Τρως στο Θάμα & δεν ξανατρώς σπίτι σου γιατί που να το φτάσεις - Στα 17 ευρώ με απ’όλα!

«Πάμε για ταινία; Ή μήπως να παραγγείλουμε; Λες να φάμε κάνα σουβλάκι;» γράφει ο Παναγιώτης Δαλαταριώφ, στο gazzetta.gr . Ύστερα από ερωτήματα που έπεφταν στο κενό, για περίπου μισή ώρα (ίσως και παραπάνω), εν τέλει μπήκαν στη σειρά οι λέξεις που ξεκλείδωσαν των κωδικό για το τι θα κάναμε το βράδυ της Τετάρτης. «Θα πάμε στο Θάμα». 

Τέσσερις απλές λέξεις ήταν αρκετές για να φύγουμε από το Παγκράτι και να παρκάρουμε στη Μεσογείων 242 (σχεδόν) έξω από το Θάμα. Ενα μαγαζί διακριτικό, προσεγμένο που θα σε κερδίσει από το «καλησπέρα» μέχρι την τελευταία μπουκιά. 

Μπαίνουμε, στρώνεται το τραπέζι μας, έρχονται οι κατάλογοι και το νερό. Χωρίς να κοιτάξουμε και πολύ το μενού, η επιθυμία είναι η εξής: «κάτι ελαφρύ, γιατί είναι και βράδυ». Μάλλον η επιθυμία ήταν διπλή «κάτι ελαφρύ, που να έχει μέσα τα αυγά με τις τριμμένες πατάτες».

Ο Νίκος (ο ιδιοκτήτης του καταστήματος) δεν θέλει και πολύ για να καταλάβει τι θέλαμε. 

«Θα πάρετε μπαμπανάτσα, τ' αυγά με τις πατάτες και να πούμε και κατσικομακαρονάδα;». «Είναι αργά μωρέ. Δεν είναι βαρύ;» ερώτηση που περίμενε απάντηση αλλά έγινε ρητορική μιας και το βλέμμα του Νίκου δεν σου άφηνε περιθώριο να αρνηθείς. Τρία πιατάκια πρότεινε (για δύο άτομα) και έφυγε. Δεν μας φόρτωσε την παραγγελία, κάνοντας με να σκέφτομαι ήδη το τέταρτο πιάτο που θα παραγγείλω.

Μέχρι να πούμε την πρώτη κουβέντα καταφτάνει το ψωμί που φτιάχνεται εκεί, μαζί με απλό, αγνό ελαιόλαδο. Παραγωγής του Νίκου και τέτοιο λάδι δύσκολα θα έχεις σπίτι σου. Μη του ζητήσεις κάνα τενεκέ, με το ζόρι φτάνει για το μαγαζί του!

Η μπαμπανάτσα ακολουθεί με την εξής φράση: «Η φέτα είναι η καλύτερη στην Ευρώπη. Δεν θα την φάτε πουθενά αλλού». Δηλαδή, φέτα είναι τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει;

Κι όμως... όταν φάτε θα καταλάβετε ότι μέχρι κι αυτό το υλικό έχει μελετηθεί πριν μπει στο πιάτο και μετά ακολουθήσει τη διαδρομή ουρανίσκος, οισοφάγος... στομάχι. Η χοντροκομμένη φέτα ψωμιού μοιάζει με νησάκι μέσα στο αγνό, τρομερά γευστικά ελαιόλαδο. Η ντομάτα με τη μυρωδάτη ρίγανη και το δυόσμο αποτελούν ένα πιάτο που θα σε κάνει φανατικό θαυμαστή του Θάματος.

Δεν θα προλάβεις να τελειώσεις από τη σαλάτα και αμέσως θα σου έρθει και το δεύτερο πιάτο. Επειδή λογικά θα έχεις εξαφανίσει την πρώτη δόση ψωμιού θα ζητήσεις και δεύτερη. Ειδικά όταν το δεύτερο πιάτο είναι αυγά, δεν γίνεται να σπάσεις τον κρόκο με το πιρούνι. Δεν θα πήγαινες να παίξεις ποδόσφαιρο, χωρίς μπάλα! Τρία αυγά πάνω σε μια στρώση από τριμμένη πατάτα, θα σε κάνουν να φανταστείς ότι μπροστά σου έχεις μια πίτσα. Τουλάχιστον έτσι μεταχειρίστηκα εγώ το εν λόγω πιάτο στην κοπή του. Το 2/3 της μερίδας εξαφανίστηκαν σχεδόν την ώρα που έφτανε η κατσικομακαρονάδα. 

Η σάλτσα έμπαινε μέσα στο χοντρό μακαρόνι, μαζί με το τυράκι. Δύσκολα θα πιάσεις στο πιρούνι σου μακαρόνι με κατσίκι μαζί. Τόσο μαλακό και τόσο καλομαγειρεμένο κρέας δεν το βρίσκεις παντού. Τόσο τρυφερό κρέας, τουλάχιστον, θα το βρεις στο Θάμα.

Αφού λοιπόν, φάγαμε αυγά για να φύγει η μπαμπανατσίλα και κατσικομακαρονάδα για να φύγει η αυγουλίλα, παραγγείλαμε και μία τάρτα λεμονιού με μπάλα παγωτού βανίλιας.

Τελικά φύγαμε έχοντας όλες τις γεύσεις στο μυαλό, στην καρδιά, στο στομάχι, στο στόμα μας... Θα μας συνοδεύουν μέχρι να μας οδηγήσουν ξανά στον τόπο που γίνονται... πράγματα και Θάμα(τα).

Τότε θα πάρουμε, αυγά με λουκάνικα, καγιανά και επειδή θα φροντίσουμε να είναι Σάββατο θα φάμε και γουρουνοπούλα. 

Τιμή ανά άτομο με κρασί και γλυκό 17-18 ευρώ.