Πέθανε ο Αμερικανός στρατιώτης Τσαρλς Τζένκινς: Είχε λιποτακτήσει στη Βόρεια Κορέα

Μια σχεδόν μυθιστορηματική ζωή έζησε ο Αμερικανός Τσαρλς Τζένκινς που σε μια παρόρμηση της στιγμής -που καθόρισε όμως όλο του τον βίο- επέλεξε το 1965 να καταφύγει στη Βόρεια Κορέα για να αποφύγει τον πόλεμο του Βιετνάμ – και έζησε τέσσερις δεκαετίες κρατούμενος των Κιμ.

Στο ενδιάμεσο ο Τζένκινς δίδασκε Αγγλικά και έγινε σταρ σε προπαγανδιστικές ταινίες, στον ρόλο του κακού Δυτικού που απεργάζεται σκοτεινά σχέδια κατά της Πιονγιάνγκ.

Έπρεπε όμως να βρει τρόπο να καταπολεμήσει την τεράστια πλήξη που ένιωθε ως όμηρος του βορειοκορεατικού καθεστώτος, όπως γράφει το Cnn.

Τέσσερις στρατιώτες (μεταξύ τους και ο Τζένκινς) είχαν αυτομολήσει στη Βόρεια Κορέα στη δεκαετία του 1960.

Οι πληροφορίες για την τύχη τους δεν είναι σαφείς, αλλά φαίνεται ότι πέθαναν στη Βόρεια Κορέα, ο τελευταίος το 2016.

Ολα άρχισαν για τον Τζένκινς με αρκετές μπίρες που ήπιε ένα βράδυ του Ιανουαρίου του 1965 ενώ υπηρετούσε ως λοχίας στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στη μεθόριο Βόρειας και Νότιας Κορέας.

Με τον φόβο ότι θα σκοτωθεί την ώρα κάποιας περιπολίας ή ότι θα πάρει φύλλο πορείας για το Βιετνάμ, αποφάσισε να περάσει τη ζώνη.

Αργότερα είπε ότι, όταν θα έφτανε στη Βόρεια Κορέα, θα ζητούσε άσυλο στη ρωσική πρεσβεία και ότι αργότερα θα τον αντάλλασσαν με άλλους κρατούμενους.

Κατάφερε και πέρασε τη ζώνη, αλλά μετά τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου όπως τα είχε στο μυαλό του.

Η Ρωσία δεν του έδωσε άσυλο και η Βόρεια Κορέα τον φυλάκισε. «Ημουν ανόητος τότε. Αν υπάρχει Θεός, αυτός με βοήθησε να τα ξεπεράσω όλα αυτά», έλεγε το 2005.

Αυτός και οι άλλοι τρεις στρατιώτες υποχρεώθηκαν να εργαστούν για το βορειοκορεατικό καθεστώς.

Είχαν έναν άνθρωπο να τους προσέχει πάντα αλλά δεν είχαν να κάνουν πολλά πράγματα και ένιωθαν διαρκή πλήξη.

Εκαναν μαθήματα για να κατανοήσουν την φιλοσοφία του Κιμ Ιλ-Σουνγκ, παππού του σημερινού δικτάτορα, ενώ ο ίδιος είναι μεταφραστής και δάσκαλος αγγλικών.

Συμμετείχαν ακόμη σε προπαγανδιστικές ταινίες στον ρόλο των κακών με μεγάλη απήχηση στους πολίτες που τους σταματούσαν στον δρόμο για αυτόγραφα!

Αν και αυτό φαίνεται σαν μια σχετικά άνετη ζωή, ο Τζένκινς μιλούσε αργότερα για την κακομεταχείριση των Βορειοκορεατών.

Πολλές φορές τον ξυλοκοπούσαν, ενώ είπε ότι του αφαίρεσαν χωρίς αναισθησία ένα τατουάζ που είχε κάνει στον στρατό. Πάντως φρόντιζαν να τρώνε σχετικά καλά γιατί έπαιζαν στον κινηματογράφο.

Το 1980 τον έβαλαν να ζήσει με την Χιτόμι Σόγκα, την οποία οι Βορειοκορεάτες είχαν απαγάγει από την Ιαπωνία για να κάνει μαθήματα ιαπωνικών σε κατασκόπους. Τους ανάγκασαν να παντρευτούν, αλλά τελικά ερωτευτήκαν.

Τους ένωνε το μίσος κατά της Βόρειας Κορέας, είπε αργότερα ενώ διηγήθηκε πώς τα βράδια καληνύχτιζαν ο ένας στη γλώσσα του άλλου για να μην ξεχνούν ποιοι είναι.

Τη δεκαετία του ’90, την περίοδο του μεγάλου λιμού που εξόντωσε μέχρι και δύο εκατομμύρια ανθρώπους, ο Τζένκινς και η Σόγκα  είχαν ικανοποιητικό μερίδιο στα τρόφιμα που μοιράζονταν με το δελτίο, είπε αργότερα.

Την επόμενη δεκαετία ήλθε η ώρα της απελευθέρωσης, πρώτα της Σόγκα που απελευθερώθηκε το 2002 με παρέμβαση της ιαπωνικής κυβέρνησης και έπειτα, δύο χρόνια αργότερα, του Τζένκινς με τις δύο κόρες που είχαν στο μεταξύ αποκτήσει.

Αλλά οι περιπέτειες δεν τελείωσαν εδώ. Ο Τζενκινς παραδόθηκε στον στρατό και πέρασε από στρατοδικείο για το ότι αυτομόλησε.

Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 30 ημερών και ατιμωτική απόταξη από το στράτευμα. Χρειάστηκε ακόμη νοσηλεία για τα προβλήματα υγείας που του άφησαν οι ιατρικές διαδικασίες των Βορειοκορεατών.

Η οικογένεια του Τζένκινς εγκαταστάθηκε στην γενέθλια πόλη της συζύγου του και ο ίδιος άρχισε να εργάζεται σε τουριστικό πάρκο.

Παρά όμως την καλύτερη ζωή στην Ιαπωνία, ο Τζένκις ως το τέλος της ζωής του φοβόταν τους Βορειοκορεάτες και πίστευε ότι τον ήθελαν νεκρό.

Τον πρόδωσε όμως η καρδιά του. Ο Τζένκινς τη Δευτέρα κατέρρευσε έξω από την κατοικία του και κατέληξε στο νοσοκομείο του όπου μεταφέρθηκε.