Ο Δημήτης Αθανασιάδης ζει στο Κιλκίς αλλά του αρέσει να δραπετεύει για ταξίδια σε ολόκληρο τον κόσμο, γιατί φοβάται να εγκλωβιστεί στη ρουτίνα. Εργάζεται ως καθηγητής ξένων γλωσσών αλλά σκηνοθετεί βιντεοκλίπ και φωτογραφίζει, αν του κάνει κέφι ή αν τον πληρώσουν καλά.
Η πρώτη ευκαιρία για απόδραση έφτασε και δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν ήδη σπεύσει να οργανώσουν το πρώτο τους φθινοπωρινό ταξίδι, είτε με αφορμή το τριήμερο που για κάποιους σχηματίζεται με τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, είτε εκμεταλλευόμενοι την 28η Οκτωβρίου. Σε ποιους προορισμούς έδειξαν την προτίμησή τους οι Έλληνες για τις ημέρες εκείνες;
Το μεγαλύτερο μέρος της καρδιάς μου, κρατούν οι αναμνήσεις από την αγαπημένη μου γιαγιάκα Κλειώ. Ηταν τόσο όμορφα όταν με νανούριζε τα βράδια που με κοίμιζε στο κρεβάτι με τα ασπροκέντητα σεντόνια με τις δαντέλες «ρισελγιέ», που μοσχοβολούσαν «μοσκοσάπουνο».
Στο «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» ο Λόρενς Ντάρελ αναρωτιέται: «Τι είναι στην ουσία η πόλη μας; Τι συνοψίζεται στη λέξη Αλεξάνδρεια;». Στο ερώτημα απαντά ο Μάικλ Χάαγκ με το ωραίο βιβλίο του «Αλεξάνδρεια, η πόλη της μνήμης»: «Το βλέμμα της Αλεξάνδρειας ήταν στραμμένο προς τη θάλασσα και η πόλη ανήκε στον κόσμο της Μεσογείου όπως η Νάπολη, η Γένοβα, η Μασσαλία και η Αθήνα.
Στη βρεγμένη πόλη τα χρώματα πάνω σε καθετί έδειχναν πιο έντονα, πιο όμορφα: πιο γκρίζα τα πλακόστρωτα δρομάκια, πιο πράσινο το γρασίδι στα παρτέρια, πιο κοκκινωπά τα κεραμίδια στις στέγες.
Πόσο διαφορετική θα ήταν άραγε η καθημερινότητά μας στην πόλη χωρίς αυτοκίνητα, κόρνες, φανάρια και μποτιλιαρίσματα; Ποια θα ήταν η εικόνα μίας πόλης χωρίς πράσινες, κίτρινες και λευκές γραμμές στο τσιμέντο και μόνες διαγραμμίσεις αυτές για τα ποδήλατα;
Το «Μόντε Κάρλο των Βαλκανίων» όπως συχνά αποκαλείται είναι τουριστικό διαμάντι! Καταπράσινοι ορεινοί όγκοι αγκαλιάζουν τις ακτές της Αδριατικής και δημιουργούν αμέτρητους αμμώδεις κόλπους με τιρκουάζ νερά, ενώ πολυτελή resorts και boutique ξενοδοχεία κοσμούν την ακτογραμμή του.
Το τριγωνικό καπέλο έκρυβε το πρόσωπό της. Η νεαρή γυναίκα ήταν καλυμμένη καλά - ακόμη και στα χέρια της φορούσε γάντια - και μόλις σηκώνοντας το κεφάλι άφησε να φανεί ένα ευγενικό χαμόγελο.
Μια κουκκίδα ανάμεσα στη Γαλλία, το Βέλγιο και τη Γερμανία. Αλλοι πιστεύουν ότι οι Ρωμαίοι κατακτητές του φρουρίου Luciliburgum έδωσαν το όνομα στο σημερινό μικρό κράτος-δουκάτο, οι κάτοικοί του υποστηρίζουν ότι το Lëtzebuerg (έτσι το ονομάζουν στην τοπική γλώσσα και αυτό βγαίνει από τις φραγκικές λέξεις Lätzte-bourg) βάφτισε το κράτος τους. Επρόκειτο για την επικράτεια του πρώτου μονάρχη της ιστορίας τους, Ζίγκφριντ.
Στην κεντρική Πλάσα ντε λα Κουλτούρα της πρωτεύουσας Σαν Χοσέ τα γκρουπάκια μουσικής μαρίμπα είχαν λάβει θέση από νωρίς. Σχεδόν σε κάθε γωνιά άκουγες τον χαρακτηριστικό ήχο της μαρίμπα - τόσο αγαπημένο στη Λατινική Αμερική.
Εντονες εικόνες, μεθυστικές μυρωδιές, αυθεντικές γεύσεις... Ο Βόσνιος φωτογράφος Damir Sagolj ταξίδεψε στη λιγότερο γνωστή μαροκινή πόλη και μας τη συστήνει μέσα από ένα μοναδικό φωτογραφικό οδοιπορικό.
Η αντίζηλος στην ομορφιά του Κιότο, απλώνει στις δύο όχθες του μικρού ποταμού που τη διασχίζει ναούς, ιερά, μικρά όμορφα μαγαζιά, παλιούς δρόμους, παραδοσιακά σπίτια και μια παλιά ιστορία...
Οποιαδήποτε εποχή κι αν επισκεφτεί κανείς το Μόναχο, είναι βέβαιο ότι θα απολαύσει την περιήγηση στην ωραία γερμανική πόλη. Η εμπειρία ωστόσο του μεγαλύτερου φεστιβάλ μπίρας, που διοργανώνεται εδώ κάθε Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, είναι μοναδική.
Περιήγηση στην ιστορική πόλη-λιμάνι της Δυτικής Γαλλίας, που βρέχεται από τον Ατλαντικό και η ιστορία της είναι συνδεδεμένη με ναυτικούς και ψαράδες, ενώ έχει εμπνεύσει ουκ ολίγους συγγραφείς διάσημων μυθιστορημάτων και δημιουργούς αγαπημένων ηρώων.
Eίναι η μικρότερη πραγματικά διεθνής πόλη της Ευρώπης. Αν ανεβείτε στο μετρό, θα ακούσετε να μιλιούνται όσες γλώσσες μιλιούνται και στις θηριώδεις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όπως το Λονδίνο και το Παρίσι.