Story: Fabien Cousteau, o άνθρωπος που έζησε 31 μέρες κάτω από το νερό για χάρη της επιστήμης - Θαυμάστε τον!

Στην πραγματικότητα, για έναν άνθρωπο, το να περάσει εκτεταμένες μεγάλες περιόδους στον πυθμένα του ωκεανού σημαίνει ότι θα ζει σε ένα κλειστοφοβικό υπό πίεση κουτί, θα τρώει αποξηραμένη στον πάγο τροφή και θα προσπαθεί να αποφύγει τη μόλυνση λόγω όλης αυτής της υγρασίας στην ατμόσφαιρα.

Φέτος τον Ιούνιο, στο πλαίσιο του πρότζεκτ του Mission 31, ο Fabien Cousteau και η 6μελής ομάδα του πήγαν να ζήσουν σε ένα υποθαλάσσιο εργαστήριο που ονομάζεται Aquarius για 31 μέρες, σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ. Το Aquarius είναι το μόνο υποθαλάσσιο εργαστήριο θαλάσσιας βιολογίας. Βρίσκεται εννέα μίλια από την ακτή των Keys της Φλόριντα και 63 πόδια (19,20 μ.) κάτω από τη θάλασσα.

Το να ζήσει υποθαλάσσια επέτρεψε στην ομάδα να συμπυκνώσει επιστημονική έρευνα τριών ετών μέσα σε περίπου ένα μήνα. Το πρότζεκτ φώτισε μερικές καταπληκτικές νέες αποκαλύψεις για την υποθαλάσσια ζωή, που σύντομα θα δημοσιευτούν σε μια σειρά από 12 επιστημονικές εργασίες. Ο Fabien πιστεύει ότι ο ωκεανός ίσως κρύβει τις απαντήσεις που ψάχνουμε για θεραπείες σε ασθένειες όπως ο καρκίνος και ο Έμπολα και ένα ολόκληρο βασίλειο διαφορετικών ειδών και πόρων που ούτε είχαμε ποτέ φανταστεί.

O Fabien με τον διάσημο παππού του Jacques Cousteau

Ο ωκεανός ρέει στο αίμα του Fabien. Ο παππούς του ήταν ο διάσημος επιστήμονας εξερευνητής Ζακ Κουστώ και ο Fabien πιστεύει ότι μια μέρα η ανθρωπότητα μπορεί να είναι σε θέση να περνάει μεγάλες χρονικές περιόδους ζώντας στον πυθμένα της θάλασσας. Του τηλεφώνησα για να μιλήσουμε για τις υποβρύχιες εμπειρίες του.

VICE: Κάνατε την πρώτη σας κατάδυση όταν ήσασταν μόλις τεσσάρων ετών. Ο παππούς σας έβαλε μια ειδικά φτιαγμένη για εσάς φιάλη κατάδυσης στην πλάτη σας και σας έριξε στη Μεσόγειο. Είναι τρελό.

Fabien Cousteau: Όχι για έναν 4χρονο. Στην πραγματικότητα μου φάνηκε πολύ φυσιολογικό. Αισθανόμαστε ότι είναι τρελό όταν είμαστε μεγαλύτεροι, αλλά όταν είσαι παιδί δεν έχεις ακόμα μάθει τον φόβο. Όλα άρχισαν μια μέρα πριν από τα τέταρτα γενέθλια μου. Φίλος των γονιών μου καθόταν στον πυθμένα της πισίνας με φιάλη κατάδυσης και διάβαζε εφημερίδα - έχουμε μερικούς τρελούς οικογενειακούς φίλους. Ήμουν περίεργος τι έκανε, έτσι έβαλα τη μάσκα μου και τα ειδικά βατραχοπέδιλα μου και κατέβηκα στον πυθμένα της πισίνας, απλώς κρατώντας την αναπνοή μου. Μου έδωσε τον ρυθμιστή αναπνοής του και αρχίσαμε να κάνουμε την τεχνική buddy-breathing. Μείναμε εκεί κάτω περίπου 20 λεπτά κάνοντας εξάσκηση σε τεχνικές αναπνοής και μου φάνηκε απολύτως φυσιολογικό.

Αυτό τράβηξε την προσοχή των γονιών μου και έτσι μια εβδομάδα αργότερα πήγαμε στο νησί Καταλίνα όπου έκανα κατάδυση στον ωκεανό για πρώτη φορά. Ήταν τα τέταρτα γενέθλια μου. Έτσι ξεκίνησε. Πολύ οργανικά.

Ας μιλήσουμε για το πρότζεκτ σας πριν από το Mission 31. Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα για το Troy, το υποβρύχιο σε σχήμα καρχαρία;
Θυμήθηκα ότι μια παιδική σειρά εικονογραφημένων βιβλίων που μου άρεσε πολύ, ο Τεν Τεν, είχε αυτή την ευφυή ιδέα: να μεταμφιεστεί κάποιους σε καρχαρία. Έτσι, σκέφτηκα γιατί να μην δώσω σάρκα και οστά στην παιδική μου φαντασία; Επίσης, σε επίπεδο επιστήμης και παρατήρησης σκέφτηκα «Πόσο φοβερό είναι αυτό» - να μπορείς να μεταμφιεστείς και κυριολεκτικά να αναμειχθείς με τα πλέον τρομακτικά πλάσματα του πλανήτη και να δεις τι κάνουν όταν δεν είμαστε τριγύρω.

Πώς το κάνατε;
Ήθελα το υποβρύχιο να είναι ευέλικτο επειδή ήθελα να μπορώ να κολυμπάω σαν ψάρι, κάτι που τεχνολογικά και μηχανικά είναι δύσκολο να μιμηθεί κανείς. Και δεύτερον, έπρεπε να μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Έπρεπε να μοιάζει ακριβώς με καρχαρία, να κινείται σαν καρχαρίας και να είναι καμουφλαρισμένο έτσι ώστε οι άλλοι καρχαρίες να μπορούσαν να το δουν ως έναν από αυτούς. Καταλήξαμε να χρησιμοποιήσουμε υλικά που δεν είναι φτιαγμένα για την κατασκευή υποβρυχίων. Το Lexan είναι ένα είδος πλαστικής αλεξίσφαιρης ανθεκτικής ουσίας που είναι αρκετά ευέλικτη ώστε καταφέραμε να κατασκευάσουμε τη σπονδυλική στήλη από αυτή και έπειτα χρησιμοποιήσαμε ανοξείδωτα ατσάλινα πλευρά για να δώσουμε σχήμα και να είναι πιο ασφαλές. Στο τέλος βάλαμε μια θήκη γύρω του, κατασκευασμένη από Inflex, ένα υλικό που χρησιμοποιούμε για τα προσθετικά άκρα και το οποίο μιμείται το δέρμα. Πέρασα 3,5 χρόνια και 4 μήνες κάνοντας καταδύσεις κάθε μέρα με το υποβρύχιο.

Όλη η συνέχεια εδώ - vice.com