Σας έχω Μανιάτικη συνταγή για κουραμπιέδες με λάδι! Θα ενθουσιαστείτε και δεν θα παραβαρύνετε!

Διαβάσαμε στο mani.org.gr και το βιβλίο της Κατερίνας Εξαρχουλέα-Γεωργιλέα, «ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΑΝΗΣ», τις παρακάτω συνταγές, που θα σας κάνουν να γλείφετε τα δάχτυλά σας!

Λιτά, υγιεινά και θρεπτικά είναι τα πατροπαράδοτα γλυκά της Μάνης, τα οποία, όσο κι αν ακούγεται παράξενο από τα αυτιά των ειδικών, έχουν πάντα για λιπαρό συστατικό το ελαιόλαδο, το θαυματουργό αυτό προϊόν το οποίο τόσο πολύ οι ιατρικές μελέτες εκθειάζουν για τις υγιεινές ιδιότητές του και που η φύση χάρισε πλουσιοπάροχα στους Μανιάτες.

Θα αναφέρω δύο πολύ παλιές συνταγές, τις οποίες - ευτυχώς - μερικές Μανιάτισσες συνεχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα.

Τηγανίτες
Το πιο αγαπητό λοιπόν είδος γλυκίσματος όλων των εποχών στη Μάνη, ήταν οι πρόχειρες τηγανίτες οι λεγόμενες "κουταλίδες". Χαράς ευαγγέλια για μικρούς και μεγάλους μέσα στο σπίτι, όταν ακουγόταν από το στόμα της μάνας η φράση "θα σας φτιάξω κουταλίδες". Περίμεναν με αληθινή λαχτάρα να τις γευθούν, διότι τα γλυκίσματα ήταν δυσεύρετα και η στέρηση αυτών μεγάλη, κυρίως για τα παιδιά.

Με αλεύρι, νερό και λίγο αλάτι, ετοίμαζαν ένα χυλό πηκτό και με το κουτάλι της σούπας έριχναν κουταλιές από το μίγμα σε τηγάνι με καυτό λάδι, σε λίγα λεπτά τις γύριζαν και από την άλλη πλευρά να ροδίσουν και να φουσκώσουν, εν συνεχεία τις σερβίριζαν περιχυμένες με σιρόπι μελιού ή ζάχαρης ή ακόμα και με ζαχαρούχο γάλα αδιάλυτο.

Κάποιοι προτιμούσαν την αλμυρή έκδοση τους και τις συνόδευαν με τυρί του τσοπάνη.

Με την εύκολη και γρήγορη αυτή συνταγή έβρισκε λύση η νοικοκυρά στο πρόβλημα της γαστρονομικής ανάγκης για γλύκισμα σε εποχές που δεν υπήρχε ποικιλία υλικών και μαγειρικών σκευών. Αλλά και εμείς σήμερα που διαθέτουμε τα ανωτέρω, είναι πολύ ωφέλιμο να καταφεύγουμε σε τέτοιες υγιεινές και εύκολες συνταγές, που μας απομακρύνουν από τα πολυδιαφημισμένα, ακριβοπληρωμένα και ανθυγιεινά προϊόντα.

Κουραμπιέδες
Μια άλλη διαδεδομένη συνταγή είναι οι κουραμπιέδες της Μάνης, φτιαγμένοι με ελαιόλαδο φυσικά, και όχι με βούτυρο. Το προτιμούσαν αυτό το γλυκό διότι ήταν εύκολο γευστικό και το διατηρούσαν αρκετό καιρό στο ντουλάπι για οικογενειακή κατανάλωση αλλά και για κέρασμα του επισκέπτη. Για μια δόση, λοιπόν, βάζουμε σε μια λεκάνη 2 ποτήρια ελαιόλαδο, 1/3 ποτηριού ζάχαρη, 1 κουταλιά ξύσμα από φλούδα ώριμου πορτοκαλιού για να δώσει άρωμα και 1/2 ποτηριού ζεστή (40°) θολόστακτη. Ανακατεύουμε τα υλικά με το χέρι, πάντα προς την ίδια κατεύθυνση, σε λίγα λεπτά το μίγμα θα γίνει κρεμώδες, τότε προσθέτουμε 1 ποτήρι χονδροκομμένα αμύγδαλα ή καρύδια και τέλος ρίχνουμε το αλεύρι (περίπου 4 ποτήρια) σιγά - σιγά διότι η ζύμη σφίγγει απότομα, θα πλάσουμε τους κουραμπιέδες σε ό,τι σχήμα μας αρέσει, θα τους ψήσουμε σε μέτριο φούρνο για περίπου 30' και θα τους καλύψουμε με ζάχαρη άχνη, την οποία πάντα αφήνουμε να πέσει από σίτα, για να είναι αφράτη.