H αληθινή ιστορία του 13χρονου Μπιντού στην Guardian που κάνει τον γύρο του κόσμου - Ζει καθημερινά κάτω από τη σκιά και τον τρομακτικό φόβο του Έμπολα!

Ο 13χρονος Μπιντού Σάνοχ είναι ένα από τα παιδιά της Σιέρα Λεόνε που ζει καθημερινά κάτω από τη σκιά και τον τρομακτικό φόβο του Έμπολα. Ο ίδιος δεν έχει αρρωστήσει αλλά τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του, τα έχει «πάρει» ο θανατηφόρος ιός.



Διηγήθηκε στην εφημερίδα Guardian τη σπαρακτική ιστορία του.

«Δεν θέλω καν να ακούω τη λέξη Εμπολα. Εχει καταστρέψει την οικογένειά μου και την εκπαίδευσή μου. Η ζωή ήταν δύσκολη, αλλά ΟΚ: ζούσα με τη θεία μου και πολλούς συγγενείς σε ένα μεγάλο χώρο. Πάντα ήμασταν φτωχοί, αλλά υπήρχε ευτυχία. Αλλά τώρα είμαστε τρομοκρατημένοι. Τόσοι πολλοί άνθρωποι, φίλοι και συγγενείς πέθαναν και συνεχίζουν να πεθαίνουν. Και ο αριθμός των ορφανών μεγαλώνει κάθε ημέρα.

Όταν ο Έμπολα έφτασε στη χώρα μου, δεν ανησυχούσαμε πολύ. Μετά ήρθε η »ευαισθητοποίηση»- όλοι έτρεχαν και μιλούσαν για τον ιό. Αλλά πολλοί αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι υπήρχε κίνδυνος και προσπάθησαν να κάνουν πολιτική με αυτό. Έγινε εξέγερση στην Κενέμα με το σύνθημα »Ο Έμπολα δεν είναι αληθινός».

Μετά, στις αρχές Αυγούστου, η κατάσταση άλλαξε. Η κυβέρνηση απαγόρευσε τις μετακινήσεις από και προς την περιοχή. Αυτό έβλαψε τους πάντες, όχι μόνο εκείνους που είχαν Έμπολα. Είμαστε παγιδευμένοι. Η θεία μου, που έκανε εμπόριο τοπικών προϊόντων, δεν μπορούσε πλέον να ταξιδέψει. Υπήρχαν ακόμη λιγότερα χρήματα στο σπίτι.

Τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν ο Έμπολα ήρθε στην κοινότητά μας. Υπήρχε ένας φαρμακοποιός που αρρώστησε, αλλά έλεγε ότι έχει έλκος και δεν πήγε στο νοσοκομείο. Τον πιστεύαμε, γιατί ήταν φαρμακοποιός και μάλλον εμείς δεν ξέραμε καλύτερα από αυτόν. Πολλοί ήρθαν σε επαφή μαζί του. Όταν πέθανε, έπλυναν και ετοίμασαν το σώμα του για την ταφή, όπως είναι το έθιμο. Αλλά μετά, ανακάλυψαν ότι είχε πεθάνει από Έμπολα.
 
Μέσα σε δύο εβδομάδες, πολλοί από αυτούς που ήρθαν σε επαφή μαζί του αρρώστησαν. Τρεις άνθρωποι πήγαν στο νοσοκομείο. Ο ήχος του ασθενοφόρου μάς τρομοκράτησε, ειδικά εμάς τα παιδιά. Ο πανικός απλώθηκε στην κοινότητα. Ο κόσμος πιστεύει ότι όποιος πάει στο νοσοκομείο, πεθαίνει. Τις περισσότερες φορές δεν τους ξαναβλέπουμε.

Μετά, άλλοι 16 αρρώστησαν και βρέθηκαν θετικοί στον Έμπολα, ανάμεσά τους και η θεία μου. Μόνο εκείνη και ένα 14χρονο κορίτσι επέζησαν. Αλλιώς θα ήμουν κι εγώ ένα ορφανό του Έμπολα. Υποθέτω ότι είμαι τυχερός, αλλά είναι δύσκολο να το δεις έτσι.

Η κοινότητά μας μπήκε σε καραντίνα. Κανένας δεν μπορούσε να έρθει ή να φύγει για 21 ημέρες. Μας είχαν περικυκλώσει αστυνομικοί και στρατιώτες. Όσοι προσπαθούσαν να το σκάσουν, τους υποχρέωναν να επιστρέψουν. Η θεία μου ήταν αδύναμη ακόμη, δεν μπορούσε να ψάξει για φαγητό, υποφέραμε από την πείνα. Κανείς δεν μας έφερε φαγητό ή νερό τις δύο πρώτες εβδομάδες του αποκλεισμού.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ - infokids.gr