Εκπληκτικό το χθεσινό ντοκιμαντέρ του Αντώνη Κανάκη για τα παιδιά της Σιέρα Λεόνε (φωτό - βίντεο)

Για την εμπειρία του να ζήσει μια εβδομάδα σε ένα χωριό της Σιέρα Λεόνε (στα πλαίσια προγράμματος της ActionAid) μίλησε ο Αντώνης Κανάκης.



«Οι άνθρωποι αυτοί φώναζαν ρυθμικά το όνομά μου και ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί, άσχετα που δεν το έδειχνα. Τραγουδούσαν, όμως, και κάτι άλλο: "ο Αντώνης θα δώσει τέλος στη φτώχεια και την πείνα μας"! Πόσο άσχημα ένιωσα Θεέ μου! Πόσο ανάγκη έχουν να πιστέψουν ότι οποιοσδήποτε Ευρωπαίος επισκέπτης θα λύσει όλα τους τα προβλήματα». Αυτό δήλωσε ο Αντώνης Κανάκης στο ντοκιμαντέρ Impression (που προβλήθηκε χθες από τον Ant1) που αποτυπώνει την εμπειρία του παρουσιαστή να ζήσει -τον Οκτώβριο του 2012- μια εβδομάδα στο χωριό Φέγκεχουν στη Σιέρα Λεόνε.

Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό παγκόσμιο πρόγραμμα της ActionAid, σύμφωνα με το οποίο καλλιτέχνες, αθλητές, τηλεοπτικές προσωπικότητες και άλλοι επώνυμοι από κάθε χώρα ταξιδεύουν, ως πρεσβευτές της ActionAid, σε ένα από τα πιο φτωχά μέρη του πλανήτη.

Συγκεκριμένα στο χωριό Φέγκεχουν, που ταξίδεψε ο Αντώνης Κανάκης, οι οικογένειες ζουν σε λασποκαλύβες με αχυρένιες στέγες, χωρίς τρεχούμενο νερό και ηλεκτρικό.

Σύμφωνα με τον Αντώνη Κανάκη (σ.σ. ο όποιος επίσης επιμελήθηκε τα κείμενα, την μουσική και έκανε την σκηνοθεσία του ντοκιμαντέρ) «Αυτός είναι ο πραγματικός πολιτισμός! Αυτοί οι μαύροι, πάμφτωχοι, φαινομενικά βρώμικοι, απολίτιστοι, σχεδόν πρωτόγονοι για τα δικά μας δεδομένα άνθρωποι, παραδίδουν μαθήματα πολιτισμού με τον σεβασμό που έχουν ο ένας για τον άλλον, τον σεβασμό για τον τόπο τους, τη φύση, το περιβάλλον και για τον εαυτό τους. Με την καλοσύνη και τη δοτικότητα που τους διακρίνει, έτοιμοι να δώσουν τα πάντα από το τίποτα που έχουν, απαλλαγμένοι από μίση, αλαζονείες, εξουσιομανία, διακρίσεις...».

Ενώ, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο TV Έθνος, είχε δηλώσει σχετικά «Ήταν ένα μάθημα ζωής, που επιθυμώ να το μοιραστώ με όσους περισσότερους μπορώ. Δουλέψαμε με πολλή αγάπη και θεωρώ ότι έχει ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό αποτέλεσμα. (...) Θα μπορούσαμε να δείξουμε τις πιο ακραίες περιπτώσεις θανάτων από λιμοκτονίες ή ασθένειες, αλλά προτιμήσαμε να επικεντρωθούμε στη μέση καθημερινότητα».