ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

του Παναγιώτη ΜπουσμπουρέληΤο ότι ο Ασμουσεν επιβεβαιώνει τις προθέσεις για αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ, επιβεβαιώνει ότι πολλά αλλάζουν συνολικά στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Ηδη πολλά αλλάζουν στις κεφαλαιαγορές, καθώς χρηματιστήρια και spreads δείχνουν ότι η πορεία αποσύνθεσης των προηγουμένων μηνών έχει αναστραφεί.

Σίγουρα, στο τελευταίο αποκαλυπτικό βιβλίο του, ο κ. Θ.Πάγκαλος λέει πολλά και σωστά πράγματα. Κατά κύριο λόγο, όμως, φέρνει στο προσκήνιο την μάστιγα της ελληνικής κλεπτοκρατίας, η οποία είναι πολύ πιθανόν να «μαφιοποιηθεί» για να αξιοποιήσει καλύτερα την κρίση του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Mέσα στη ραστώνη του καλοκαιριού, το συμβάν πέρασε σχεδόν απαρατήρητο.  Ο νικητής της Φόρμουλα 1 και «πιλότος» της Φεράρι,  Φερνάντο Αλόνσο έκανε μια δήλωση με προφανή πολιτική σημασία και διεθνή αντίκτυπο.  «Δεν ξέρω πολλά από πολιτική, αλλά είναι αλήθεια, στην Ισπανία δεν είναι πολύ καλή η κατάσταση. Όμως, ένας Ισπανός, με ένα ιταλικό αυτοκίνητο, σχεδιασμένο από έναν Έλληνα να νικά στη Γερμανία είναι πολύ καλό» υπογράμμισε ο Αλόνσο, αναφερόμενος στον Έλληνα Νικόλα Τομπάζη, ο οποίος είναι επικεφαλής σχεδιασμού της Φεράρι.

του Σπύρου ΡιζόπουλουΝα’ μαστε πάλι εδώ!  «Καλό χειμώνα» δεν θα ευχηθώ, όχι μόνο γιατί το ημερολόγιο δείχνει ακόμη Αύγουστο αλλά και διότι ουδείς νοήμων Έλληνας μπορεί να ελπίζει πραγματικά σ’ ένα καλό χειμώνα. Το πράγμα πάει από το κακό στο χειρότερο,  χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια ένδειξη πως υπάρχουν δυνάμεις και ιδέες,  για μια αληθινή αντιστροφή των πραγμάτων.

Οσοι παρακολουθούν από κοντά τις ευρωπαϊκές οικονομικές εξελίξεις νιώθουν το έλλειμμα, αντιλαμβάνονται το κενό και λογικώς εκτιμούν ότι η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν.

του Ζώη Τσώλη Ολοι όσοι ακόμη αναρωτιούνται πώς φθάσαμε στη χρεοκοπία, ας προσέξουν ότι ακόμη και σήμερα, το 2012, το Δημόσιο συνταξιοδοτεί τις ανύπανδρες θυγατέρες των δημοσίων υπαλλήλων και των στρατιωτικών.

Οπου κι αν βρέθηκα και αυτό το καλοκαίρι, όταν ρωτούσα τους ντόπιους για τον φετινό τουρισμό όλοι μου απαντούσαν «χάλια πάμε, 40% λιγότερο κόσμο από πέρυσι την ίδια εποχή».Είναι αλήθεια ότι δεν πέρασε και λίγα η Ελλαδίτσα τους τελευταίους μήνες - τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο δεν προβλήθηκαν τα καλύτερα προς τα έξω. Εύχομαι ωστόσο οι προβλέψεις των ντόπιων που συνάντησα να μην επαληθευτούν και να περιοριστούν στον πεσιμισμό της άτυπης κουβέντας. Τουρίστες είδα και βλέπω κάθε μέρα και σε γενικές γραμμές διόλου δυσαρεστημένους κάθε φορά που προσπαθώ να καταλάβω γιατί επέλεξαν τη χώρα μας. Ο καθένας έχει τα δικά του επιχειρήματα. Ιδού ορισμένες απόψεις που έχουν ενδιαφέρον:

του Κώστα ΓιαννακίδηΗ θυγατέρα του Β. Πολύδωρα μάλλον δεν κινδυνεύει από το δρεπάνι που θα θερίσει σαν στάχυα τους δημοσίους υπαλλήλους. Ομοίως δεν πρέπει να ενοχλείται και ο πατέρας της από την κατακραυγή και τη λαϊκή μομφή προς το πρόσωπο του. Ο πρώτος είναι; Πιθανότατα δεν θα είναι και ο τελευταίος. Και ποιος να τον εγκαλέσει; Ο κ. Πολύδωρας μπορεί να κοιτάζει τους πολιτικούς του συνομιλητές στα μάτια. Όλους το ίδιο γάλα τους έθρεψε.

Του Brendan Greeley «Τα πανεπιστημιακά συγγράμματα περιγράφουν την οικονομική επιστήμη ως τη μελέτη της κατανομής των περιορισμένων πόρων», δήλωσε χθες ο Ben Bernanke. Πρόκειται για έναν ορισμό που μπορεί να προσφέρει απάντηση στο «τι» αλλά σίγουρα όχι στο «γιατί».

Του Άγη Βερούτη Το Ελληνικό κράτος σε παροτρύνει να είσαι Δημόσιος Υπάλληλος, και από περιουσία να έχεις μόνο μετρητά. Για όλα τα υπόλοιπα έχει αντικίνητρα. Έτσι και κληρονομήσεις δε κάποιο ακίνητο, την έβαψες. Αν θέλεις να χτίσεις; Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία “Αν δεν φυτέψεις αμπέλι, δεν χτίσεις σπίτι και δεν παντρέψεις δεν ξέρεις από ζωή”.

του Σάββα ΡομπόληΗ ευρωζώνη βυθίζεται στην ύφεση και στην ανεργία (11,1%, 17,5 εκατ. άτομα) και η Ελλάδα υφίσταται την επιδείνωση των συνθηκών του φαύλου κύκλου λιτότητα - ύφεση - ανεργία. Οπως αποδείχθηκε την περίοδο 2009-12, ό,τι εξοικονομείται σε πόρους από τις πολιτικές λιτότητας για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος χάνεται από τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας και την εμβάθυνση της ύφεσης.

του Σταύρου Θεοδωράκη Πριν μερικούς μήνες συνελήφθη στην Θεσσαλονίκη ένας «δημόσιος λειτουργός», κατηγορούμενος για συμμετοχή σε κύκλωμα τοκογλυφίας. Και πριν μερικές μέρες μου τηλεφώνησε ο αντικαταστάτης του (στην δημόσια υπηρεσία όχι στο κύκλωμα τοκογλυφίας) για να μου πει «εμπιστευτικά» ότι σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς ο εν λόγω αξιωματούχος είχε στοιχίσει στο ελληνικό δημόσιο την τελευταία δεκαετία πάνω από είκοσι εκατομμύρια ευρώ!

Μέχρι σήμερα δεν έχω βρει ένα πειστικό επιχείρημα που θα με έπειθε ότι η Αγροτική θα μπορούσε να συνεχίσει την λειτουργία της ως κρατική τράπεζα. Θα μπορούσαν να έχουν εμφανιστεί οι συνεταιριστές και να την διεκδικήσουν. Δεν τους είδαμε. Θα μπορούσαν οι εργαζόμενοι να μας κάνουν μία άλλη πρόταση για την λειτουργία της Αγροτικής. Δεν το είδαμε. Εκείνο που είδαμε ήταν μία αγωνία να συνεχίσουμε να πληρώνουμε εμείς από το υστέρημά μας για να ζήσει η «τράπεζα των κουμπάρων».

Με έξι συμμετοχές συνεχίζεται την Δευτέρα το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Πρώτη στη μάχη στις 13:20 ρίχνεται η εθνική ομάδα πόλο των ανδρών. Η ομάδα του Ντράγκαν Άντριτς θέλει τη νίκη στην τελευταία αγωνιστική κόντρα στην Αυστραλία για να προκριθεί στους 8. 

Του Δημήτρη ΜαχαιρίδηΦύγαμε και εγώ και ο Παύλος με βαριά καρδιά από το Τρίκερι. Έφταιγαν τα κρυστάλλινα, η απομόνωση, η ησυχία, η ζαλούρα να ακούω συνέχεια τα κατορθώματα της δημοτικής αρχής -που κατά βάθος την απόλαυσα ιδιαίτερα. Πιστεύω ότι αν έβλεπα μπροστά μου τον δήμαρχο του Νοτίου Πηλίου θα έσκαγα στα γέλια. Τελικά το έπαθα χωρίς να τον αντικρύσω, όταν έμαθα ότι έδωσε μια διάλεξη για τον Θεόφιλο κάπου στο Πήλιο. Γύρω μου με κοιτούσαν με απορία. Ο Θεόφιλος σίγουρα δεν προκαλεί γέλιο. Ο συνδυασμός, όμως, των δύο είναι ξεκαρδιστικός. Εδώ κεραμίδι δεν έμεινε στη θέση του στο Τρίκερι, η ανάλυση του Θεόφιλου μας μάρανε.

Ο σωστός τίτλος για το βιβλίο που υποτίθεται πως ετοιμάζει ο κύριος Πάγκαλος έχω την αίσθηση πως πρέπει να είναι «Μαζί τα πληρώνουμε» κι όχι «Μαζί τα φάγαμε», διότι είναι προφανές ότι δεν τα φάγαμε όλοι. Είναι, δηλαδή, προφανές ότι δεν είμαστε όλοι γιοι και κόρες πολιτικών για να διοριστούμε υπάλληλοι στη Βουλή, ούτε όλοι είχαμε πατέρα καθηγητή Πανεπιστημίου για να διοριστούμε σε κάποιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, ούτε είχαμε όλοι κάποιον μπάρμπα στη ΔΕΗ από αυτούς που έχουν βολέψει και τα κουμπαροξάδερφά τους.

"Η Ελλάδα στον νέο κόσμο" - του Αντώνη ΚαρακούσηΈνα εξαιρετικό άρθρο σύνθεσης της διεθνούς κατάστασης και προοπτικής της Ελλάδας στη σκακιέρα

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου   Περιστατικό πρώτο: Συναντώ στην οδό Σταδίου έναν πολύ σημαντικό και καταξιωμένο Έλληνα επιχειρηματία, ο οποίος με καλημερίζει φανερά στενοχωρημένος. Πριν προλάβω να ρωτήσω τί τού συμβαίνει, μού λέει: «Πάω να σκάσω… Σε μεγάλο ευρωπαϊκό ξενοδοχείο που από χρόνια με γνωρίζουν, αρνήθηκαν την πιστωτική μου κάρτα γιατί ήταν ελληνική. Αισθάνθηκα ταπεινωμένος και αυτό είναι χειρότερο από την οργή… Τελικά το θέμα μου τακτοποιήθηκε, αλλά το κακό για την χώρα έχει γίνει…».

Του Δημήτρη ΜαχαιρίδηΗ ιδέα Πριν τέσσερα χρόνια ο Θανάσης στις παγερές Βρυξέλλες είχε την ιδέα ότι έπρεπε να βοηθήσει τον τόπο του, την Αγία Κυριακή από την οποία κατάγεται. Ερχόμενος το επόμενο καλοκαίρι έριξε την ιδέα στους συμπατριώτες του να στήσουν έναν εξωραϊστικό σύλλογο. Η ανταπόκριση ήταν άμεση.

Προσκεκλημένος της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ) και της Εταιρείας Μελέτης Προβλημάτων Συλλογικών (ΕΜΠΡΟΣ), ο διάσημος νομπελίστας καθηγητής –που θεωρείται και ο «πατέρας του ευρώ»– έκανε την την ομιλία του στην Αίγλη Ζαππείου και, λίγες ημέρες μετά, οι προβλέψεις του επαληθεύονται από τις εξελίξεις στην ευρωζώνη και τις αποφάσεις της ΕΚΤ