικών περιόδων, και, ως κατακλείδα, οι πλατωνικές αντιλήψεις που σηματοδοτούν τη μεταστροφή της άποψης για το θείο στοιχείο, συνιστώντας εξέλιξη και αντίποδα στην ομηρική σκέψη. Η έκθεση θα χωρίζεται σε 5 ενότητες: «Η στιγμή του θανάτου», «Έθιμα Ταφής», «Ομηρικός Άδης», «Βακχικός-Ορφικός Άδης» και «Πλατωνικός Άδης». Θα αποτελείται από 120 αντικείμενα από 21 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης, παράλληλα με την έκθεση «Επέκεινα», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα μπορείτε να δείτε ένα μικρό αφιέρωμα στο έργο του Γκρέκο, ως συμμετοχή στο Έτος Γκρέκο (400 χρόνια από τον θάνατό του). Πρόκειται για την παρουσίαση του πίνακα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου «Η ταφή του Χριστού» της Εθνικής Πινακοθήκης της Αθήνας, που θα πλαισιώνεται από δύο Πιετά του Γκρέκο, εκ των οποίων η μία ανήκει στη συλλογή της Hispanic Society of America και η άλλη σε ιδιωτική συλλογή και θα εκτίθενται ψηφιακά σε φυσικό σχεδόν μέγεθος. Η ταυτόχρονη παρουσίαση των έργων του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου με την αρχαιολογική έκθεση για το αιώνιο αίνιγμα του θανάτου και της αθανασίας της ψυχής θα δώσει την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να δει μοναδικά έργα της παγκόσμιας κληρονομιάς που ναι μεν αφορούν το ίδιο θέμα, αλλά είναι ιδωμένα μέσα από εντελώς διαφορετικά πρίσματα κι εποχές και σε διαμετρικά αντίθετα θρησκευτικά και κοινωνικά πλαίσια. 20/11/2014-31/5/2015 («Ίασις») / 11/12/2014-8/2/2015 («Επέκεινα») / 14/11/2014-8/2/2015 («Ελ Γκρέκο») Magnify Image Richard Long στη γκαλερί Bernier/Eliades Μουσείο Μπενάκη Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο (Κεντρικό Κτίριο) / Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης (Πειραιώς) Με δύο εκθέσεις θα τιμήσει το Μουσείο Μπενάκη τα 400 χρόνια από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο. Στο Κεντρικό Κτίριο ετοιμάζεται ένα homage στον κύκλο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στο Τολέδο, τους διανοούμενους, τους συλλέκτες και τους παραγγελιοδότες που ενέπνευσαν και στήριξαν τον Ελ Γκρέκο καθ' όλη τη δημιουργική του ζωή. Η έκθεση θα περιλαμβάνει σημαντικό αρχειακό υλικό από τα αρχεία του Τολέδο (Archivo Municipal de Toledo, Archivo Provincial de Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha) και της Μαδρίτης (Archivo Historico de Protocolos de Madrid), χειρόγραφα και βιβλία από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας (Biblioteca Nacional de Espana), καθώς και τέσσερις προσωπογραφίες του Γκρέκο από τις συλλογές του Museo del Prado, του Museo del Greco στο Τολέδο και μια ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Λονδίνο).



Την έκθεση επιμελούνται ο Richard Kagan και ο Νίκος Χατζηνικολάου. Παράλληλα, στο κτίριο της οδού Πειραιώς θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια έκθεση με επίκεντρο τους δύο πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου που εκτίθενται μόνιμα στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, στο Ηράκλειο. Πρόκειται για τη «Βάπτιση του Χριστού» που ανήκει στον Δήμο Ηρακλείου και την «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά» που αγοράστηκε από τα Ιδρύματα Ανδρέα και Μαρίας Καλοκαιρινού το 1991. Τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται είναι ο καρδινάλιος Alessandro Farnese, ο οποίος φιλοξένησε για δύο χρόνια (1570-1572) τον Γκρέκο στο Palazzo Farnese μετά από επιστολή του μικρογράφου κι επίσης εικονιζόμενου Giulio Clovio, στην οποία τον χαρακτήριζε «σπάνια περίπτωση για τη ζωγραφική». Επίσης, εμφανίζεται ο βιβλιοθηκάριός του Fulvio Orsini, για τον οποίο πιστεύεται ότι υπήρξε ο παραγγελιοδότης και ιδιοκτήτης του έργου «Άποψη του Όρους Σινά». Η έκθεση θα συμπεριλαμβάνει ντοκουμέντα που αφορούν την παραμονή του Γκρέκο στη Ρώμη, εικόνες, πίνακες και χαρακτικά έργα σημαντικών καλλιτεχνών του 16ου αιώνα που έχουν άμεση σχέση με την εικονογραφία αυτών των δύο έργων του Θεοτοκόπουλου. Για πρώτη, επίσης, φορά θα εκτεθούν στην Ελλάδα η «Προσκύνηση των ποιμένων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη) καθώς και μια Προσωπογραφία του Fulvio Orsini, άγνωστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi.

Η έκθεση έχει ξεκινήσει από το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα μεταφερθεί στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, όπου θα εκτεθεί επίσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο πίνακας του Γκρέκο «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο δαυλί», ο οποίος ανήκει στο Museo Nazionale di Capodimonte της Νάπολης. Επιμέλεια: Νίκος Χατζηνικολάου 13/11/2014-01/05/2015 (Κεντρικό Κτίριο), 21/11/2014-01/03/2015 (Κτίριο Πειραιώς) Magnify Image Φωτογραφία από performance του Tino Sehgal ΝEON Tino Sehgal Ο καλλιτεχνικός οργανισμός ΝΕΟΝ παρουσιάζει την πολύ ιδιαίτερη περίπτωση του Γερμανοβρετανού με καταγωγή από την Ινδία Tino Sehgal. O Sehgal θεωρείται ο πλέον, ίσως, προοδευτικός κι επιδραστικός καλλιτέχνης της γενιάς του. Υπήρξε ο νεότερος καλλιτέχνης που εκπροσώπησε ποτέ τη Γερμανία στην Μπιενάλε της Βενετίας, το 2005. Έκτοτε έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα μουσεία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων της Tate και του Guggenheim, ενώ μόλις το 2013 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Λέοντας καλύτερου καλλιτέχνη στη διεθνή έκθεση Il Palazzo Enciclopedico της Μπιενάλε της Βενετίας. Καθώς είναι ένας καλλιτέχνης που βασίζεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη φωνή, στις κινήσεις του σώματος και στην κοινωνική διαδραστικότητα, θα παρακολουθήσουμε το έργο του στο περιβάλλον της Ρωμαϊκής Αγοράς, σε μια έκθεση «δομημένης κατάστασης» (constructed situations), όπως χαρακτηρίζεται η άυλη τέχνη του, δημιούργημα της προπαιδείας του στον χορό, στην πολιτική οικονομία και την εννοιολογική τέχνη. Τόπος δράσης οι ιστορικοί τόποι της κλασικής Αθήνας, καθώς ο ΝΕΟΝ έχει δεσμευτεί για επαναδραστηριοποίηση των δημόσιων χώρων και ένταξή τους στην καθημερινή πολιτιστική ζωή της πόλης. Πηγή: www.lifo.grΗ Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών θα φιλοξενήσει στον εκθεσιακό της χώρο τα 50 υποψήφια έργα για το περίφημο Lumen Prize, το παγκοσμίως κορυφαίο βραβείο ψηφιακών έργων τέχνης που θεσμοθετήθηκε το 2011 και κάθε χρόνο απονέμεται σε έργα που δημιουργήθηκαν με ψηφιακά μέσα. Στόχος του η ανάδειξη αυτής της πολύ σύγχρονης και διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφής τέχνης. Θα παρουσιαστούν τα 50 επικρατέστερα έργα του 2013 καθώς και τα έργα που θα κριθούν από την επιτροπή αξιολόγησης του Lumen Prize για το 2014. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνεται το έργο «Apodemy» της Ελληνίδας εικαστικού Κατερίνας Αθανασοπούλου, που απέσπασε το πρώτο βραβείο της περσινής διοργάνωσης. Πρόκειται για μία τρισδιάστατη ψηφιακή αλληγορία για την Αθήνα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους Εικαστικούς Διαλόγους του 2012, κατόπιν ανάθεσης της Στέγης. Στις 22 Οκτωβρίου και στο πλαίσιο της έκθεσης θα προηγηθεί μια ημερίδα με τίτλο «Digital art: An ever-changing art form (Ψηφιακή τέχνη: Μια διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφή τέχνης)», στην οποία σημαντικοί θεωρητικοί και καλλιτέχνες του είδους θα μιλήσουν για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ψηφιακή τέχνη. 31/10-30/11 Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Rebecca Louise Law Μια νέα καλλιτεχνική παρέμβαση των επιμελητών της Double Decker θα δεσπόζει στην κεντρική είσοδο του κτιρίου της λεωφόρου Συγγρού, αυτήν τη φορά με την αριστουργηματική εγκατάσταση της ανερχόμενης Rebecca Louise Law, που αποτελείται από λουλούδια του ελληνικού τοπίου, χαρακτηριστικά δείγματα της χλωρίδας και πανίδας της ελληνικής υπαίθρου. Μια χειρονομία που θα συμβολίζει την ευαίσθητη φύση κάθε μορφής τέχνης που φιλοξενείται στον τόσο δυναμικό χώρο πολιτισμού της Στέγης. Ένα κρεμαστό γλυπτό που αναπόδραστα θα τραβάει το βλέμμα μας ψηλά προς το αίθριο κάθε φορά που θα μπαίνουμε στο γυάλινο κτίσμα, χάρη στο οποίο διαχέεται μέσα στη μέρα το αττικό φως. Ένα έργο εν εξελίξει που αναμένεται να ασκεί ήπια και ταυτόχρονα έντονη επίδραση στον επισκέπτη, σαν να θέλει να τον κάνει να αναλογιστεί, μέσα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες μορφές του, τα χρώματα και τα σχήματά του, τη διαρκώς εξελισσόμενη και πολύμορφη φύση του καλλιτεχνικού προγράμματος της Στέγης. Magnify Image Ελ Γκρέκο στο Μουσείο Μπενάκη Bernier/Eliades Ομαδική έκθεση Μια ομαδική έκθεση μερικών εκ των σημαντικότερων καλλιτεχνών που συνεργάζονται με την γκαλερί Bernier/Eliades, στην οποία κυριαρχούν ονόματα εκπροσώπων της Arte Povera. Σχέδια, ζωγραφική και γλυπτική των Giovanni Anselmo, Pier Paolo Calzolari, Γιάννη Κουνέλλη, Mario Merz, Marisa Merz και Gilberto Zorio, αλλά και τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, όπως αυτές του Wim Delvoye από τη Γαλλία, του Richard Long από τη Βρετανία και του Franz West από την Αυστρία. Ο Giovanni Anselmo, ηγετική μορφή του κινήματος της Arte Povera, δουλεύει κατά βάση με τον γρανίτη, υλικό που θεωρεί ότι συμβολίζει την ιδέα του βάρους και του απολιθώματος, σε αντίθεση με τους φυσικούς νόμους. Ο Pier Paolo Calzolari έχει πειραματιστεί με όλα τα μέσα, από τη ζωγραφική και τη γλυπτική μέχρι την αρχιτεκτονική, το βίντεο και τις περφόρμανς, και με υλικά όπως η φωτιά, ο πάγος, ο σίδηρος, το αλάτι, η μούχλα, ο καπνός και οτιδήποτε ανάγει την ιεροτελεστία της καθημερινότητας σε αισθητική εμπειρία. Ο διεθνής Έλληνας Γιάννης Κουνέλλης, που υιοθετήθηκε από τους Ιταλούς τη δεκαετία του '60 και αποτέλεσε κυρίαρχη μορφή της Arte Povera, είναι ένας φιλόσοφος της εικόνας που ανασυντάσσει την εννοιολογική και αισθητική αλφάβητο μέσα από πλήθος μέσων. Ο Mario Merz αρέσκεται σε φόρμες που συμπληρώνουν χώρους και κόσμους δικής του επινόησης, όπως τα ιγκλού, τα δεμάτια, οι πίνακες, οι κώνοι και οι σπείρες, οι αριθμητικές ακολουθίες και οι σωλήνες νέον. Η Marisa Merz είναι η μόνη γυναίκα που συνδέθηκε με το κίνημα και ασκείται στην ασυνήθιστη χρήση υλικών όπως ο χαλκός, το σύρμα, ο πηλός και το κερί, με τα οποία δημιουργεί γλυπτά που, όπως και τα σχέδιά της, αντανακλούν την ποιητική ευαισθησία και το όραμά της για την τέχνη και τη ζωή. Ο Gilberto Zorio δουλεύει με το μέταλλο, το φως και το λέιζερ, υποστηρίζοντας την άποψη ότι η τέχνη είναι μια διαδικασία και δημιουργώντας φαινόμενα τα οποία συνδέονται με την ενέργεια που παράγεται από τη συνεύρεση συγκεκριμένων υλικών. Ο Γάλλος Wim Delvoye μέσα από τα έργα του εξερευνά την Ιστορία της Τέχνης από τον Bosch και τον Brueghel έως τον Warhol, τους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς και τα γλυπτά του 19ου αιώνα. Ο Βρετανός Richard Long δουλεύει κυρίως με πέτρα, ξύλο και λάσπη και θα παρουσιάσει το «ελληνικό» του έργο «A day of fourteen rainbows on Parnassus». Τέλος, ο Αυστριακός Franz West ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος καλλιτέχνης αρχές της δεκαετίας του '70, κι ενώ για πολλά χρόνια δημιουργούσε έργα μικρής κλίμακας σε χαρτί, τώρα η πρακτική του περιλαμβάνει αφηρημένα γλυπτά, έπιπλα, κολάζ και εγκαταστάσεις. 2/10-13/11 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Ίασις: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία Από τον Όμηρο στον Γαλήνο Επέκεινα: Ο θάνατος και η μεταθανάτια ζωή στην αρχαιότητα Με το τέλος της ιδιαίτερα πετυχημένης έκθεσης του 2009, «Έρως», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σκέφτηκαν ότι όφειλαν να συνεχίσουν με τα επίσης αιώνια θέματα που ανέκαθεν απασχολούσαν τους ανθρώπους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: την υγεία, που αποτελεί την προϋπόθεση της ζωής, και τον θάνατο, τη ζωή μετά. Έτσι, φέτος παρουσιάζουν τις δύο μεγάλες εκθέσεις «Ίασις» και «Επέκεινα» – σαν να κλείνει μια τριλογία αρχαιολογικών εκθέσεων που πραγματεύονται τα μεγάλα και πανανθρώπινα θέματα. Οι συγκεκριμένες ευελπιστούν να δώσουν απαντήσεις στο πώς αντιμετωπίζονταν στην αρχαία Ελλάδα η υγεία και ο θάνατος, φιλοδοξώντας συγχρόνως να θέσουν σαφείς παραλληλισμούς ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Ερωτήματα όπως το αν φρόντιζαν τη διατροφή και το σώμα τους οι αρχαίοι Έλληνες, πώς αντιμετώπιζαν το ζήτημα της δημόσιας υγείας, τι έκανε ένας αθλητής αν τραυματιζόταν, αν υπήρχαν χειρουργικά εργαλεία ή πώς χρησιμοποιούσαν το όπιο και άλλες φαρμακευτικές ουσίες και βότανα τίθενται, επίσης, μέσα από μια επισκόπηση της εξέλιξης των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών. Μεταβαίνοντας από τη θρησκευτική θεραπεία και τις μαγικές πρακτικές στην ορθολογική κι επιστημονική ιατρική και καλύπτοντας το χρονικό διάστημα περίπου από το 1200 π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ., η έκθεση θα περιλαμβάνει περί τα 300 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού και θα διαρθρώνεται στις τρεις ενότητες «Υγεία», «Νόσος», «Θεραπεία». Παράλληλα, μία συμπληρωματική έκθεση θα παρουσιάζει ό,τι συνδέει τον αρχαίο κόσμο με τον θάνατο και κυρίως πώς αντιλαμβάνονταν οι αρχαίοι Έλληνες αυτό που ακολουθεί, ποια είναι η τύχη, δηλαδή, της αθάνατης ψυχής μετά το φυσικό τέλος του φθαρτού σώματος. Ως αφετηρία επιλέχθηκαν επικές περιγραφές για τον Κάτω Κόσμο, όπως αποτυπώνονται στα αρχαία έργα διαφορετικών περιόδων, και, ως κατακλείδα, οι πλατωνικές αντιλήψεις που σηματοδοτούν τη μεταστροφή της άποψης για το θείο στοιχείο, συνιστώντας εξέλιξη και αντίποδα στην ομηρική σκέψη. Η έκθεση θα χωρίζεται σε 5 ενότητες: «Η στιγμή του θανάτου», «Έθιμα Ταφής», «Ομηρικός Άδης», «Βακχικός-Ορφικός Άδης» και «Πλατωνικός Άδης». Θα αποτελείται από 120 αντικείμενα από 21 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης, παράλληλα με την έκθεση «Επέκεινα», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα μπορείτε να δείτε ένα μικρό αφιέρωμα στο έργο του Γκρέκο, ως συμμετοχή στο Έτος Γκρέκο (400 χρόνια από τον θάνατό του). Πρόκειται για την παρουσίαση του πίνακα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου «Η ταφή του Χριστού» της Εθνικής Πινακοθήκης της Αθήνας, που θα πλαισιώνεται από δύο Πιετά του Γκρέκο, εκ των οποίων η μία ανήκει στη συλλογή της Hispanic Society of America και η άλλη σε ιδιωτική συλλογή και θα εκτίθενται ψηφιακά σε φυσικό σχεδόν μέγεθος. Η ταυτόχρονη παρουσίαση των έργων του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου με την αρχαιολογική έκθεση για το αιώνιο αίνιγμα του θανάτου και της αθανασίας της ψυχής θα δώσει την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να δει μοναδικά έργα της παγκόσμιας κληρονομιάς που ναι μεν αφορούν το ίδιο θέμα, αλλά είναι ιδωμένα μέσα από εντελώς διαφορετικά πρίσματα κι εποχές και σε διαμετρικά αντίθετα θρησκευτικά και κοινωνικά πλαίσια. 20/11/2014-31/5/2015 («Ίασις») / 11/12/2014-8/2/2015 («Επέκεινα») / 14/11/2014-8/2/2015 («Ελ Γκρέκο») Magnify Image Richard Long στη γκαλερί Bernier/Eliades Μουσείο Μπενάκη Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο (Κεντρικό Κτίριο) / Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης (Πειραιώς) Με δύο εκθέσεις θα τιμήσει το Μουσείο Μπενάκη τα 400 χρόνια από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο. Στο Κεντρικό Κτίριο ετοιμάζεται ένα homage στον κύκλο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στο Τολέδο, τους διανοούμενους, τους συλλέκτες και τους παραγγελιοδότες που ενέπνευσαν και στήριξαν τον Ελ Γκρέκο καθ' όλη τη δημιουργική του ζωή. Η έκθεση θα περιλαμβάνει σημαντικό αρχειακό υλικό από τα αρχεία του Τολέδο (Archivo Municipal de Toledo, Archivo Provincial de Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha) και της Μαδρίτης (Archivo Historico de Protocolos de Madrid), χειρόγραφα και βιβλία από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας (Biblioteca Nacional de Espana), καθώς και τέσσερις προσωπογραφίες του Γκρέκο από τις συλλογές του Museo del Prado, του Museo del Greco στο Τολέδο και μια ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Λονδίνο). Την έκθεση επιμελούνται ο Richard Kagan και ο Νίκος Χατζηνικολάου. Παράλληλα, στο κτίριο της οδού Πειραιώς θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια έκθεση με επίκεντρο τους δύο πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου που εκτίθενται μόνιμα στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, στο Ηράκλειο. Πρόκειται για τη «Βάπτιση του Χριστού» που ανήκει στον Δήμο Ηρακλείου και την «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά» που αγοράστηκε από τα Ιδρύματα Ανδρέα και Μαρίας Καλοκαιρινού το 1991. Τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται είναι ο καρδινάλιος Alessandro Farnese, ο οποίος φιλοξένησε για δύο χρόνια (1570-1572) τον Γκρέκο στο Palazzo Farnese μετά από επιστολή του μικρογράφου κι επίσης εικονιζόμενου Giulio Clovio, στην οποία τον χαρακτήριζε «σπάνια περίπτωση για τη ζωγραφική». Επίσης, εμφανίζεται ο βιβλιοθηκάριός του Fulvio Orsini, για τον οποίο πιστεύεται ότι υπήρξε ο παραγγελιοδότης και ιδιοκτήτης του έργου «Άποψη του Όρους Σινά». Η έκθεση θα συμπεριλαμβάνει ντοκουμέντα που αφορούν την παραμονή του Γκρέκο στη Ρώμη, εικόνες, πίνακες και χαρακτικά έργα σημαντικών καλλιτεχνών του 16ου αιώνα που έχουν άμεση σχέση με την εικονογραφία αυτών των δύο έργων του Θεοτοκόπουλου. Για πρώτη, επίσης, φορά θα εκτεθούν στην Ελλάδα η «Προσκύνηση των ποιμένων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη) καθώς και μια Προσωπογραφία του Fulvio Orsini, άγνωστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi. Η έκθεση έχει ξεκινήσει από το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα μεταφερθεί στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, όπου θα εκτεθεί επίσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο πίνακας του Γκρέκο «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο δαυλί», ο οποίος ανήκει στο Museo Nazionale di Capodimonte της Νάπολης. Επιμέλεια: Νίκος Χατζηνικολάου 13/11/2014-01/05/2015 (Κεντρικό Κτίριο), 21/11/2014-01/03/2015 (Κτίριο Πειραιώς) Magnify Image Φωτογραφία από performance του Tino Sehgal ΝEON Tino Sehgal Ο καλλιτεχνικός οργανισμός ΝΕΟΝ παρουσιάζει την πολύ ιδιαίτερη περίπτωση του Γερμανοβρετανού με καταγωγή από την Ινδία Tino Sehgal. O Sehgal θεωρείται ο πλέον, ίσως, προοδευτικός κι επιδραστικός καλλιτέχνης της γενιάς του. Υπήρξε ο νεότερος καλλιτέχνης που εκπροσώπησε ποτέ τη Γερμανία στην Μπιενάλε της Βενετίας, το 2005. Έκτοτε έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα μουσεία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων της Tate και του Guggenheim, ενώ μόλις το 2013 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Λέοντας καλύτερου καλλιτέχνη στη διεθνή έκθεση Il Palazzo Enciclopedico της Μπιενάλε της Βενετίας. Καθώς είναι ένας καλλιτέχνης που βασίζεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη φωνή, στις κινήσεις του σώματος και στην κοινωνική διαδραστικότητα, θα παρακολουθήσουμε το έργο του στο περιβάλλον της Ρωμαϊκής Αγοράς, σε μια έκθεση «δομημένης κατάστασης» (constructed situations), όπως χαρακτηρίζεται η άυλη τέχνη του, δημιούργημα της προπαιδείας του στον χορό, στην πολιτική οικονομία και την εννοιολογική τέχνη. Τόπος δράσης οι ιστορικοί τόποι της κλασικής Αθήνας, καθώς ο ΝΕΟΝ έχει δεσμευτεί για επαναδραστηριοποίηση των δημόσιων χώρων και ένταξή τους στην καθημερινή πολιτιστική ζωή της πόλης. Πηγή: www.lifo.grΗ Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών θα φιλοξενήσει στον εκθεσιακό της χώρο τα 50 υποψήφια έργα για το περίφημο Lumen Prize, το παγκοσμίως κορυφαίο βραβείο ψηφιακών έργων τέχνης που θεσμοθετήθηκε το 2011 και κάθε χρόνο απονέμεται σε έργα που δημιουργήθηκαν με ψηφιακά μέσα. Στόχος του η ανάδειξη αυτής της πολύ σύγχρονης και διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφής τέχνης. Θα παρουσιαστούν τα 50 επικρατέστερα έργα του 2013 καθώς και τα έργα που θα κριθούν από την επιτροπή αξιολόγησης του Lumen Prize για το 2014. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνεται το έργο «Apodemy» της Ελληνίδας εικαστικού Κατερίνας Αθανασοπούλου, που απέσπασε το πρώτο βραβείο της περσινής διοργάνωσης. Πρόκειται για μία τρισδιάστατη ψηφιακή αλληγορία για την Αθήνα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους Εικαστικούς Διαλόγους του 2012, κατόπιν ανάθεσης της Στέγης. Στις 22 Οκτωβρίου και στο πλαίσιο της έκθεσης θα προηγηθεί μια ημερίδα με τίτλο «Digital art: An ever-changing art form (Ψηφιακή τέχνη: Μια διαρκώς μεταβαλλόμενη μορφή τέχνης)», στην οποία σημαντικοί θεωρητικοί και καλλιτέχνες του είδους θα μιλήσουν για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ψηφιακή τέχνη. 31/10-30/11 Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Rebecca Louise Law Μια νέα καλλιτεχνική παρέμβαση των επιμελητών της Double Decker θα δεσπόζει στην κεντρική είσοδο του κτιρίου της λεωφόρου Συγγρού, αυτήν τη φορά με την αριστουργηματική εγκατάσταση της ανερχόμενης Rebecca Louise Law, που αποτελείται από λουλούδια του ελληνικού τοπίου, χαρακτηριστικά δείγματα της χλωρίδας και πανίδας της ελληνικής υπαίθρου. Μια χειρονομία που θα συμβολίζει την ευαίσθητη φύση κάθε μορφής τέχνης που φιλοξενείται στον τόσο δυναμικό χώρο πολιτισμού της Στέγης. Ένα κρεμαστό γλυπτό που αναπόδραστα θα τραβάει το βλέμμα μας ψηλά προς το αίθριο κάθε φορά που θα μπαίνουμε στο γυάλινο κτίσμα, χάρη στο οποίο διαχέεται μέσα στη μέρα το αττικό φως. Ένα έργο εν εξελίξει που αναμένεται να ασκεί ήπια και ταυτόχρονα έντονη επίδραση στον επισκέπτη, σαν να θέλει να τον κάνει να αναλογιστεί, μέσα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες μορφές του, τα χρώματα και τα σχήματά του, τη διαρκώς εξελισσόμενη και πολύμορφη φύση του καλλιτεχνικού προγράμματος της Στέγης. Magnify Image Ελ Γκρέκο στο Μουσείο Μπενάκη Bernier/Eliades Ομαδική έκθεση Μια ομαδική έκθεση μερικών εκ των σημαντικότερων καλλιτεχνών που συνεργάζονται με την γκαλερί Bernier/Eliades, στην οποία κυριαρχούν ονόματα εκπροσώπων της Arte Povera. Σχέδια, ζωγραφική και γλυπτική των Giovanni Anselmo, Pier Paolo Calzolari, Γιάννη Κουνέλλη, Mario Merz, Marisa Merz και Gilberto Zorio, αλλά και τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, όπως αυτές του Wim Delvoye από τη Γαλλία, του Richard Long από τη Βρετανία και του Franz West από την Αυστρία. Ο Giovanni Anselmo, ηγετική μορφή του κινήματος της Arte Povera, δουλεύει κατά βάση με τον γρανίτη, υλικό που θεωρεί ότι συμβολίζει την ιδέα του βάρους και του απολιθώματος, σε αντίθεση με τους φυσικούς νόμους. Ο Pier Paolo Calzolari έχει πειραματιστεί με όλα τα μέσα, από τη ζωγραφική και τη γλυπτική μέχρι την αρχιτεκτονική, το βίντεο και τις περφόρμανς, και με υλικά όπως η φωτιά, ο πάγος, ο σίδηρος, το αλάτι, η μούχλα, ο καπνός και οτιδήποτε ανάγει την ιεροτελεστία της καθημερινότητας σε αισθητική εμπειρία. Ο διεθνής Έλληνας Γιάννης Κουνέλλης, που υιοθετήθηκε από τους Ιταλούς τη δεκαετία του '60 και αποτέλεσε κυρίαρχη μορφή της Arte Povera, είναι ένας φιλόσοφος της εικόνας που ανασυντάσσει την εννοιολογική και αισθητική αλφάβητο μέσα από πλήθος μέσων. Ο Mario Merz αρέσκεται σε φόρμες που συμπληρώνουν χώρους και κόσμους δικής του επινόησης, όπως τα ιγκλού, τα δεμάτια, οι πίνακες, οι κώνοι και οι σπείρες, οι αριθμητικές ακολουθίες και οι σωλήνες νέον. Η Marisa Merz είναι η μόνη γυναίκα που συνδέθηκε με το κίνημα και ασκείται στην ασυνήθιστη χρήση υλικών όπως ο χαλκός, το σύρμα, ο πηλός και το κερί, με τα οποία δημιουργεί γλυπτά που, όπως και τα σχέδιά της, αντανακλούν την ποιητική ευαισθησία και το όραμά της για την τέχνη και τη ζωή. Ο Gilberto Zorio δουλεύει με το μέταλλο, το φως και το λέιζερ, υποστηρίζοντας την άποψη ότι η τέχνη είναι μια διαδικασία και δημιουργώντας φαινόμενα τα οποία συνδέονται με την ενέργεια που παράγεται από τη συνεύρεση συγκεκριμένων υλικών. Ο Γάλλος Wim Delvoye μέσα από τα έργα του εξερευνά την Ιστορία της Τέχνης από τον Bosch και τον Brueghel έως τον Warhol, τους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς και τα γλυπτά του 19ου αιώνα. Ο Βρετανός Richard Long δουλεύει κυρίως με πέτρα, ξύλο και λάσπη και θα παρουσιάσει το «ελληνικό» του έργο «A day of fourteen rainbows on Parnassus». Τέλος, ο Αυστριακός Franz West ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος καλλιτέχνης αρχές της δεκαετίας του '70, κι ενώ για πολλά χρόνια δημιουργούσε έργα μικρής κλίμακας σε χαρτί, τώρα η πρακτική του περιλαμβάνει αφηρημένα γλυπτά, έπιπλα, κολάζ και εγκαταστάσεις. 2/10-13/11 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Ίασις: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία Από τον Όμηρο στον Γαλήνο Επέκεινα: Ο θάνατος και η μεταθανάτια ζωή στην αρχαιότητα Με το τέλος της ιδιαίτερα πετυχημένης έκθεσης του 2009, «Έρως», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σκέφτηκαν ότι όφειλαν να συνεχίσουν με τα επίσης αιώνια θέματα που ανέκαθεν απασχολούσαν τους ανθρώπους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: την υγεία, που αποτελεί την προϋπόθεση της ζωής, και τον θάνατο, τη ζωή μετά. Έτσι, φέτος παρουσιάζουν τις δύο μεγάλες εκθέσεις «Ίασις» και «Επέκεινα» – σαν να κλείνει μια τριλογία αρχαιολογικών εκθέσεων που πραγματεύονται τα μεγάλα και πανανθρώπινα θέματα. Οι συγκεκριμένες ευελπιστούν να δώσουν απαντήσεις στο πώς αντιμετωπίζονταν στην αρχαία Ελλάδα η υγεία και ο θάνατος, φιλοδοξώντας συγχρόνως να θέσουν σαφείς παραλληλισμούς ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Ερωτήματα όπως το αν φρόντιζαν τη διατροφή και το σώμα τους οι αρχαίοι Έλληνες, πώς αντιμετώπιζαν το ζήτημα της δημόσιας υγείας, τι έκανε ένας αθλητής αν τραυματιζόταν, αν υπήρχαν χειρουργικά εργαλεία ή πώς χρησιμοποιούσαν το όπιο και άλλες φαρμακευτικές ουσίες και βότανα τίθενται, επίσης, μέσα από μια επισκόπηση της εξέλιξης των αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών. Μεταβαίνοντας από τη θρησκευτική θεραπεία και τις μαγικές πρακτικές στην ορθολογική κι επιστημονική ιατρική και καλύπτοντας το χρονικό διάστημα περίπου από το 1200 π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ., η έκθεση θα περιλαμβάνει περί τα 300 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού και θα διαρθρώνεται στις τρεις ενότητες «Υγεία», «Νόσος», «Θεραπεία». Παράλληλα, μία συμπληρωματική έκθεση θα παρουσιάζει ό,τι συνδέει τον αρχαίο κόσμο με τον θάνατο και κυρίως πώς αντιλαμβάνονταν οι αρχαίοι Έλληνες αυτό που ακολουθεί, ποια είναι η τύχη, δηλαδή, της αθάνατης ψυχής μετά το φυσικό τέλος του φθαρτού σώματος. Ως αφετηρία επιλέχθηκαν επικές περιγραφές για τον Κάτω Κόσμο, όπως αποτυπώνονται στα αρχαία έργα διαφορετικών περιόδων, και, ως κατακλείδα, οι πλατωνικές αντιλήψεις που σηματοδοτούν τη μεταστροφή της άποψης για το θείο στοιχείο, συνιστώντας εξέλιξη και αντίποδα στην ομηρική σκέψη. Η έκθεση θα χωρίζεται σε 5 ενότητες: «Η στιγμή του θανάτου», «Έθιμα Ταφής», «Ομηρικός Άδης», «Βακχικός-Ορφικός Άδης» και «Πλατωνικός Άδης». Θα αποτελείται από 120 αντικείμενα από 21 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης, παράλληλα με την έκθεση «Επέκεινα», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα μπορείτε να δείτε ένα μικρό αφιέρωμα στο έργο του Γκρέκο, ως συμμετοχή στο Έτος Γκρέκο (400 χρόνια από τον θάνατό του). Πρόκειται για την παρουσίαση του πίνακα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου «Η ταφή του Χριστού» της Εθνικής Πινακοθήκης της Αθήνας, που θα πλαισιώνεται από δύο Πιετά του Γκρέκο, εκ των οποίων η μία ανήκει στη συλλογή της Hispanic Society of America και η άλλη σε ιδιωτική συλλογή και θα εκτίθενται ψηφιακά σε φυσικό σχεδόν μέγεθος. Η ταυτόχρονη παρουσίαση των έργων του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου με την αρχαιολογική έκθεση για το αιώνιο αίνιγμα του θανάτου και της αθανασίας της ψυχής θα δώσει την ευκαιρία στο αθηναϊκό κοινό να δει μοναδικά έργα της παγκόσμιας κληρονομιάς που ναι μεν αφορούν το ίδιο θέμα, αλλά είναι ιδωμένα μέσα από εντελώς διαφορετικά πρίσματα κι εποχές και σε διαμετρικά αντίθετα θρησκευτικά και κοινωνικά πλαίσια. 20/11/2014-31/5/2015 («Ίασις») / 11/12/2014-8/2/2015 («Επέκεινα») / 14/11/2014-8/2/2015 («Ελ Γκρέκο») Magnify Image Richard Long στη γκαλερί Bernier/Eliades Μουσείο Μπενάκη Ο φιλικός κύκλος του Γκρέκο στο Τολέδο (Κεντρικό Κτίριο) / Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μεταξύ Βενετίας και Ρώμης (Πειραιώς) Με δύο εκθέσεις θα τιμήσει το Μουσείο Μπενάκη τα 400 χρόνια από τον θάνατο του Ελ Γκρέκο. Στο Κεντρικό Κτίριο ετοιμάζεται ένα homage στον κύκλο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στο Τολέδο, τους διανοούμενους, τους συλλέκτες και τους παραγγελιοδότες που ενέπνευσαν και στήριξαν τον Ελ Γκρέκο καθ' όλη τη δημιουργική του ζωή. Η έκθεση θα περιλαμβάνει σημαντικό αρχειακό υλικό από τα αρχεία του Τολέδο (Archivo Municipal de Toledo, Archivo Provincial de Toledo, Biblioteca de Castilla-La Mancha) και της Μαδρίτης (Archivo Historico de Protocolos de Madrid), χειρόγραφα και βιβλία από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας (Biblioteca Nacional de Espana), καθώς και τέσσερις προσωπογραφίες του Γκρέκο από τις συλλογές του Museo del Prado, του Museo del Greco στο Τολέδο και μια ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Λονδίνο). Την έκθεση επιμελούνται ο Richard Kagan και ο Νίκος Χατζηνικολάου. Παράλληλα, στο κτίριο της οδού Πειραιώς θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια έκθεση με επίκεντρο τους δύο πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου που εκτίθενται μόνιμα στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, στο Ηράκλειο. Πρόκειται για τη «Βάπτιση του Χριστού» που ανήκει στον Δήμο Ηρακλείου και την «Άποψη του Όρους και της Μονής Σινά» που αγοράστηκε από τα Ιδρύματα Ανδρέα και Μαρίας Καλοκαιρινού το 1991. Τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται είναι ο καρδινάλιος Alessandro Farnese, ο οποίος φιλοξένησε για δύο χρόνια (1570-1572) τον Γκρέκο στο Palazzo Farnese μετά από επιστολή του μικρογράφου κι επίσης εικονιζόμενου Giulio Clovio, στην οποία τον χαρακτήριζε «σπάνια περίπτωση για τη ζωγραφική». Επίσης, εμφανίζεται ο βιβλιοθηκάριός του Fulvio Orsini, για τον οποίο πιστεύεται ότι υπήρξε ο παραγγελιοδότης και ιδιοκτήτης του έργου «Άποψη του Όρους Σινά». Η έκθεση θα συμπεριλαμβάνει ντοκουμέντα που αφορούν την παραμονή του Γκρέκο στη Ρώμη, εικόνες, πίνακες και χαρακτικά έργα σημαντικών καλλιτεχνών του 16ου αιώνα που έχουν άμεση σχέση με την εικονογραφία αυτών των δύο έργων του Θεοτοκόπουλου. Για πρώτη, επίσης, φορά θα εκτεθούν στην Ελλάδα η «Προσκύνηση των ποιμένων» από το Agnes Etherington Art Center (Kingston, Καναδάς), η «Προσωπογραφία του Giulio Clovio» της Sofonisba Anguissola που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή του εξωτερικού (Ρώμη) καθώς και μια Προσωπογραφία του Fulvio Orsini, άγνωστου καλλιτέχνη, από τις συλλογές του Μουσείου Uffizi. Η έκθεση έχει ξεκινήσει από το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης και θα μεταφερθεί στο Μουσείο Μπενάκη, στο κτίριο της οδού Πειραιώς, όπου θα εκτεθεί επίσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο πίνακας του Γκρέκο «Παιδί που φυσάει ένα αναμμένο δαυλί», ο οποίος ανήκει στο Museo Nazionale di Capodimonte της Νάπολης. Επιμέλεια: Νίκος Χατζηνικολάου 13/11/2014-01/05/2015 (Κεντρικό Κτίριο), 21/11/2014-01/03/2015 (Κτίριο Πειραιώς) Magnify Image Φωτογραφία από performance του Tino Sehgal ΝEON Tino Sehgal Ο καλλιτεχνικός οργανισμός ΝΕΟΝ παρουσιάζει την πολύ ιδιαίτερη περίπτωση του Γερμανοβρετανού με καταγωγή από την Ινδία Tino Sehgal. O Sehgal θεωρείται ο πλέον, ίσως, προοδευτικός κι επιδραστικός καλλιτέχνης της γενιάς του. Υπήρξε ο νεότερος καλλιτέχνης που εκπροσώπησε ποτέ τη Γερμανία στην Μπιενάλε της Βενετίας, το 2005. Έκτοτε έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα μουσεία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων της Tate και του Guggenheim, ενώ μόλις το 2013 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Λέοντας καλύτερου καλλιτέχνη στη διεθνή έκθεση Il Palazzo Enciclopedico της Μπιενάλε της Βενετίας. Καθώς είναι ένας καλλιτέχνης που βασίζεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη φωνή, στις κινήσεις του σώματος και στην κοινωνική διαδραστικότητα, θα παρακολουθήσουμε το έργο του στο περιβάλλον της Ρωμαϊκής Αγοράς, σε μια έκθεση «δομημένης κατάστασης» (constructed situations), όπως χαρακτηρίζεται η άυλη τέχνη του, δημιούργημα της προπαιδείας του στον χορό, στην πολιτική οικονομία και την εννοιολογική τέχνη. Τόπος δράσης οι ιστορικοί τόποι της κλασικής Αθήνας, καθώς ο ΝΕΟΝ έχει δεσμευτεί για επαναδραστηριοποίηση των δημόσιων χώρων και ένταξή τους στην καθημερινή πολιτιστική ζωή της πόλης. Πηγή: www.lifo.gr