10 πράγματα που δεν κάνει να πείτε σε έναν ηλικιωμένο -Ένας πολύ χρήσιμος οδηγός συμπεριφοράς

Ακόμα και τα πιο καλοπροαίρετα μέλη της οικογένειας και οι φίλοι μπορεί να οδηγηθούν στη χρησιμοποίηση στερεοτύπων που οι ηλικιωμένοι δεν μπορούν να ακούσουν, να δουν ή να θυμηθούν, με αποτέλεσμα να κάνουν μερικές φορές έντονες και ίσως ακόμα και αγενείς δηλώσεις για την κατάσταση υγείας και διαβίωσης των ηλικιωμένων.

Η προσέγγιση πρέπει να γίνεται πάντα με σεβασμό και φροντίδα στην υγεία, την ηλικία και την ιδιαιτερότητα του κάθε ηλικιωμένου.

Οι συζητήσεις σχετικά με τις ανάγκες για την υγεία, που σχετίζονται με τη γήρανση των γονιών μας, μπορεί να είναι συναισθηματικά φορτισμένες και να υπόκεινται σε παρανοήσεις και πιθανές συγκρούσεις. Επιπλέον υπάρχουν και θέματα που είναι δύσκολο και ενδεχομένως ενοχλητικό να συζητηθούν, όπως η προσωπική υγιεινή και η προσωπική φροντίδα.

Για τους γέροντες, το να μιλήσουν για την υγεία και τη γήρανση με τα ενήλικα παιδιά τους, συχνά είναι ένα θέμα που τους προκαλεί το φόβο ότι θα χάσουν την ανεξαρτησία τους και τον έλεγχό τους. Και τα ενήλικα παιδιά από την πλευρά τους μπορούν να νοιώσουν το φόβο της απώλειας και να βιώσουν την ευθραυστότητα των γονιών τους.

Ωστόσο, πάντα υπάρχουν τρόποι για να κάνουν αυτές τις δύσκολες συνομιλίες να κυλήσουν περισσότερο ομαλά.

Συμβουλές για μια επιτυχημένη συνομιλία με τους ηλικιωμένους
Η διατήρηση των καλών προσωπικών σχέσεων και της καλής υγείας των ηλικιωμένων μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολη υπόθεση. Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτές οι συνομιλίες θα πρέπει να γίνουν, ο τρόπος προσέγγισης είναι αυτός που θα κάνει τη διαφορά.

Διαβάστε παρακάτω ποια είναι τα λάθη που θα πρέπει να αποφύγετε:

1. Mην είστε πάρα πολύ αυταρχικοί. Αντισταθείτε στον πειρασμό να φέρετε τον ηλικιωμένο προ τετελεσμένου γεγονότος, όπως για παράδειγμα να του πείτε ότι δεν μπορεί πια να τα βγάλει πέρα μόνος του και γι’ αυτό κανονίσατε να του φέρετε έναν φροντιστή να τον βοηθά στις δουλειές του σπιτιού κάποιες μέρες την εβδομάδα. Αντί να πείτε κάτι τέτοιο, προσπαθήστε να ξεκινήσετε την συνομιλία εκφράζοντας την ανησυχία σας με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκμαιεύετε τις αντιδράσεις του. Για παράδειγμα, για να εκφράσετε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα με τα παραπάνω σε λιγότερο αυταρχικό τρόπο, μπορείτε να τον αφήσετε να διατηρήσει ο ίδιος την αίσθηση του ελέγχου με το να του πείτε: «Μπαμπά, είμαι ανήσυχος για την κατάσταση της καρδιάς σου και το να μένεις μόνος σου στο σπίτι όλη την ώρα δεν είναι ασφαλές. Αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν μια καλή ιδέα να πάρεις κάποια επιπλέον βοήθεια».

2. Μην αναλάβετε το ρόλο του γονέα. Μέρος της υγιούς γήρανσης είναι για τον ηλικιωμένο το αίσθημα ότι έχει το δικαίωμα να παίρνει τις δικές του αποφάσεις. Αντί να οικειοποιήστε τον έλεγχό του, αναγνωρίστε του τη φροντίδα και το ενδιαφέρον που σας έδειχνε όταν ήσασταν παιδί λέγοντας πως εκτιμάτε τη φροντίδα που πήρατε απ’ αυτόν και πως θέλετε τώρα να τον βοηθήσετε παρέχοντάς του κι εσείς με τη σειρά σας τη φροντίδα που χρειάζεται.

3. Μην χρησιμοποιείτε τακτικές εκφοβισμού. Mην λέτε  για παράδειγμα πως αν δεν δεχθεί να πάρει βοήθεια, τότε θα καταλήξει σε οίκο ευγηρίας. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια, άγχος, φόβο και να φέρει αντίδραση. Εκφράζοντας την ανησυχία σας και βοηθώντας τον να διερευνήσει τις επιλογές στέγασής του σιγά σιγά με την πάροδο του χρόνου είναι λιγότερο απειλητικό και τον βοηθάτε να προσαρμοστεί στην ιδέα.

4. Μην ασχοληθείτε με μικρά πράγματα. Μερικές φορές οι ηλικιωμένοι λένε ξανά και ξανά την ίδια ιστορία. Αφήστε το να περάσει. Μη του υπενθυμίζετε ότι το έχει ήδη ξαναπεί. Αντί γι’ αυτό, προσπαθήστε να ακούτε υπομονετικά. Εάν βέβαια διαπιστωθούν σοβαρά κενά μνήμης, όπως το να ξεχνάει να πάρει τα φάρμακά του, σε συνδυασμό με τις ιστορίες που ξαναλέει συνεχώς, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό του, για να διερευνήσετε το ενδεχόμενο άνοιας, σύμφωνα με το medinova.gr.

5. Μην κάνετε το γιατρό. Αποφύγετε να κάνετε δηλώσεις του τύπου «νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα της άνοιας». Αντί γι’ αυτό αν υπάρχει υποψία γνωστικής εξασθένησης, επικοινωνήστε με το γιατρό και μεριμνήστε για μια ιατρική αξιολόγηση.

6. Μετρήστε τις φράσεις σας. Μην ξεκινάτε τις συζητήσεις στο στιλ «εσύ θα πρέπει να…». Κάτι τέτοιο θα προκαλέσει δυσαρέσκεια. Πιο ήπιες δηλώσεις και φράσεις όπως «έχω παρατηρήσει ότι… », έχει αποδειχθεί ότι γενικά λειτουργούν καλύτερα.

7. Μην υποθέτετε ότι είστε απαραίτητοι για την εκτέλεση εργασιών για λογαριασμό των γονιών σας. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Μην πείτε για παράδειγμα «δεν ξέρεις να χρησιμοποιήσεις τον υπολογιστή, οπότε θα το κάνω εγώ για σένα», ακόμα κι αν αυτό δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Οι ηλικιωμένοι συχνά θεωρείται ότι δεν είναι σε θέση να μάθουν νέα καθήκοντα ή τεχνολογία. Υπάρχει όντως μια διαβάθμιση εξασθένησης της αντίληψης λόγω ηλικίας, ωστόσο δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας δεν μπορούν να μάθουν νέα πράγματα, όπως θα μπορούσαν σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ζωής τους. Γι’ αυτό είναι καλύτερο να προσφερθείτε να τους διδάξετε αν δεν ξέρουν πώς να κάνουν κάτι.

8. Μην τούς αποθαρρύνετε. Αντί να τους λέτε ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι, υπογραμμίστε τους ότι μπορούν να το κάνουν. Επίσης, να έχετε κατά νου ότι δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να αρχίσουν οι ηλικιωμένοι να κάνουν κάποιες αλλαγές στη ζωή τους που θα τους βοηθήσουν να προχωρήσουν σε έναν πιο υγιή τρόπο ζωής.

9. Να μην είστε παθητικοί όταν πρόκειται για την υγεία των ηλικιωμένων. Μην απαντάτε απλά στις ερωτήσεις που σας έθεσε ο ηλικιωμένος γονιός σας. Γίνετε ενεργός συμμέτοχος σε ό,τι τον απασχολεί. Πολλοί ηλικιωμένοι δεν μπορούν καν να γνωρίζουν ποιες ερωτήσεις πρέπει να κάνουν για κάτι που τους απασχολεί, οπότε αν εσείς συμμετέχετε ενεργά στη ζωή τους, μπορείτε να τους εκπαιδεύσετε σχετικά με τη γήρανση και τις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία τους και να τους φανείτε χρήσιμοι.

10. Μην είστε αδρανείς. Κάποιες φορές είναι πιο εύκολο να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό ή να κοιτάξετε από την άλλη πλευρά, αδιαφορώντας, αλλά αυτό δεν εξυπηρετεί ούτε τον ηλικιωμένο που χρειάζεται βοήθεια, ούτε εσάς που κάποια στιγμή θα βρείτε την τωρινή σας αδράνεια μπροστά σας. Γι’ αυτό εγείρετε σημαντικά θέματα, όποτε αυτά υπάρχουν, αλλά προσπαθήστε να το πράξετε όσο πιο απλά και ευγενικά γίνεται.

Kατανοήστε πως οι συνομιλίες για την υγεία των ηλικιωμένων μπορεί να είναι δύσκολη και δυσάρεστη κατάσταση, αλλά παραδεχτείτε ότι πρέπει να γίνουν. Συχνά οι άνθρωποι αισθάνονται άβολα με τα θέματα υγείας που σχετίζονται με τη γήρανση και το θάνατο, όταν πρέπει να τις κάνουν με νεότερα μέλη της οικογένειας. Ενας λόγος είναι η αντίληψη που έχουν οι νεότεροι για τις ασθένειες και το θάνατο ως κάτι πολύ μακρινό από τους ίδιους και πολύ τρομακτικό.

Και τελικά, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το θέμα ή η τελική απόφαση. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να κρατηθούν ανοιχτές οι γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσά σας.