ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Του Δημήτρη ΜαχαιρίδηΤο κρίταμο είναι ένας από τα πιο γευστικά άγρια χόρτα και υπέροχος συνοδευτικός μεζές για ψάρι και τσίπουρο. Φυτρώνει σε απόκρημνα σημεία βράχων ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Του αρκούν ελάχιστα εκατοστά άμμου στο βράχο. Και ενώ μέσα στο κατακαλόκαιρο όλα τα χόρτα είναι θεόξερα, το κρίταμο παραμένει καταπράσινο και φρεσκότατο, χωρίς πότισμα, αντέχοντας στο κύμα, τον άνεμο και την ξηρασία.

Στην εσχατιά του Πηλίου, εκεί που ο Παγασητικός αντικρίζει το πέρασμα του Αρτεμισίου και την Εύβοια, το Τρίκερι παραπέμπει περισσότερο σε νησί παρά σε πηλιορείτικο χωριό. Οι Τρικεριώτες θεωρούνται από τους πιο έμπειρους Έλληνες ναυτικούς. Με τα καΐκια τους ψαρεύουν σε όλο το Αιγαίο. Παλιότερα ως σφουγγαράδες κατέβαιναν μέχρι τη Λιβύη. Στα δε πανηγύρια τους χορεύουν μπάλο και νησιώτικους χορούς. Μέχρι την δεκαετία του ’80, που ξεκίνησε η κατάπτυστη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, το Τρίκερι διψούσε για νερό και επικοινωνούσε με την πρωτεύουσα της Μαγνησίας μόνο δια θαλάσσης από το επίνειο του την Αγία Κυριακή. 

Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες). Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).

Διαδικτυακά αναλφάβητοι, πολλοί Έλληνες αγνοούν τα όρια στο τι και πώς γράφουνΤης Λινας Γιανναρου

Χθες βράδυ μας δόθηκε η ευκαιρία να πάμε πίσω κατά οκτώ χρόνια και να κάνουμε συγκρίσεις των δικών μας Ολυμπιακών αγώνων με του Λονδίνου. Έπεσαν τα πιπεράτα, καυστικά και χιουμοριστικά σχόλια, αλλά το πράγμα κάποια στιγμή ξέφυγε. Δεν θέλει και πολύ ο Έλληνας για να αρχίσει την παραζάλη για τα περασμένα μεγαλεία...

«Μούχει σπάσει τα νεύρα», μουρμούραγε η μάνα μου στις φιλενάδες της τα ολυμπιακά καλοκαίρια.Κρυφάκουγα .«Ότι τι, δηλαδή;”«Ποτέ, μα ποτέ, δεν είναι εδώ. Δεν έχω άντρα εγώ!».«Μα λείπει για τους Αγώνες! Είναι αυτός λόγος διαζυγίου;» Ποτέ δεν ήταν “εδώ” τέτοια εποχή, Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο σπίτι μας είχαν πάντα τον τίτλο της ίδιας ταινίας: «Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές» -και να σκεφτείτε πώς η ταινία δεν είχε καν γυριστεί. 

Του Σπύρου Ριζόπουλου   «Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα.. τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου..θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!».  Αυτή η  ανάρτηση που έκανε “copy paste” στο twitter της, η πρωταθλήτρια του τριπλούν Βούλα Παπαχρήστου, είναι απλώς μια χαζομάρα. Το να συζητήσουμε αν τα νέα παιδιά έχουν μια έφεση σε τέτοιες χαζομάρες είναι θεμιτό. Το να γίνει όμως παγκόσμιο θέμα αποδεικνύει πως έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. 

Του Γιάννη Πρετεντέρη Η πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου τον περασμένο Νοέμβριο δεν ήταν ούτε μια απλή ούτε μια συνηθισμένη ιστορία. Είναι η πρώτη φορά μετά τον πόλεμο που μια κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός οδηγούνται ουσιαστικά σε παραίτηση χωρίς να έχουν χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Του Σπύρου Ριζόπουλου Τρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω. Ο χρόνος που χάθηκε, τα λόγια που ειπώθηκαν και οι ευκαιρίες που έφυγαν.  Αρχίζω να σχηματίζω την εικόνα πως η τριμερής συγκυβέρνηση χάνει τρία στα τρία. Απόδειξη για αυτό,  η χθεσινή συνάντηση των τριών αρχηγών.

Του Αλέξη ΠαπαχελάΩραίο παιχνίδι είναι αυτό που παίζουν οι πολιτικοί μας. Θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «Να δούμε ποιος κάνει την καλύτερη επαναδιαπραγμάτευση». Ο κ. Σαμαράς κατηγορούσε τον κ. Παπανδρέου και κατόπιν τον κ. Βενιζέλο για δειλία και κακή διαπραγμάτευση.

Του Σπύρου ΡιζόπουλουOι άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αντιμετώπιση ειδικών καταστροφών όταν αφηγούνται  εμπειρίες τους καταλαβαίνεις εύκολα τι έκανε τη διαφορά ανάμεσα στις επιτυχημένες και τις αποτυχημένες επεμβάσεις.  Στις δεύτερες, καθοριστικό  ρόλο έπαιξε πως εγκλωβισμένοι και διασώστες υπήρξαν θύματα του φόβου.

Της Χριστίνας ΤαχιάουΜια παράγραφος απ’ το χθεσινό άρθρο του Θανάση Σκόκου στο protagon σχετικά με το «εκλογικό» επίδομα των υπαλλήλων της Βουλής έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για την «αιτιολόγηση» αυτής της παραφροσύνης, από εργαζόμενο. Λέει, λοιπόν, ο καλός υπάλληλος: «Όπως ξέρεις στη Βουλή, ούτε εγώ ούτε κανένας από όσους γνωρίζω, μπήκαμε με κλήρωση ή εξετάσεις. Μπήκαμε γιατί κάποιο κόμμα, κάποιος βουλευτής μεσολάβησε.

Του Γιώργου Μπαμπινιώτη Για την ιστορία των λέξεων, πώς ξεκινούν και πού μπορούν να φθάσουν σημασιολογικά, είναι χαρακτηριστική η προέλευση στη Φυσική αυτού τού σωματιδίου που φέρει τον τίτλο «το σωματίδιο τού Θεού», αποδίδοντας το αγγλικό «God particle».Οπως μάθαμε από τον Δημήτρη Νανόπουλο και από άλλες πηγές στις οποίες ανατρέξαμε, το σωματίδιο αυτό (το μποζόνιο, όπως είναι αλλιώς γνωστό) δεν είναι παρά «το σωματίδιο τού Higgs», τού μεγάλου Αγγλου θεωρητικού φυσικού Peter Higgs.

Της Κατερίνα ΓκίκαΤο μετεκλογικό επίδομα στάθηκε αφορμή αυτή την φορά ώστε οι δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται στο κοινοβούλιο να εξοργιστούν με τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες που έβγαλαν τα λεφτά τους στην φόρα.

Του Θάνου Αθανασίου Τη λογική του «ένα βήμα τη φορά» σε σχέση με την ελληνική υπόθεση υιοθέτησε το συμβούλιο eurogroup που συνεδρίασε χθες βράδυ στο Λουξεμβούργο, όπως πολύ χαρακτηριστικά επεσήμαναν τόσο ο Ζ.Κ.Γιουνκερ, όσο και η Κριστίν Λαγκάρντ που παραβρέθηκε εκτάκτως με σκοπό να απευθύνει συστάσεις στη Ευρωζώνη. Παρόντες στη συνεδρίαση ήταν τόσο ο Πωλ Τόμσεν, όσο και ο Σερβάας ΝτεΡόουζε που έχει την υψηλή εποπτεία του ελληνικού μνημονίου.

του Γεώργιου Π. ΜαλούχουΗ κυβέρνηση ανέλαβε. Το έργο που έχει μπροστά της, τιτάνιο. Όμως, εκτός από την αυτονόητη προσπάθεια που έχει να κάνει με την ευρωπαϊκή, την οικονομική και την κοινωνική της πορεία, οι οποίες όλες βρίσκονται στο όριο, αν χρειάζεται κάτι όσο ποτέ αυτή την ώρα η Ελλάδα, είναι και η ενδυνάμωση των συμμαχιών της μέσα από την ενεργό ανάπτυξη του διεθνούς της ρόλου. Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν: μπορεί να έχει ρόλο μια χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα; Η απάντηση είναι ότι όχι μόνον μπορεί, αλλά τώρα, περισσότερο από ποτέ, επιβάλλεται.

του Αθαν. Χ. ΠαπανδρόπουλουΤο έργο που έχει να επιτελέσει η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι ηράκλειο. Είναι δε υποχρεωμένη να πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις ουσίας οι οποίες, μετά την παράταση που θα πάρει η χώρα μας ως προς την εφαρμογή του Μνημονίου-2, δεν δέχονται πλέον αναβολές. Η παράταση θα συνδεθεί μαζί τους. Αντίθετα με τα προβλήματα της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και εν μέρει της Πορτογαλίας, το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα είναι βαθύτατα διαρθρωτικό, από την μία πλευρά, και πολιτιστικό, από την άλλη.

του Αθαν. Χ. ΠαπανδρόπουλουΟι ομιλούντες περί της αναπτύξεως της ελληνικής οικονομίας σίγουρα έχουν πολύ στενούς ορίζοντες και πιθανότατα αγνοούν καθοριστικές διεθνείς εξελίξεις. Ακόμα περισσότερο, δείχνουν να είναι στενά προσηλωμένοι σε ένα όλο και πιο απόμακρο παρελθόν, ειδικά σε ό,τι αφορά στους συντελεστές παραγωγής πλούτου. Ωστόσο, σε παγκόσμιο επίπεδο, στον χώρο του επιχειρείν συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές που αξίζει τον κόπο να καταγράψουμε.

Του Γιώργου Ε. Χριστοφορίδη Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες. Βιάστηκαν κάποιοι να πουν ότι πέσαμε έξω. Δεν πέσαμε, όμως. Αντίθετα, επιβεβαιωθήκαμε 100%.

Του Άρη ΠορτοσάλτεΣτην κοιτίδα του εγωισμού και της πολιτικής ανωριμότητας το ορθό για  την πατρίδα θα ήταν να σχηματισθεί κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων ώστε να εκπροσωπηθεί η κοινωνία στο μεγαλύτερο εύρος της. Κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή. Άλλωστε και η κοινωνία εμφανίζεται διαμοιρασμένη σε πολιτικά κομμάτια που δεν επιθυμούν κοινή προσπάθεια και συναινετικές αποφάσεις.