Πραγματικό παραμύθι η ιστορία των μπισκότων Παπαδοπούλου: Από τη γιαγιά Μαρία που ζύμωνε τα μπισκότα στη ''σιδηρά'' Ιωάννα του 2015!
Η ιστορία των μπισκότων Παπαδοπούλου μοιάζει με πραγματικό παραμύθι. Η οικογένεια Παπαδοπούλου ζούσε στην Πόλη και και ο πατέρας της οικογένειας, ο κύριος Γιάννης Παπαδόπουλος ήταν ξυλουργός. Η γυναίκα του, Μαρία για να βοηθήσει τον άνδρα της και τα παιδιά της, η ζύμωνε και έψηνε κάθε μέρα κάτι θεσπέσια, γευστικά μπισκότα με μια άκρως μυστική συνταγή. Τα ονομάζει πτι - μπερ (μικρά μπισκότα στα Γαλλικά) και γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, αφού κάθε βράδυ τα παιδιά της οικογένειας γυρίζουν με άδεια πανέρια στο σπίτι. Εκείνη την εποχή, τυπώνουν και την πρώτη τους σφραγίδα. Κι ύστερα έρχεται η Μικρασιατική καταστροφή. Η οικογένεια Παπαδοπούλου επιβιβάζεται σε ένα πλοίο για να τους μεταφέρει μαζί με άλλους πρόσφυγες στη Μασσαλία. Το πλοίο έδεσε για ανεφοδιασμό στον Πειραιά και η οικογένεια καθίμενη σε ένα παραδοσιακό καφενείο διαπιστώνει ότι οι Έλληνες δεν έχουν ιδέα από μπισκότα! Έτσι, η οικογένεια εγκαθίσταται σε προσφυγική πολυκατοικία στο Λυκαβηττό και αγοράζει έναν μικρό φούρνο, ξεκινώντας τη γνωστή τους τέχνη: η μητέρα ζυμώνει και ψήνει τα Πτι-Μπερ, τα παιδιά τα πουλούν χύμα και η οικογένεια βγάζει τα προς το ζην. Σήμερα, πάνω από μισό αιώνα μετά τα μπισκότα της κυρίας Μαρίας έχουν γίνει τα αγαπημένα μπισκότα όλης της Ελλάδας!
Τα πρώτα χρόνια
Στην Πόλη, ανάμεσα στους τόσους Έλληνες , ζούσε και μια φτωχή ελληνική οικογένεια με το ένα πολύ πιο κοινότυπο: οικογένεια Παπαδοπούλου. Ο πατέρας, Γιάννης Παπαδόπουλος ήταν ξυλουργός και πάλευε να συντηρήσει την οικογένεια του: τη γυναίκα του, Μαρία και τα τρία μικρά παιδιά τους τον Νίκο, τον Ευάγγελο και τον Θεόφιλο. Για να βοηθήσει τον άνδρα της και τα παιδιά της, η κυρά-Μαρία ζύμωνε και έψηνε κάθε μέρα θεσπέσια, γευστικά μπισκότα με μια συνταγή που κρατούσε σαν επτασφάγιστο μυστικό. Τα τρία αδέλφια ξεχυνόντουσαν με το πανεράκι τους στα στενά της Πόλης πουλώντας τα πεντανόστιμα μπισκότα της μητέρας τους. Και κάπως έτσι κατόρθωνε η φτωχή οικογένεια Παπαδοπούλου να τα βγάζει πέρα.
Λίγα χρόνια μετά, το 1916 περίπου, η κυρία Μαρία φουρνίζει καθημερινά όλο και περισσότερα μπισκότα, αφού η ζήτηση έχει αυξηθεί. Μάλιστα, η κυρία Μαρία έχει δώσει τώρα πια και όνομα στα μπισκότα της! Τα ονομάζει «πτι-μπερ», ενώ ο άνδρας της φτιάχνει μια ξύλινη σφραγίδα, με την οποία τα μπισκότα σφραγίζονται έτσι αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη φήμη. Η γαλλική ονομασία (πτι μπερ = μικρά μπισκότα βουτύρου) είναι αποτέλεσμα της φήμης της γαλλικής ζαχαροπλαστική που έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη και τη Κωνσταντινούπολη.
Η μοιραία καταστροφή
Το 1922, με τη Μικρασιατική καταστροφή, ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος με την μητέρα του και τους αδερφούς του, επιβιβάζονται σε πλοίο για να τους μεταφέρει μαζί με άλλους πρόσφυγες στη Μασσαλία. Το πλοίο έδεσε για ανεφοδιασμό στον Πειραιά και η οικογένεια βρήκε την ευκαιρία να επισκεφθεί την πόλη.
Πίνοντας τ’αναψυκτικά τους σ’ένα καφενείο κοντά στο Μοναστηράκι, η οικογένεια διαπίστωσε με έκπληξη ότι οι Έλληνες και δη οι Αθηναίοι είχαν παντελή άγνοια από μπισκότα. Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα και σ’ ένα λεπτό η οικογένεια Παπαδοπούλου αναφώνησε: Μένουμε Ελλάδα!
Οι επόμενοι μήνες βρίσκουν την οικογένεια Παπαδοπούλου να μένει σε μια προσφυγική πολυκατοικία κοντά στον Λυκαβηττό και φυσικά -ψήνει «πτι-μπερ» σ’ έναν παλιό φούρνο που είχε αγοράσει. Ο Νίκος, ο Ευάγγελος και ο Θεόφιλος, βολτάρουν με τα ποδήλατά τους στις γειτονιές της Αθήνας και μαθαίνουν την νοστιμιά των μπισκότων της μητέρας τους σε όλους τους Αθηναίους!
Η πορεία προς τη κορυφή
Το 1935 η οικοτεχνία Μπισκότων Παπαδοπούλου μετατρέπεται σε βιοτεχνία μιας και εγκαθίσταται σένα μικρό εργοστάσιο στα Πετράλωνα, δίπλα στις γραμμές του Ηλεκτρικού και αγοράζει τα πρώτα της μηχανήματα. Ένα μικρό φορτηγό έχει αναλάβει τη διανομή που λίγα ακόμη χρόνια πριν γινόταν με ποδήλατα. Ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος έχει ήδη αναλάβει το τιμόνι της βιοτεχνίας και απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του.
Στη συνέχεια τα μπισκότα Παπαδοπούλου μετατρέπονται από βιοτεχνία σε βιομηχανία. Το 1955 ανοίγει το εργοστάσιο της Πέτρου Ράλλη, που είναι και η σημερινή έδρα της επιχείρησης. Ακολουθούν τα εργοστάσια στη Θεσσαλονίκη (1974), στο Βόλο (1984) και στα Οινόφυτα (1990). Το 1971, η επιχείρηση των μπισκότων Παπαδοπούλου γίνεται Ανώνυμητη Εταιρία.
Δίπλα στα «πτι-μπερ» προστέθηκαν κράκερς, κρακεράκια, τα αγαπημένα όλων «Μιράντα», τα αγαπημένα των παιδιών «Γεμιστά», αλλά και τα γνωστά σε όλους μας πουράκια «Caprice.
Η σιδηρά κυρία των μπισκότων
Το 1992 πέθανε ο ''πατέρας'' της επιχείρησης, Ευάγγελος Παπαδόπουλος. Ένα χρόνο νωρίτερα ο γαλλικός κολοσσός γαλακτοκομικών «Danone», είχε εξασφαλίσει με 10% τη συμμετοχή του στην ελληνική επιχείρηση. Ωστόσο, γρήγορα αποδείχτηκε ότι τα επιχειρηματικά οράματα του Ευάγγελου Παπαδόπουλου δεν συνέπιπταν με την στρατηγική της γαλλικής εταιρείας.
Την λύση ανέλαβε να δώσει η πρωτότοκος κόρη του Ευάγγελου, Ιωάννα, που αν και σπούδασε χημικός, μπερδευόταν από πολύ μικρή ηλικία στα πόδια και στην επιχείρηση του πατέρα της. Το 2008 προς μεγάλη έκπληξη του επιχειρηματικού κόσμου κατόρθωσε να συγκεντρώσει το 100% των μετοχών της επιχείρησης.
To 2011 η εταιρεία έφερε την επανάσταση στις Μπάρες Δημητριακών και λάνσαρε την 1η μπάρα δημητριακών με μπισκότο, τα Digestive Bars.
Λίγα χρόνια πριν, η εταιρεία Παπαδοπούλου προχώρησε σε μία νέα επένδυση με την εγκατάσταση νέας μονάδας παραγωγής στο εργοστάσιο στα Οινόφυτα, καθώς μπήκε στην αγορά του συσκευασμένου ψωμιού με 2 διαφορετικές προτάσεις. Το ΧΩΡΙΑΝΟ, συσκευασμένο Χωριάτικο Ψωμί σε φέτες σε 3 γεύσεις: Σταρένιο με 6 Δημητριακά, Ολικής άλεσης με Σίκαλη, Πολύσπορο και το ΓΕΥΣΗ2, Ψωμί του Τοστ σε 4 γεύσεις: Σίτου, Ολικής Άλεσης, Πολύσπορο και με Καλαμπόκι Χωριάτικο Ψωμί σε Φέτες και Τετράγωνο Ψωμί του Τοστ.
Εκτός από την Ελλάδα η μάρκα μπισκότων Παπαδοπούλου ''ταξιδεύει'' σήμερα σε περισσότερες από σαράντα χώρες και στις πέντε ηπείρους, με best seller τους τα πουράκια Caprice!
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr