Για μια χούφτα φράουλες-άρθρο του Γιώργου Καισάριου

Ειλικρινά δεν έχω ιδέα περί τις μπίζνας της φράουλας. Δεν ήξερα ότι όλοι αυτοί που τις μάζευαν είναι μετανάστες. Βέβαια αν το σκεφτόμουν το θέμα, μάλλον εκεί θα κατέληγα, απλά δεν το σκέφτηκα ποτέ και δεν το έψαξα.



Είναι πάντως εντυπωσιακό το ότι στην σημερινή Ελλάδα μπορεί κάποιος παραγωγός να έχει απλήρωτους εργαζόμενους (ξένους ή μη δεν το λαμβάνω υπόψη), και στη συνέχεια να τους πυροβολεί όταν ξαφνικά ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Τι να πω, δεν θα το πίστευα αν δεν το έβλεπα στην τηλεόραση.

Το ερώτημα που έχω εγώ είναι το εξής. Ποσό θα κόστιζε η φράουλα στον τελικό καταναλωτή, αν υποθέσουμε ότι θα πρέπει οι εργάτες που μαζεύουν τις φράουλες να πληρώνονται κανονικά (ό,τι και να σημαίνει το “κανονικά”) με όλες τις νόμιμες συνταξιοδοτικές εισφορές κτλ.;

Δεν έχω απάντηση στο πόσο θα ήταν το τελικό κόστος της φράουλας, απλά υποθέτω ότι θα ήταν σε τέτοια τιμή που δεν θα την αγόραζε ο τελικός καταναλωτής.

Άρα, αν ξαφνικά οι παραγωγοί αναγκαστούν να πληρώσουν τους εργάτες που μαζεύουν τις φράουλες, το οποίο είναι το νόμιμο και το κανονικό, μάλλον δεν θα ήταν ανταγωνιστική η μπίζνα της φράουλας και μάλλον δεν θα έκαναν αυτή τη δουλειά και μάλλον εμείς δεν θα τρώγαμε φράουλες.

Επίσης υποθέτω ότι ο λόγος που έχουμε τόσους πολλούς παράνομους μετανάστες να μαζεύουν φράουλες, είναι διότι οι μισθοί είναι τόσο χαμηλοί, που οι παραγωγοί δεν βρίσκουν Έλληνες να δουλέψουν.

Το ερώτημα τώρα είναι το εξής. Τι αντιμετώπιση θα πρέπει να έχει ο κλάδος από την πολιτεία, όταν προκειμένου να εφαρμοστεί ο όποιος νόμος, καταλήξουμε να μην έχουμε φράουλες, διότι δεν θα συμφέρει να τις καλλιεργούν οι παραγωγοί; Και μην ξεχνάμε ότι οι ελληνικές φράουλες πωλούνται σε 20 χώρες και υποθέτω ότι προσφέρουν το κάτι τις στο εθνικό εισόδημα.

Απάντηση δεν έχω, αλλά όπου φράουλες μπορεί κανείς να βάλει και πολλές άλλες καλλιέργειες όπως καρπούζια.

Και τώρα ερχόμαστε σε μια ερώτηση κρίσεως. Στις άλλες χώρες, ειδικά τις βόρειες χώρες, τι καθεστώς έχουν άραγε και μπορούν και παράγουν τα διάφορα αγροτικά προϊόντα που παράγουν, που σε πολλές περιπτώσεις τα πωλούν και σε εμάς;

Είναι τόσο μπροστά οι τρόποι παραγωγής ορισμένων χωρών, που μπορεί ένας παραγωγός πληρώνοντας σε έναν εργαζόμενο όλα τα νόμιμα κόστη να μπορεί να βγάλει και κέρδος, ή απλά εμείς είμαστε τόσο πίσω, που μόνο με σχεδόν δωρεάν εργατικό δυναμικό μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί;

Απάντηση δεν έχω, αλλά αυτό που βλέπω είναι το εξής.

Ή θα συνεχίσουν όλοι να υποκρίνονται και να κάνουν τα στραβά μάτια σε αυτά τα αίσχη (όπως έχουν κάνει μέχρι σήμερα) ή θα πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι οι φράουλες θα είναι μόνο για τους πλούσιους, δηλαδή για αυτούς που μπορούν να πληρώνουν 20 ευρώ το κιλό.