Εξομολόγηση ψυχής από τον γόη τον 90s και του Ρετιρέ, Παύλο Ευαγγελόπουλο: “Χρωστούσα στους πάντες, δεν μπορούσα να ζητάω από τον πατέρα μου...”

Μια ξεχωριστή αναδρομή στην πορεία της ζωής του κάνει ο γοητευτικός Παύλος Ευαγγελόπουλος.

Από τις ΗΠΑ και τις σπουδές στα οικονομικά μέχρι την Ελλάδα και την αγάπη για την υποκριτική.

Μαθητής ακόμα στο εξατάξιο γυμνάσιο, αγαπούσε τις βόλτες με τις μηχανές, την περιπέτεια και τα κορίτσια. "Δεν ήμουν ιδιαίτερα καλός μαθητής. Μου άρεσε περισσότερο να γυρίζω με τους φίλους μου. Το φλερτ εκείνη την εποχή ήταν εντελώς διαφορετικό. Πηγαίναμε με μια κοπέλα σε ένα παγκάκι, φιλιόμασταν και μετά το σκεφτόμασταν επί ένα μήνα και ξενυχτούσαμε με αυτή τη σκέψη. Όποιος έκανε σεξ εκείνη την εποχή, ως μαθητής, ήταν ο μάγκας του αιώνα. Με το που μπήκαμε στη δεκαετία του 1980 ξεκίνησε δειλά δειλά η σεξουαλική απελευθέρωση. Σκέψου πως αποφοίτησα από το εξατάξιο γυμνάσιο του Περιστερίου το 1979. Τα σχολεία τότε ήταν αρρένων και θηλέων. Ευτυχώς κιόλας, γιατί αν ήταν μεικτά, δεν θα αποφοιτούσαμε ποτέ. Ακόμα θυμάμαι τις κοπάνες που κάναμε για να πάμε στο γυμνάσιο θηλέων" λέει γελώντας.

Τελειώνοντας το σχολείο, αποφασίζει να φύγει για σπουδές στο εξωτερικό. "Αρχικά πήγα να σπουδάσω Οικονομικά στην Αγγλία. Όμως, δεν μου άρεσε καθόλου. Υπήρχε μια μουντίλα, τόσο στον καιρό όσο και στους ανθρώπους. Έμεινα εκεί μόλις τρεις μήνες, επέστρεψα στην Ελλάδα και στα καπάκια, το 1981, έφυγα για τις ΗΠΑ με πολύ κόπο και πολύ γκρίνια από τον πατέρα μου – ακούστηκε στα αυτιά του λες και θα πήγαινα στον Άρη. Οι γονείς μου έκρυβαν το συνάλλαγμα ανάμεσα σε καρμπόν για να το στείλουν έξω –έτσι δεν το έβρισκαν στον έλεγχο–, διότι δεν επιτρεπόταν από τις τράπεζες".

Η ζωή στην Αμερική τού αρέσει, σε βαθμό που η διασκέδαση υπερτερεί της προσήλωσης που απαιτεί το πανεπιστήμιο. "Ξενυχτούσα, δανειζόμουν χρήματα και τελικά μέσα σε δυο χρόνια αναγκάστηκα να γυρίσω πίσω. Χρωστούσα στους πάντες και δεν μπορούσα να ζητάω κι άλλα λεφτά από τον πατέρα μου. Το πανεπιστήμιο Deree στην Ελλάδα αναγνώρισε τα δύο χρόνια φοίτησης στη Φλόριντα και συνέχισα τα Οικονομικά στην Αγία Παρασκευή. Ταυτόχρονα με τις σπουδές, γράφτηκα και σε μια δραματική σχολή. Δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, αλλά πάντα αγαπούσα την υποκριτική. Τελικά αναγκάστηκα να αφήσω και το Deree – έκανα απουσίες, με αποτέλεσμα να χάνω τα μαθήματα. Αυτό ήταν κι ένα κομβικό σημείο στη ζωή μου, από εκείνη τη στιγμή και μετά δόθηκα ολοκληρωτικά στην υποκριτική".

Στην ίδια δραματική σχολή με τον Παύλο φοιτούν η Σοφία Αλιμπέρτη, ο Σωκράτης Αλαφούζος και ο Γιάννης Καπετάνιος. Όντας πρωτοετής, κάνει την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα με την τανία ο Παπα-σούζας, ενώ ένα χρόνο μετά, το 1984, θα παίξει στην ταινία με τίτλο Έλα να Γυμνωθούμε, Ντάρλινγκ, του Γιάννη Δαλιανίδη. "Ποτέ δεν με απογοήτευσε ο χώρος. Ίσα ίσα, μου έδωσε αρκετές ευκαιρίες και χαρές. Βέβαια, από τη δουλειά ποτέ δεν έβγαλα πολλά λεφτά. Τα χρήματα είναι απλά ένα μέσο για να περνάς καλά και τίποτε άλλο. Προσωπικά, έβγαινα έξω και τα ξόδευα. Ποτέ μου δεν τα μάζευα" λέει με ειλικρίνεια.