Αποκρυπτογραφώντας την ζωγραφιά μιας προσφυγοπούλας

Το βάρος του προσφυγικού πλέον πέφτει στην Ελλάδα, ό,τι και αν λένε οι Ευρωπαίοι Επίτροποι πως στηρίζουν την ελληνική πλευρά…μείναμε μόνοι και οι φόβοι πως η χώρα θα γίνει αποθήκη ανθρώπινων ψυχών είναι πιο ορατοί από ποτέ.

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Την ίδια ώρα η ζωγραφιά μιας προσφυγοπούλας προκαλεί ρίγη συγκίνησης καθώς παραμέρισε την φαντασία της και χρησιμοποίησε τους μαρκαδόρους της για να αποτυπώσει την σκληρή πραγματικότητα. Τα κλειστά σύνορα, την παραμονή στην Ειδομένη, την Ευρώπη…

Το Πινάκιο ζήτησε από ψυχολόγους, συγγραφείς παιδικών βιβλίων, εικονογράφους, δημοσιογράφους και καλλιτέχνες να αποκωδικοποιήσουν την ζωγραφιά της μικρής και να στείλουν το δικό τους μήνυμα για το προσφυγικό.

Μάνος Κοντολέων, συγγραφέας: Η μικρή, λοιπόν, ζωγράφισε αυτό που ζει και αυτό που αισθάνεται

Οι ζωγραφιές των παιδιών έχουν αξία γιατί τα παιδιά ζωγραφίζουν όχι μόνο αυτό που βλέπουν, αλλά και αυτό που αισθάνονται. Το ίδιο, δηλαδή, που κάνουν και οι ενήλικες καλλιτέχνες. Μόνο που αυτοί το κάνουν συνειδητά. Αν αρκετές φορές η καλλιτεχνική έκφραση ενός ενήλικα αυτολογοκρίνεται, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με την αντίστοιχη έκφραση ενός παιδιού. Η μικρή, λοιπόν, ζωγράφισε αυτό που ζει και αυτό που αισθάνεται.

Μια σκηνή, μια σημαία, κάπου απέναντι πολυβόλα. Και κόσμος –άνθρωποι χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ομοιόμορφοι μέσα στον ξεριζωμό τους. Και ο μόνος που διαφοροποιείται είναι αυτός που φορά μια μπλε στολή. Αυτός που στέκεται μπροστά στην είσοδοι της σκηνής, μέσα εκεί όπου υπάρχει φροντίδα και μικρές στάλες αγάπης. Το σπιτικό της, το παρελθόν της απουσιάζει. Το μέλλον της δεν το γνωρίζει. Αυτό είδε το παιδί. Αυτό αισθάνθηκε.

Τώρα αν όλα αυτά πρέπει να κάνουν κι εμάς να  αισθανθούμε κάτι, αυτό θα είναι ο θυμός, η αηδία, η περιφρόνηση σε όλους εκείνους που ενώ τους επιλέξαμε να φροντίζουν τη ζωή, εκείνοι ασχολούνται με τον θάνατο. Που τους αναθέσαμε την ευτυχία και μας προσφέρουν δυστυχία. Αλλά… Αλλά και ένα ακόμα συναίσθημα. Αυτό της ντροπής. Και τούτο αφορά κι εμένα. Που σχολιάζω μια ζωγραφιά επωνύμως και δεν πράττω ανωνύμως.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο