Έχετε όρεξη να φάτε «κυνήγι»; Ο Λευτέρης Λαζάρου ετοιμάζει για εμάς ένα πεντανόστιμο κουνελάκι στιφάδο με 3 ζωμούς & μυζήθρα! Μούρλια!

Υλικά

κουνέλι: 1 1/2 κιλό
κρεμμυδάκια για στιφάδο: 1 κιλό καθαρισμένα, ολόκληρα
ζωμός κότας: 1 λίτρο
ελαιόλαδο: 50 ml
φύλλα δάφνης: 6
πιπέρι μαύρο: 10 κόκκοι
σάλτσα ντομάτας: 750 ml έτοιμη ή σπιτική
ζωμός κρέατος: 500 ml
θυμάρι: 1/2 ματσάκι
χοντρά μακαρόνια ή χυλοπίτες: 500 γρ.
μυζήθρα: 250 γρ. τριμμένη
λευκό κρασί: 100 ml
ζωμός λαχανικών: 300 ml
αλάτι: λίγο
πιπέρι: φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

Αφαιρείτε το κεφάλι από το κουνέλι και το ανοίγετε καλά στην κοιλιά. Το αλατοπιπερώνετε. Ρίχνετε το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και ροδίζετε το κουνέλι απ’ όλες τις πλευρές. Προσθέτετε το ζωμό κότας και χαμηλώνετε τη φωτιά.
Προσθέτετε τη δάφνη, τους κόκκους πιπεριού και το ζωμό του κρέατος και συνεχίζετε το βράσιμο για 30΄. Προσθέτετε τα κρεμμυδάκια και συνεχίζετε το βράσιμο για 30΄ ακόμη. Τσιμπάτε το κρέας και, αν είναι μαλακό, το βγάζετε από την κατσαρόλα και το αφήνετε να κρυώσει.
Το ξεψαχνίζετε πολύ καλά σε μικρά κομμάτια και ρίχνετε το ψαχνό ξανά στην κατσαρόλα. Σε μια άλλη κατσαρόλα ρίχνετε τα κόκαλα και τα βράζετε με το ζωμό λαχανικών. Προσθέτετε το θυμάρι και το κρασί και αφήνετε το ζωμό να βράσει και να μειωθεί στο μισό.
Στην κατσαρόλα που έχετε βάλει το κρέας ρίχνετε τη σάλτσα ντομάτας και βράζετε σε χαμηλή φωτιά. Προσθέτετε το ζωμό απ’ την κατσαρόλα με τα κόκαλα, αφού τον φιλτράρετε, και κρατάτε το στιφάδο ζεστό.
Σε αντικολλητικό τηγάνι, πολύ ζεστό, περνάτε τη μυζήθρα ανακατεύοντας συνεχώς να πάρει ένα χρυσαφί χρώμα. Βράζετε τις χυλοπίτες ή τα μακαρόνια, ανακατεύετε με το στιφάδο και σερβίρετε σε βαθιά πιάτα, ρίχνοντας και λίγη μυζήθρα.

Who is Who

Είναι εγγονός ψαρά και γιος μάγειρα, μεγάλωσε στον Πειραιά και τίμησε διπλά τη λιμανίσια καταγωγή του: πρώτα επιλέγοντας να μεγαλουργήσει στη θαλασσινή κουζίνα και έπειτα κερδίζοντας την πιο αξιόπιστη και λαμπερή διεθνή διάκριση για ένα σεφ εστιατορίου, το πολύτιμο αστέρι Michelin. Ο Λευτέρης Λαζάρου είναι ο «άνθρωπος που μαγείρεψε το ψάρι», σε μια εποχή που η Ελλάδα ήξερε μόνο το ψητό, το βραστό, άντε και το τηγανητό. Ήταν τέλη του 1986 όταν άνοιξε το «Βαρούλκο», το εστιατόριο που τάραξε τα νερά στη θαλασσινή γεύση και εξελίχθηκε σε κορυφαία αξία της αθηναϊκής ρέστο σκηνής.