Φιλέλληνας ο διευθυντής του Hilton Αθήνας - ο Ολλανδός Bart van de Winkel ξέρει την Ελλάδα σαν την παλάμη του χεριού

Οχι υπό την έννοια του αρχαίου μεγαλείου, αλλά της κατάκτησης μιας ξεχωριστής θέσης στον κόσμο.

Ο επικεφαλής του ξενοδοχείου Hilton στην Αθήνα, ο Ολλανδός Bart van de Winkel, ξέρει την Ελλάδα σαν την παλάμη του χεριού του. Πρωτοήρθε για να εργαστεί το 1986 και ύστερα επέστρεψε το 2006, σε μια περίοδο μεταολυμπιακής ευφορίας. Εμεινε στη θέση του ακόμη και κατά την περίοδο της κρίσης. Η ματιά του για τον τόπο και τους ανθρώπους έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, όχι γιατί μας χαρίζεται, αλλά διότι μπορεί να μας κάνει μια πραγματικά επoικoδομητική κριτική. Μιλάει στην «Κ» για τη δυνατότητα της Αθήνας να γίνει ένας πραγματικά δυνατός τουριστικός προορισμός και να μην είναι μια ολιγοήμερη στάση πριν από τα νησιά, καθώς και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας που προσελκύει εκατομμύρια ξένους επισκέπτες κάθε χρονιά.

«Οταν αναφέρεται κανείς στην Ελλάδα, αποκλείεται να μιλήσει μονάχα για το υπέροχο φυσικό τοπίο και να μην αναφερθεί σε ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των κατοίκων που οπωσδήποτε τους κάνουν ξεχωριστούς: υπάρχει μια αίσθηση ανεξαρτησίας σε κάθε Ελληνα, η χαρά της ζωής, η ζεστασιά στις ανθρώπινες σχέσεις. Ολα αυτά μαζί αποτελούν ένα ισχυρότατο δέλεαρ για να έρθει κάποιος στην πατρίδα σας», λέει με ένα χαμόγελο ο Van de Winkel, που έχει μεγάλη επαγγελματική εμπειρία, μιας και έχει διατελέσει υψηλόβαθμο στέλεχος της ξενοδοχειακής αλυσίδας Hilton σε πολλές πόλεις ανά την Ευρώπη. Μήπως οι παραπάνω αναφορές για να εξισορροπήσουν το χάος που επικρατεί στην Αθήνα; Ο Ολλανδός απαντάει με χιούμορ: «Στις χώρες της Δύσης, όταν ανάβει το πορτοκαλί φως στον σηματοδότη είναι για να φρενάρουν οι οδηγοί. Εδώ συμβαίνει το ανάποδο: επιταχύνουν. Ναι, όπως σας είπα, διακρίνει κανείς μια δυσανεξία στους κανόνες. Είναι μια μεγάλη συζήτηση πώς αυτή η ανεξαρτησία μπορεί να χαλιναγωγηθεί και να αποτελέσει εφαλτήριο επιτυχίας για ένα λαό που έχει μάθει να σκέφτεται εκτός της πεπατημένης».

«Εγιναν άλματα, αλλά...»

Ο επικεφαλής του ιστορικού ξενοδοχείου υπογραμμίζει ότι από το 1986 ώς σήμερα η Ελλάδα έχει κάνει άλματα. Μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω τι θα έλεγε στον συμπατριώτη του Γερούν Ντάισελμπλουμ αν έπρεπε να του εξηγήσει την ψυχοσύνθεσή μας. Γελάει και μετά σοβαρεύει: «Υπήρχε σαφέστατα ένα πρόβλημα κακής διαχείρισης στην οικονομία και όχι μόνον, που ξεκίνησε πριν από δεκαετίες. Επρεπε να γίνουν αλλαγές, δεν χωράει καμιά αμφιβολία. Ομως το πλαίσιο που δόθηκε για την προσαρμογή στα νέα, απαιτητικά δεδομένα ήταν σε εξαιρετικά στενά χρονικά όρια. Πιστεύω ότι σήμερα είναι σαφές πως, αντί να γιατρέψουν την οικονομία, πήγαν να τη στραγγαλίσουν. Νομίζω ότι αυτοί που σχεδίασαν την πορεία δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους την ελληνική νοοτροπία και το γεγονός ότι χρειάζεται αρκετός καιρός για να γίνει μια ρήξη με το παρελθόν. Από την άλλη, θεωρώ ότι όχι μόνον η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες που γνώριζαν την οξύτητα του προβλήματος δεν έδρασαν άμεσα για να εφαρμόσουν κάποιες από τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις που θα δημιουργούσαν καλύτερο οικονομικό κλίμα στο εσωτερικό και εμπιστοσύνη στο εξωτερικό ότι όλα θα προχωρήσουν βάσει ενός εξυγιαντικού σχεδίου. Για να καταπολεμηθεί η ανεργία. πρέπει να γίνουν επενδύσεις στο εξωτερικό. Δεν μπορεί ακόμα να συζητάμε αν πρέπει να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις ή να υπάρξει ένα πιο σταθερό πλαίσιο, νομικό και φορολογικό, για τους ξένους που θεωρούν ότι υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα», λέει ο Ολλανδός, που έπρεπε και αυτός να κάνει «μικρές μεταρρυθμίσεις» στο ξενοδοχείο για να αντέξει τα προβλήματα της κρίσης: «Κάποια στιγμή χρειάστηκε να αναπροσαρμόσουμε τους μισθούς και τον αριθμό των υπαλλήλων, αλλά παραμένουμε με τους εργαζομένους μια πολύ δεμένη ομάδα και αυτό συνέβαλε πολύ στο να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες».

Το μέλλον της Αθήνας

Και η πολύπαθη Αθήνα; Ποιο είναι το τουριστικό της μέλλον; «Η Αθήνα έχει ρεύμα διότι πολλά νησιά θεωρούνται αρκετά ακριβά. Υπάρχουν ελκυστικά πακέτα με φθηνά αεροπορικά εισιτήρια και πολλοί επισκέπτες έρχονται στην πόλη. Το πρόβλημα παραμένει το ασταθές οικονομικό κλίμα. Παλαιότερα, οι ταξιδιωτικοί κολοσσοί έκαναν κρατήσεις και μας πλήρωναν ένα ποσό ως προκαταβολή. Τώρα τα χρήματα αυτά κατατίθενται πολύ αργότερα εξαιτίας του φόβου της χρεοκοπίας. Παρ’ όλα αυτά, κρατάω την αισιοδοξία μας γιατί πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει τα χαρίσματα του τοπίου και των ανθρώπων της, που την κάνουν μοναδική και μη συγκρίσιμη με φθηνότερες γειτονικές χώρες. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να βελτιώσουμε μερικά πράγματα.