Κώστας Ζαχαριάδης: Το 2016 μπορεί να είναι η αρχή για το comeback της Ελλάδας

Με αφορμή τον ένα χρόνο από τη μεγάλη πολιτική αλλαγή της 25ης Ιανουαρίου 2015, το News247 ανοίγει ένα μεγάλο διάλογο, ιδεολογικό και πολιτικό, για το μέλλον της (κυβερνώσας) αριστεράς.

1.Υπάρχει αριστερά μετά το μνημόνιο; Ποιο είναι δηλαδή σήμερα, ένα χρόνο μετά την “πρώτη φορά αριστερά” και ενώ μεσολάβησε η μνημονιακή στροφή του καλοκαιριού, το όραμα της αριστεράς;

 Η αριστερά υπάρχει για να εκπροσωπεί και να εκφράζει πολιτικά τους πιο αδύναμους, τους πιο αδικημένους αλλά και τα δημιουργικά στρώματα των κοινωνιών που θα πάρουν πάνω τους τη διαδικασία της ανασυγκρότησης σε οικονομικό, ηθικό και αξιακό επίπεδο. Η αριστερά προϋπήρχε των μνημονίων και θα υπάρχει και μετά απ΄αυτά. Όσο τα αιτήματα της γαλλικής επανάστασης του 1789 θα επικαιροποιούνται στο σήμερα, τόσο η ανάγκη για αριστερά και σύγχρονη αριστερά θα διογκώνεται. «Liberte, Egalite, Fraternite», δηλαδή «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα (κοινωνική αλληλεγγύη)», θα πρόσθετα στο ιστορικό αυτό τρίπτυχο και την οικολογική εγρήγορση. Αυτό ήταν και  παραμένει το διαχρονικό όραμα της αριστεράς και αυτός είναι ο στόχος της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Διαφαίνεται μέσα στην Ευρώπη ότι η ανάγκη για δημοκρατική, προοδευτική, αριστερή μετατόπιση όλο και μεγαλώνει.

2.Σε τρία χρόνια που θα τελειώσει το τρίτο μνημόνιο, τι κληρονομιά θα έχει αφήσει η κυβερνώσα αριστερά;

Ο δημοσιονομικός διάδρομος είναι στενός, ωστόσο, η διαπραγμάτευση στα ανοιχτά ζητήματα μπορεί να χρωματίσει πιο θετικά ή πιο αρνητικά μια ήδη δύσκολη συμφωνία.  Με τη ψήφιση του ασφαλιστικού, θα έχουν νομοθετηθεί περίπου τα 4/5 των μέτρων του τρίτου προγράμματος και είμαστε σε θέση μέσα στο 2016 να υποδεχτούμε και θετικότερες ειδήσεις για την καταταλαιπωρημένη ελληνική οικονομία, όπως η αναδιάρθρωση του χρέους, η επιστροφή στο μηχανισμό δανεισμού των τραπεζών από την ΕΚΤ, η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, η εκκίνηση του πακέτου Γιούνκερ, η σταδιακή αποκλιμάκωση της ανεργίας και η σταδιακή ανακούφιση κοινωνικών πληγών. Η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική δεν εξαντλείται στα μνημόνια. Η κοινωνία γνωρίζει ότι στην οικονομία έχουμε τα δυο πόδια σ΄ένα παπούτσι. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να κυνηγάμε αποτελεσματικά τη διαφθορά (βλέπε λίστα Μπόργιανς), να καταπολεμήσουμε το λαθρεμπόριο τσιγάρων, ποτών και καυσίμων, όπως επίσης δεν μας εμποδίζει να κάνουμε βαθιές προοδευτικές τομές στη χώρα μας, όπως το νομοσχέδιο για την κτήση ιθαγένειας, το σύμφωνο συμβίωσης και άλλα που έρχονται την ερχόμενη περίοδο.

3. Πως θα μπορούσε αυτή η κυβέρνηση να δείξει ότι δεν είναι σαν τις προηγούμενες ασκώντας πραγματικά αριστερή πολιτική παρά το μνημόνιο, πόσο χρόνο θα χρειαστεί και θα τον έχει, δεδομένου ότι έχουν ξεκινήσει ήδη οι αντιδράσεις;

Η κυβέρνηση έχει ηλικία μόλις 120 ημερών.  Η Ελλάδα μπορεί να έχει πετύχει σημαντικές κατακτήσεις τα επόμενα χρόνια αλλά βεβαίως δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Μπορεί να  αναβαθμίσει ουσιαστικά την καθημερινότητα των πιο αδύναμων συμπολιτών μας, να ξεκινήσει την ανασυγκρότηση του κατακρεουργημένου κοινωνικού κράτους, κυρίως όμως, να οργανώσει το μέλλον της πάνω στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της βιωσιμότητας. Το 2016 μπορεί να είναι το έτος αφετηρίας για το comeback της Ελλάδας μετά από 7 χρόνια συνεχούς πτώσης. Μπορούμε να ξαφνιάσουμε ευχάριστα όσους επιθυμούν να πετύχουμε και να στεναχωρήσουμε τους οπαδούς της αποτυχίας μας που περιμένουν στη γωνία. Οι μακροοικονομικοί δείκτες ήδη έχουν σταθεροποιηθεί και τείνουν να βελτιωθούν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η καθημερινότητα των πολιτών δεν πλημμυρίζεται ακόμα από αδικίες και πολλές φορές βαρβαρότητες. Εκεί είναι η πραγματική μας μάχη, στα προβλήματα της καθημερινότητας.