Δημήτρης Κωνσταντάρας: O Σαμαράς, ο φίλος μου, γύρισε την πλάτη, όταν τον χρειαζόμουν - Μιλάει στο Eirinika.gr για τον Καρατζαφέρη, την ΕΡΤ και φυσικά το νέο του βιβλίο η ''Αφροδίτη της Ανάφης''

Διαβάστε την συνέντευξη του Δημήτρη Κωνσταντάρα στην Ειρήνη Νικολοπούλου και το Eirinika.gr


1. Ποια είναι λοιπόν η πραγματική δική σου Αφροδίτη; Η κανονική λαϊκή γυναίκα που έγινε ηρωίδα της κοινωνίας μας;

H πραγματική «δική μου» Αφροδίτη, για της   οποίας την ταραχώδη , σκληρή, άδικη  αλλά και περήφανη ζωή , έγραψα το τελευταίο μου βιβλίο, μπήκε αιφνιδιαστικά στη ζωή μου όταν η γυναίκα μου έμεινε έγκυος  στο γιό μας, ήδη με μια κόρη 4,5 χρονών  και με προβληματική εγκυμοσύνη και χρειαζόταν βοήθεια. Λάτρεψε τα παιδιά μας, μας αγάπησε, την αγαπήσαμε, έμεινε κοντά μας  25 χρόνια.  «Μεγάλωσε» τα παιδιά, «κράτησε» το σπίτι, έχασε το δικό της άρρωστο παιδί, έκανε όσες δουλειές μπορούσε να κάνει το ταλαιπωρημένο της κορμί και συνέχισε να έρχεται και να «βοηθάει» ακόμα κι όταν τα παιδιά μεγάλωσαν και «έφυγαν». Άνθρωπος της οικογένειάς μας  έγινε,  με μια μυθιστορηματική ζωή που μέσες-άκρες μας τη διηγήθηκε , λίγο λίγο όλα αυτά τα χρόνια. Είχε περάσει τόσα χρόνια ζώντας «σαν το σκυλί» σε ξένα σπίτια ,που είχε μάθει να τρώει …όρθια, μόνη της, κρυφά.  Μας βοήθησε κι ελπίζω να τη βοηθήσαμε κι εμείς.
 
2. Η περιπέτεια της Αφροδίτης με την φτώχεια, τις στερήσεις και την κακομεταχείριση είναι μια πραγματική ιστορία λοιπόν; Η οποία όμως Δημήτρη μου φαντάζει τόσο επίκαιρη. Φοβάμαι ότι στην Ελλάδα της κρίσης ‘’θα γεννηθούν’’ πολλές παρόμοιες ιστορίες…

Δεν αποκλείεται. Η προκατοχική και μετακατοχική δυστυχία που περίμενε, καρμικά ίσως,  ΟΛΕΣ τις φτωχές, αγράμματες, ορφανές κοπέλες στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα του ΄40 και του ΄50, μας χτυπάει και πάλι την πόρτα. Λεφτά δεν υπάρχουν, δουλειά δεν υπάρχει, φροντίδα δεν υπάρχει, μέλλον δεν υπάρχει, όραμα και διέξοδος δεν υπάρχουν αλλά φτωχιές, ορφανές, μόνες κοπέλες χωρίς στον ήλιο μοίρα, υπάρχουν ακόμα. Πολλές. Οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις έχουν πολλαπλασιαστεί βέβαια, οι «ευκολίες» της καθημερινότητας είναι πολύ περισσότερες αλλά οι ευκαιρίες για κάτι ουσιαστικό, εξαφανίστηκαν και πάλι.

3.Η δικιά σου Αφροδίτη η αλλιώτικη, ήταν εν τέλει τόσο δυνατή; Υπάρχει άραγε δύναμη σε έναν άνθρωπο, ακόμη και όταν όλα πάνε στραβά;

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Αγράμματη, ορφανή και φτωχιά ήταν η Αφροδίτη επειδή έτσι της έταξε η μοίρα. Ανίκανη όμως όχι. Ούτε ηλίθια. Άντεξε, πάλεψε, αξιοποίησε όποιο ψήγμα ενέργειας και ποιότητας  της είχε κληροδοτήσει ο Θεός και επιβίωσε καταστάσεων που πολύ δύσκολα περιγράφονται. Υπάρχει τεράστια δύναμη σ΄ έναν άνθρωπο. Αρκεί να την ψάξει, να την βρει, να την αναγκάσει να «βγει έξω» και να τη χρησιμοποιήσει.

Ερωτήσεις εκτός  βιβλίου



1.  Αυτός ο συσχετισμός Καρατζαφέρη – Κουβέλη πως σου φάνηκε?

Ανόητος ,ακατανόητος,  ύποπτος και «περίεργος». Ο Καρατζαφέρης πάλεψε μόνος του, χωρίς βοήθεια, χωρίς στήριξη, χωρίς συμμάχους, χωρίς «καθοδήγηση» και κατάφερε να γίνει απαραίτητος για τη δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου, σε μια στιγμή που οι εχθροί του βυσσοδομούσαν, μέσα στο κόμμα του και έξω απ΄ αυτό.  Έκανε και λάθη. Αλλά όταν είδε την αλήθεια που του έκρυβαν, έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Και τότε έπεσαν επάνω του να τον φάνε ΟΛΟΙ. Με μίσος. Ο Κουβέλης ( γλυκύτατος κατά τ΄ άλλα και φίλος μου) στήριξε – καλόπιστα φαντάζομαι αλλά και ακατανόητα - μια κυβέρνηση που υιοθετούσε γραμμές και αρχές που ήταν  κάθετα αντίθετες με τη φιλοσοφία του κόμματός του και κάποια στιγμή, παρά τη γενική ευνοική μεταχείριση που είχε και το σεβασμό που του έδειχναν, αισθάνθηκε ότι τον χρησιμοποιούσαν ως άλλοθι. Και έφυγε κι αυτός. Θύματα της πολιτικής ίντριγκας ήταν και οι δυο. Μόνο που τον Καρατζαφέρη τον μισούσε το κατεστημένο ενώ τον Κουβέλη, τον προωθούσε κι όλας.

2. Εάν επιστρέψει ο Καρατζαφέρης στην Ν.Δ θα ανοίξει και για σένα ο δρόμος, αφού από εκεί προέρχεσαι πολιτικά, ως πρώην βουλευτής της Ν.Δ είσαι από τους ελάχιστους που στάθηκαν δίπλα στον Καρατζαφέρη στις ώρες μοναξιάς και ήττας…

Δεν συνέδεσα αναπόσπαστα τη ζωή μου και την πορεία μου ούτε με τον Καραμανλή όταν ήμουν στη Νέα Δημοκρατία, ούτε με τον Καρατζαφέρη τώρα που συνεργάζομαι μαζί του. Με μια διαφορά: Ο Καρατζαφέρης βέβαια είναι φίλος μου και εντάξει απέναντί μου ενώ ο Καραμανλής ούτε φίλος μου ήταν, ούτε ασχολήθηκε ποτέ μαζί μου , λες και δεν ήξερε ότι ήμουνα βουλευτής του. Κι ο Σαμαράς φίλος μου ήταν που ωστόσο μου γύρισε την πλάτη και με αγνόησε  όταν τον χρειαζόμουν, οδηγώντας με στην «έξοδο».

3. Ξαφνικά ξυπνήσαμε ξανά με το ίδιο κακό όνειρο στην Ελλάδα, μετά την αποχώρηση Κουβέλη εκτιμάς ότι επανέρχεται ο κίνδυνος πτώχευσης της χώρας μας;

Όχι. Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει εδώ και πολύ καιρό. Απλώς δεν το λέμε.

4. Δούλεψες πολλά χρόνια στην ΕΡΤ, ξέρεις ότι είναι ένα μαγαζί του θεού και του διαβόλου μαζί, ποια είναι η γνώμη σου για όλα όσα έγιναν;

Τόσοι πολλοί άσχετοι και ανέμπνευστοι άνθρωποι επιλέχτηκαν  από άλλους τόσους πολλούς άσχετους, τόσα χρόνια και δέχτηκαν να ασκήσουν διοίκηση…τι περίμενες; Εδώ τόσες κυβερνήσεις, με τόσα έσοδα από το υστέρημα του λαού δεν μπόρεσαν να την κάνουν να «δουλέψει», θα μπορούσαν φαντάστηκες να την «κλείσουν»; Θεώρησαν τη λειτουργία της ΕΡΤ δύσκολη  και το κλείσιμο εύκολο;  Μα αφού η λειτουργία της ήταν δύσκολη, γιατί δεν έστελναν σωστούς ανθρώπους και γνώστες να τη διοικήσουν; Κι αφού το κλείσιμο ήταν εύκολο, γιατί ΟΥΤΕ αυτό δεν μπόρεσαν να κάνουν;

5.  Και για να κλείσω λίγο πιο θετικά, αυτό το καλοκαίρι  προμηνύεται πάλι καυτό, σε ποια ακρογιαλιά σκέφτεσαι να δροσιστείς;

Λίγο Βουλιαγμένη όπως από το 1980, λίγο Μελίσσι Κορινθίας όπως τα τελευταία 6-7 χρόνια και –ελπίζω- λίγη δουλειά για να μην μείνουμε εντελώς «στον άσσο».