Puppini Sisters: Ο εξιδανικευμένος κόσμος των ταινιών και της μουσικής των 40s μάς ελκύει επειδή είναι μια αχτίδα ήλιου, μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα...

Συνέντευξη στη Νίνα Ποπώφ

Μουσική, ρετρομανία, νάζι και μόδα: όλο εκπλήξεις οι ταλαντούχες Puppini Sisters, που έγιναν γνωστές από τις τζαζ και swing διασκευές τους σε μοντέρνα κομμάτια. Θα φανταζόσασταν άραγε ότι η μία ήταν σε metal συγκρότημα, η άλλη μάθαινε Αρχαία Ελληνικά, ή ότι ετοιμάζουν δική τους εταιρεία ρούχων; Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία τους (την επόμενη Παρασκευή, 4 Ιανουαρίου, στο Gagarin), οι τρεις showwomen μάς μύησαν στα μυστικά τους. Φτιάξτε ένα κοκτέιλ και απολαύστε...

Κατ’ αρχάς, βρίσκω την ιδέα του να διασκευάζει κάποιος σύγχρονα τραγούδια «με swing τρόπο» πολύ ευφάνταστη. Πώς σας προέκυψε και πώς επιλέγετε τι θα διασκευάσετε;

Kate: Το σκεφτόμαστε πολύ προτού επιλέξουμε τις διασκευές μας. Ο βασικός σκοπός είναι να ακουστεί το τραγούδι –όταν το παίζουμε live– λίγο εκκεντρικό, λίγο ευφάνταστο. Στις συναυλίες παίζουμε ζωντανά όλα τα όργανα, οπότε υπάρχουν συχνά ορχηστρικά μέρη στα οποία αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας και με τα αγόρια που παίζουν μαζί μας στη σκηνή: ένα καταπληκτικό τζαζ τρίο, αποτελούμενο από drums, διπλό μπάσο και κιθάρα, που μας συνοδεύει παντού. Δεν αποδίδουν βέβαια όλες οι προσπάθειες διασκευών, είχαμε και κάποιες αποτυχίες. Αλλά δεν μπορείς να ξέρεις πριν τελειώσεις μια συγχορδία τι θα δουλέψει και τι όχι! Το τραγούδι πρέπει να έχει ενδιαφέρον και στιχουργικά, οπότε, τοποθετώντας ένα σύγχρονο τραγούδι σ’ ένα παλιομοδίτικο «περιβάλλον», οι στίχοι παίρνουν διαφορετική τροπή. Τόσος κόσμος έχει έρθει και μας έχει πει πως οι δικές μας εκδοχές τραγουδιών όπως το “Wuthering Heights” της Kate Bush και το “I Will Survive” της Gloria Gaynor έχουν εντελώς διαφορετικά νοήματα από τα αυθεντικά. Είναι κάτι πολύ ικανοποιητικό!

Υπήρξε κάποιο τραγούδι που σας δυσκόλεψε ιδιαίτερα η προσαρμογή του στο στυλ σας;

Kate: Θυμάμαι παλιά, τότε που η Marcella έφτιαχνε τη συγχορδία για το “Wuthering Heights”, μας είχαν κλείσει σε μια διάσημη gay καμπαρέ βραδιά στο Vauxhall του Λονδίνου, για διασκευάσουμε αυτό το τραγούδι, που ήταν ο ύμνος τους. Η Marcella είχε τρομοκρατηθεί ότι δεν θα έβγαινε και έμεινε ξύπνια όλη την προηγούμενη νύχτα για να το δουλέψει, κλαίγοντας από τον φόβο της! Αλλά στο τέλος βγήκε μια χαρά και είχε τρομερή απήχηση από εκείνη τη βραδιά και μετά, οπότε μάλλον κάτι έκανε σωστά!

Οι επιρροές που έχετε κατονομάσει, όπως και οι διασκευές σας, καλύπτουν μια πολύ ευρεία γκάμα μουσικής, από τη Marilyn Monroe μέχρι τη Beyonce και τους White Stripes. Τι ακούτε εσείς πραγματικά;

Kate: Όλες έχουμε πολύ διαφορετικά και εκλεκτικά γούστα στη μουσική. Εγώ προσωπικά είμαι πολύ μεγάλη φαν της κλασικής μουσικής, από Μπαχ μέχρι Μπετόβεν, αλλά και ενθουσιώδης με τη heavy metal σκηνή! Έχω όμως σπουδάσει και τζαζ σε μια σχολή στο Λονδίνο, οπότε μ' αρέσει πολύ και η πρώιμη swing μουσική, η Ella Fitzgearld, η Anita O’ Day, ο John Coltrane και όλα αυτά. Δηλαδή, για μένα, από Marilyn Monroe μέχρι Marilyn Manson!

Αληθεύει ότι ήσουν κάποτε μέλος metal συγκροτήματος; Πες τα μου όλα!

Kate: Ναι, ισχύει! Το συγκρότημα λεγόταν ΚΙΑ, που ήταν τα αρχικά του «Killed In Action» (αλλά μ’ αρέσει να πιστεύω ότι σήμαινε «Kate In Action»). Ήμασταν καλοί, αλήθεια, είχαμε κερδίσει σε πολλούς τοπικούς διαγωνισμούς Battle of The Bands. Μου άρεσε πάρα πολύ να το κάνω αυτό.

Πώς αισθάνεστε, αλήθεια, που σας γνωρίζει ο κόσμος περισσότερο από τις διασκευές σας;

Kate: Γράφουμε και πολλά δικά μας πράγματα, άρα αν οι διασκευές βοηθάνε στο να ακούγεται και το δικό μας υλικό, είναι θετικό. Και μας αρέσει πολύ να δουλεύουμε τις διασκευές, οπότε είναι τρομερά ικανοποιητικό.

Πώς καταφέρνετε να διατηρείτε τις φωνητικές σας χορδές σε τόσο καλή φόρμα; Εντατικές πρόβες, να φανταστώ;

Kate: Πάντα κάνουμε μαζί μια προθέρμανση πριν κάθε συναυλία και ανταλλάζουμε συχνά φωνητικές ασκήσεις, οπότε τραγουδάμε συνεχώς και δοκιμάζουμε νέες τεχνικές για να μας βοηθήσουν να δυναμώσουμε και να διατηρήσουμε τις φωνές μας. Όλες έχουμε σπουδές και πτυχία στο τραγούδι και όλες διδάσκουμε την τέχνη του τραγουδιού, οπότε είμαστε πολύ συνηθισμένες στο να δουλεύουμε σκληρά γι’ αυτό!

Μιλάτε πράγματι τόσες γλώσσες, όσες συναντάμε και στα τραγούδια σας;

Kate: Εγώ καταλαβαίνω λίγα Γερμανικά, ενώ η Marcella, εκτός από τη μητρική της γλώσσα (τα Ιταλικά), είναι πολύ καλή και στα Γαλλικά. Τελευταία άρχισε να ενδιαφέρεται και για τα Ρώσικα (παίζουμε συχνά εκεί) και, επειδή μάθαινε Αρχαία Ελληνικά στο σχολείο, υπάρχουν πολλές ομοιότητες με το κυριλλικό αλφάβητο. Δηλαδή στη Marcella κυρίως βασιζόμαστε!!!

Είχατε πρόσφατα μια ξαφνική αλλαγή στα μέλη σας. Πώς είναι τα πράγματα με το νέο σας μέλος, τη δεσποινίδα Emma Smith;

Kate: Ναι, έχουμε μια νέα κοκκινομάλλα «αδερφή», την Emma, η οποία είναι μια αληθινή ιδιοφυΐα! Μία από τους πιο ταλαντούχους μουσικούς και τραγουδιστές με τους οποίους είχα ποτέ το προνόμιο να συνεργαστώ. Της ζητήσαμε να μπει στο συγκρότημα και, ευτυχώς για μας, δέχτηκε! Η άφιξή της σηματοδοτεί μια νέα και πολύ πιο φρέσκια εποχή για τη μπάντα και έχουμε ενθουσιαστεί όλες πολύ. Έχουμε και πολύ καινούργιο υλικό και συνεργασίες που έχουν προγραμματιστεί για τη νέα χρονιά, τον νου σας!

Πότε δηλαδή να περιμένουμε νέο υλικό σας στο στούντιο;

Marcella: Δουλεύουμε τώρα το νέο μας υλικό, το οποίο θα ηχογραφήσουμε μέσα στο νέο έτος. Οπότε θα έλεγα ότι μπορείτε να περιμένετε ολοκαίνουργιο άλμπουμ προς το τέλος του 2013 με αρχές του 2014. Θα το λατρέψετε!

Εύχεστε να ήταν ο κόσμος περισσότερο σαν τη δεκαετία του 1940; Εννοώ όσον αφορά στην αισθητική και στο στυλ του κόσμου και των πραγμάτων, εκτός από τον πόλεμο, φυσικά. Πώς φαντάζεστε τους εαυτούς σας αν ζούσατε τότε; Οι ρετρό εαυτοί σας θα ήταν κι αυτές μουσικοί ή θα περνούσατε πιο δύσκολα ως γυναίκες;

Emma: Στη δεκαετία του 1940 υπήρχαν πολλές γυναίκες που έβγαζαν τα δικά τους χρήματα και μπορούσαν να είναι ανεξάρτητες, υπέροχα είδωλα της ποπ κουλτούρας της εποχής. Οπότε είμαι σίγουρη ότι θα ταιριάζαμε και θα βρίσκαμε τους ρόλους μας αμέσως, ειδικά στο Χόλιγουντ. (σ.σ.: κάτι ήθελε να συμπληρώσει αλλά ξεχάστηκε...)

Ποια δεκαετία είναι τελικά η αγαπημένη σας και γιατί;

Emma: Λατρεύουμε τα 1940s, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τη μουσική που παίζουν οι Puppinis χρόνια τώρα, όπως και την αίσθηση του στυλ εκείνης της εποχής. Αλλά κάποιες διασκευές όπως το “Crazy In Love” δείχνουν ότι είμαστε πολύ και στο τώρα: πάντα ξέρουμε τι γίνεται στα charts και στην ποπ κουλτούρα. Μας εμπνέει πάρα πολύ ο ριψοκίνδυνος και κάποιες φορές αντιφατικός τρόπος που χαρακτηρίζει τη μόδα και τη μουσική που βγαίνει σ’ αυτούς τους συναρπαστικούς καιρούς.

Marcella, εφόσον έχεις σπουδάσει μόδα, είσαι και η στυλίστρια του συγκροτήματος; Το image είναι το ίδιο σημαντικό για σας ως σχήμα όσο και η μουσική ή απλά ντύνεστε όπως αισθάνεστε;

Marcella: Όντως σχεδιάζω ρούχα για το συγκρότημα, πράγμα που μου δίνει τεράστια χαρά, και είναι πιθανώς στο σκαρί εταιρεία ρούχων Puppini! Πιστεύω ότι το image είναι σημαντικό για κάθε συγκρότημα. Μια συναυλία είναι τόσο μια οπτική εμπειρία όσο και ακουστική, άρα πρέπει να δίνουμε προσοχή και στα δύο. Βοηθάει βέβαια το ότι όλες μας το διασκεδάζουμε πολύ με το ντύσιμο και το ότι το στυλ είναι κάτι που μας απασχολεί όλες στην καθημερινή ζωή μας. Την έβρισκα πολύ να ντύνομαι και να φτιάχνομαι από μικρό παιδί και μ’ αρέσει να αναμειγνύω πολλά διαφορετικά στυλ.

Πώς εξηγείτε αυτή την ξαφνική τάση να αναβιώσουμε το ρετρό, με πρωτοβουλίες όπως ρετρό παζάρια με χειροποίητα αντικείμενα, vintage ρούχα κλπ.; Έχει γίνει χαμός μ’ αυτή τη μόδα τελευταία και στην Ελλάδα –ρετρομανία! Μπορεί να είναι επειδή ο κόσμος έχει αρχίσει να βαριέται τα συνηθισμένα και τη ζωή του;

Marcella: Πιστεύω πως η τωρινή μόδα του ρετρό είναι μια αντανάκλαση της κρίσης που ταλαιπωρεί τον Δυτικό κόσμο. Είναι ενδιαφέρον ότι σε τέτοιους δύσκολους καιρούς κοιτάμε πίσω, σε μια περίοδο της ιστορίας όταν ο κόσμος ρημαζόταν από τον πόλεμο και τη φτώχεια, επειδή ήταν τότε που το Χόλιγουντ δημιούργησε αυτόν τον μη υπαρκτό κόσμο με τον οποίον έχουμε τώρα πάθει εμμονή. Ο εξιδανικευμένος κόσμος των ταινιών και της μουσικής των 1940s μάς ελκύει κι εμάς σήμερα για τους ίδιους λόγους που τραβούσε και τους ανθρώπους εκείνης της εποχής: επειδή είναι μια αχτίδα ήλιου, επειδή μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα.

Πηγή: avopolis.gr