Αντώνη με τα ξόρκια δεν φεύγουν τα ποντίκια... - Ένα άρθρο του Κώστα Στούπα

του Κώστα Στούπα

1) Αντώνη με τα ξόρκια δεν φεύγουν τα ποντίκια...

Ο πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί συναντήθηκαν χθες με τα στελέχη 13 πολυεθνικών εταιρειών που έχουν παρουσία στην Ελλάδα και τους ζήτησε να επενδύσουν περισσότερο στη χώρα μας.

Ο πρωθυπουργός όπως και όλοι οι προηγούμενοι  δείχνουν να αγνοούν τα στοιχειώδη κίνητρα της οικονομικής δραστηριότητας.  Ασφαλές  και σταθερό περιβάλλον, γρήγορη απόσβεση της επένδυσης, ανταγωνιστικό περιθώριο κέρδους, έλεγχος γραφειοκρατίας και διαφθοράς...

Είναι αλήθεια πως έχουν μειώσει την φορολογία των κερδών και εσχάτως και των μερισμάτων των επιχειρήσεων. Τις αποφάσεις όμως για το που θα επενδύσει ένας πολυεθνικός κολοσσός δεν τις λαμβάνει η γενική συνέλευση των μετόχων που ωφελείται από τις μειώσεις αυτές. Τις λαμβάνουν τα στελέχη των εταιρειών τα οποία, όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους ναι μεν προάγουν το συμφέρον της εταιρείας και των μετόχων, αλλά φροντίζουν αυτό να συμβαδίζει με το δικό τους...

Οι μέτοχοι των εταιρειών δεν αποφασίζουν την στρατηγική των επιχειρήσεων, αλλά ποιος και με ποιους θα διοικεί την επιχείρηση.

Οι πολυεθνικές τις οποίες εκλιπαρεί ο πρωθυπουργός να επενδύσουν  χρειάζονται στελέχη και με τη φορολόγηση κατά 42% πάνω από τις 42.000 ευρώ το κράτος μοιάζει να αναζητά συνεταίρους για να έχει το χέρι στην τσέπη τους...

Η ελληνική αγορά διαθέτει, μάλλον διέθετε, καλό στελεχιακό δυναμικό, αλλά η κρίση και οι αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές διώχνουν όσους μπορούν να παράξουν υπεραξία για τον εαυτό τους  και πλούτο  για την κοινωνία στο εξωτερικό...

Ενώ η πολιτεία κατεβάζει τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων και ορθώς πράττει, γιατί έτσι θα αυξήσει τα έσοδα, κρατά τους φόρους των εισοδημάτων στα ύψη.

Οι επιχειρήσεις όμως δεν είναι οι μέτοχοι, τα μηχανήματα  και τα γραφεία τους. Ή έστω δεν είναι μόνο αυτά. Η ψυχή όλων ανεξαιρέτως των επιχειρήσεων είναι οι άνθρωποί τους.

Μου έλεγε στέλεχος πολυεθνικής πριν από λίγες μέρες πως «...δεν αξίζει να είναι κάποιος υψηλόμισθος στην Ελλάδα.  Ο συντελεστής φορολόγησης της κλίμακας  μπορεί να είναι ίδιος με αυτόν της Γερμανίας, αλλά ο συνάδελφός μου στην ίδια θέση στη Γερμανία λαμβάνει υψηλότερο μισθό και αναλογικά διαθέτει καλύτερο εισόδημα.

Ο Γερμανός, ο  Ολλανδός ή Φιλανδός συνάδελφος δεν έχει το κόστος του ιδιωτικού σχολείου και της ιδιωτικής ασφάλισης, ούτε του υψηλότερου κόστους φορολόγησης επιτηδευμάτων και κατοικίας...». 

Παλιότερα επικεφαλής θυγατρικής ξένης πολυεθνικής στην Ελλάδα είχε βρεθεί προ αδιεξόδου, όταν οι εφοριακοί τον εκβίαζαν για κάποια τυπικά παραστατικά εισαγωγής που επιδέχονταν πολλαπλές ερμηνείες λόγω της επίτηδες χαώδους νομοθεσίας του ζητούσαν ή πρόστιμο 500.000 ευρώ ή 100.000 κάτω από το τραπέζι...

Από τα κεντρικά της πολυεθνικής όταν άκουσαν για το δίλημμα που του ετέθη έπεσαν από τα σύννεφα, γιατί οι εντολές που είχαν δώσει ήταν όλες οι δραστηριότητες να γίνονται με αυστηρή προσήλωση στο γράμμα του νόμου. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν πως ο νόμος στην Ελλάδα είναι έτσι διατυπωμένος που να επιτρέπει στα «τρωκτικά» να «χοντραίνουν»...

Στην Ελλάδα δεν αρκεί να σε πληρώνει καλά μια πολυεθνική για να έχεις καλό εισόδημα, χρειάζεται να σου τα δίνει και «μαύρα» γεγονός που δεν γίνεται.  Αν τα στελέχη δεν έχουν κίνητρα να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα το μεγαλύτερο κόστος το πληρώνουν οι χαμηλότερης ειδίκευσης που μένουν άνεργοι...

Εκτός από τον «στελεχοδιώκτη» της φορολογίας, η γραφειοκρατία και η διαφθορά   παραμένουν αλώβητες.  Και τώρα, μετά τρία χρόνια χρεοκοπίας, οι διευκολύνσεις για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων υπάρχει κατά κύριο λόγο στα δελτία των οκτώ για τα μάτια των τηλεθεατών...

Η παρακάτω επιστολή που έλαβα χθες το απόγευμα από στέλεχος ξένης εταιρείας που ταλαιπωρείται επί δυο μήνες για να ξεκινήσει μια επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη είναι χαρακτηριστική.

«Αυτό είναι αστείο για εμάς αλλά θα έπρεπε να είναι πολύ σημαντικό για τους Έλληνες κατοίκους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση μια φυσιολογική επιχείρηση να ενδιαφερθεί για επένδυση σε αυτήν την ξεχασμένη και από τον Θεό χώρα με τέτοιες συνθήκες. Παραμερίζοντας το μεγάλο ρίσκο (για παράδειγμα να ηγηθεί της χώρας ένας κομμουνιστής), την έλλειψη υποδομών και το ασταθές νομικό, τραπεζικό και φορολογικό καθεστώς, υπάρχει ακόμα μεγάλη γραφειοκρατία ικανή να ανταγωνιστεί αυτήν της ΕΣΣΔ. Έχω ζητήσει πλήρη αναφορά από τους δικηγόρους μας για όλα τα εμπόδια που έχουμε αντιμετωπίσει ως τώρα και για αυτά που θα ακολουθήσουν και θα ήθελα να τα δημοσιεύσω με την βοήθεια σας…»
 

Για όλη την επιστολή βλέπε: Ο «Γολγοθάς» μιας ξένης επένδυσης στην Θεσσαλονίκη...   2) Ελληνικές μετοχές ή ξένα ομόλογα;

Κύριε Στούπα σας παρακολουθώ καθημερινά και οφείλω να σας συγχαρώ για την γνώση του αντικειμένου που πραγματεύεστε  την δημοσιογραφική σας επάρκεια και επαγγελματισμό, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι διατυπώνετε με σαφήνεια και καθαρότητα το τι συμβαίνει ακριβώς στην Ελλάδα, τις αιτίες της μακροχρόνιας κρίσης,  αλλά και σοβαρές προτάσεις για διέξοδο από το σημερινό αδιέξοδο, που βέβαια πολλές από αυτές ενοχλούν τους βολεμένους και τους νοσταλγούς παλιότερων εποχών που απ΄ ό,τι φαίνεται θα περάσουν ανεπιστρεπτί.

Το ερώτημά μου αφορά στο εξής. Η θέση μου ως επενδυτή με μάλλον συντηρητικό προφίλ ήταν κυρίως ελληνικά και ξένα  κρατικά ομόλογα (γερμανικά, γαλλικά, σουηδικά, νορβηγικά) και μία πολύ μικρή έκθεση σε ελληνικές μη τραπεζικές μετοχές με ισχυρά θεμελιώδη (ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΤΕΝΕΡΓ, ΙΝΛΟΤ και Στασινόχαρτα). Σκέπτομαι να ρευστοποιήσω μεγάλο ποσοστό των ξένων ομολόγων και να τα τοποθετήσω στο ελληνικό χρηματιστήριο σε μετοχές σαν αυτές που έχω και άλλες παρεμφερείς. Ποια είναι  η άποψή σας για αυτήν την επιλογή και γενικότερα για την πορεία των ομολόγων αλλά και των ελληνικών μετοχών το 2013;

Ευχαριστώ προκαταβολικά.

Παρακαλώ τα στοιχεία μου να μην δημοσιευτούν...   Απάντηση: Το βασικό σενάριο είναι πως το 2013 θα είναι καλύτερο για τις ελληνικές μετοχές σε σχέση με το 2012. Ειδικά το πρώτο εξάμηνο που η απομάκρυνση από το ενδεχόμενο δραχμής δεν θα έχει αμφισβητηθεί.

Το σενάριο της δραχμής θα αποκλειστεί οριστικά μετά τις γερμανικές εκλογές, αν έχουμε κάνει πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις.

Αν αποκλειστεί οριστικά τότε ακόμη και η καλή άνοδος που θα έχει προκύψει στο ΧΑ κατά τη γνώμη μου θα είναι πολύ μικρή σε σχέση με τις προοπτικές της ελληνικής αγοράς.

Αν όχι θα υποστούμε το σοκ της δραχμής και η εκτόξευση θα ακολουθήσει αργότερα για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Η άποψή μου είναι πως το πρώτο σενάριο είναι επικρατέστερο.

Τα ομόλογα δεν τα θεωρώ καλή τοποθέτηση για τα επόμενα χρόνια καθώς οι πληθωριστικές προσδοκίες θα πιέσουν για αύξηση των επιτοκίων, οπότε οι τιμές τους θα πιεστούν.

Βέβαια η αύξηση των επιτοκίων θα κάνει σημαντικό μέρος του διεθνούς και δημόσιου χρέους μη διαχειρίσιμο, οπότε θα έχουμε αναταράξεις και η Ελλάδα στο σημείο αυτό θα αποτελεί πιλότο του τρόπου που πρέπει να γίνει η δουλειά.

Η έξοδος από το ευρώ παραμένει ένα έστω και μειωμένο πλέον ρίσκο για την Ελλάδα, όπως και μια κυβέρνηση της «παλαβής» αριστεράς.

Η ελληνική αγορά όμως λόγω των αλλαγών που θα επιβάλει αργά ή γρήγορα η φθίνουσα πραγματικότητα του βιοτικού επιπέδου και λόγω της γεωγραφικής θέσης έχει καλές προοπτικές τα επόμενα 10-20 χρόνια. Το ερωτηματικό είναι οι πιθανοί κραδασμοί την επόμενη διετία.

Μια διασπορά σε  μετρητά και  μετοχές Ελλάδας, Ευρώπης και Αμερικής αποτελεί  καλή μέθοδο άμυνας. Επίσης κατά τη γνώμη μου η έκθεση στο χρυσό συνεχίζει να αποτελεί ελκυστική διασπορά κινδύνου.

Οι ελληνικές μετοχές έχουν τις καλύτερες προοπτικές σε βάθος χρόνου όπως συμβαίνει συνήθως μετά από χρεοκοπίες, αλλά ο χρόνος εισόδου ενδέχεται να περικλείει κάποιο ρίσκο το οποίο θα κριθεί σε 12 μήνες από τώρα περίπου.

Μια πιθανή εκδοχή περικλείει και το παρακάτω άρθρο: Μια πιθανή εικόνα του κοντινού μέλλοντος...   3) Μια πιθανή εικόνα του κοντινού μέλλοντος...

Η παραχάραξη αποτελεί ποινικό αδίκημα. Αυτό όμως δεν ισχύει για την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ καθώς ένα κείμενο του Κογκρέσου της επιτρέπει να πάει πολύ μακριά. Παρόλα αυτά, αν ένας τραπεζίτης πριν μερικά χρόνια τολμούσε να κάνει κάτι παρόμοιο, αν από μόνος του δεν τίναζε τα μυαλά του στον αέρα, το σίγουρο είναι πως δεν θα απέφευγε τον ευνουχισμό. Αλλά σήμερα,  ο Ben Bernanke αντιμετωπίζεται ως έντιμος άνθρωπος.

Βλέπε: Μια πιθανή εικόνα του κοντινού μέλλοντος...

4) Η βία μαμή της ιστορίας ή του φασισμού;

"Όταν ο Πάγκαλος υπέστη επίθεση από συριζαυγίτες το 2011 σε ταβέρνα στα Καλύβια, η Νομαρχιακή Επιτροπή Ανατ. Αττικής του ΣΥΝ έβγαλε την ακόλουθη ανακοίνωση "Οι εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής είναι ελεύθεροι πολίτες και διαμαρτύρονται εναντίον του γιατί τον ταυτίζουν μ΄ αυτή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που, αντί να προχωρήσει στον διάλογο μαζί τους, προσπαθεί με τη βία των ΜΑΤ να περάσει τις απαράδεκτες πολιτικές της. Αυτοί οι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν εναντίον του, γιατί παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους"   Βλέπε: Η βία μαμή της ιστορίας ή του φασισμού;

Πηγή: capital.gr


Πηγή:www.capital.gr