Το σημείωμα ενός μνημονιακού - Ένα άρθρο του Θανάση Μαυρίδη

Κάποτε η αφοπλιστική απάντηση ενός συνεπούς αριστερού στον ιδεολογικό του εχθρό και όταν τελείωναν τα βέλη των επιχειρημάτων του ήταν: «Άντε ρε αντικομουνιστή». Ήταν το απόλυτο όπλο. Σαν το αόρατο Vim. Εξαφάνιζε κάθε αντίδραση. Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Μόνο ο αριθμός των λέξεων: «Άι χάσου ρε γερμανοτσολιά, εσύ και τα χοντρά αφεντικά σου. Προκαλείς αηδία».  Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει εξελικτική διαδικασία;

Το τελευταίο χρονικό διάστημα και με την βοήθεια των social media τα οργισμένα νιάτα αναλαμβάνουν δράση για να κτυπήσουν κατά μέτωπο τους ταξικούς τους εχθρούς. Με κάθε αφορμή αναλαμβάνουν δράση: Ριπές κατά μέτωπο κατά εκείνων που «πληγώνουν»  το κίνημα: «Μνημονιακό σκουλήκι», «τιποτένιο μηδενικό». Γι΄ αυτά τα παιδιά που δηλώνουν «αριστεροί» η οικογενειακή ευθύνη είναι βαρύτατο αμάρτημα. Εκτός κι αν πρόκειται για σύντροφο ή συντρόφισσα. Τότε όσοι υιοθετούν την δική τους πρακτική είναι  φασίστες. 

Κατά τον ίδιο τρόπο η βία χωρίζεται σε καλή και κακή βία. Κακή βία είναι η βία των άλλων. Καλή βία είναι η βία που ασκούμε εμείς και οι δικοί μας άνθρωποι. 

Οι ιδεολογικές διαμάχες δεν έχουν πλέον σχέση με τις βαθιές ανησυχίες που εξέφραζαν ανήσυχοι άνθρωποι για το μέλλον της κοινωνίας. Αλλά με ύβρεις που εξελίσσονται καθημερινά σε όλα τα μήκη και πλάτη τους διαδικτύου. Οι πρακτικές του Γκαίμπελς βρίσκουν καταφύγιο στις αγκάλες ανθρώπων που στο παρελθόν έχουν υποστεί μεγάλη ζημία από ανάλογες πρακτικές. 

Τι σημασία έχουν όλα αυτά; Ζούμε στην εποχή των εντυπώσεων. Την ουσία την έχουμε αφήσει πίσω μας. Μόνο ας έχουμε υπόψη μας το εξής: Η πρακτική των δήθεν αγανακτισμένων πολιτών νομιμοποίησε την δράση της Χρυσής Αυγής. Όσοι πετούσαν αυγά στον Πάγκαλο, δεν έχουν σήμερα το δικαίωμα να κατηγορήσουν για κάτι ανάλογο τους οπαδούς της αντίπερα όχθης. 

Τα παιδιά που σήμερα διεκδικούν για τον εαυτό τους τον τίτλο του αριστερού και έχουν υιοθετήσει πρακτικές ακροδεξιάς βίας, ας μην παραπονεθούν στο μέλλον για ό,τι συμβεί. Και μην τολμήσουν να πουν  ότι δεν έχουν ευθύνη για όσα θα συμβούν. Όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες. 

Θανάσης Μαυρίδης

Πηγή: capital.gr


Πηγή:www.capital.gr