Η αξία της μοιρασιάς είναι αυτή που μας χαρίζει την ευτυχία - Από το «εγώ» στο «εμείς»

Η απόδειξη είναι πολύ εύκολο να φανεί! Χωρίς τους συνανθρώπους μας δε θα είχαμε κανένα μέτρο σύγκρισης για τον εαυτό μας. Όλα παίρνουν αξία για μάς, όταν μπορούμε να βρισκόμαστε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους.

Χάνουμε καμιά φορά αυτόν τον προορισμό, τον προορισμό της ανταλλαγής που βασίζεται στην προσφορά και ασχολούμαστε όλο και περισσότερο με τον εαυτό μας. Σε κάθε περίπτωση, η αξία της μοιρασιάς είναι αυτή που μας  χαρίζει την ευτυχία, αναφέρει το tsemperlidou.gr

Ο εαυτός μας αξίζει μόνο όταν είναι χρήσιμος.
Η αυτοπεποίθησή μας έχει ανάγκη να θρέφεται συνεχώς. Και αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Ο εαυτός μας είναι εκείνος που μάς υποστηρίζει καθημερινά σε ό,τι κάνουμε. Το θέμα είναι πώς χτίζουμε την αυτοπεποίθησή μας και πώς αυτή μπορεί να αποκόπτεται από τον εγωισμό και τον ατομικισμό. Σίγουρα αξίζουμε πολλά και οφείλουμε να τα διεκδικούμε, όμως θα πάρουμε εκείνα που δίνουμε στους άλλους.

Το πόσο είμαστε χρήσιμοι στους γύρω μας, μάς καθιστά ανάλογα απαραίτητους ή αδιάφορους. Οι περισσότεροι άνθρωποι που θαυμάζουμε για την δραστηριότητά τους και την ακτινοβολία τους, είναι αγαπητοί γιατί είναι χρήσιμοι σε άλλους ανθρώπους με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Η αυτοπεποίθησή μας αυξάνεται και μάλιστα με τρόπο αυθεντικό όταν ξέρουμε πως όλοι ζητούν από ένα κομμάτι του εαυτού μας. Όσοι μοιράζουν και μοιράζονται, μπορούν να είναι ευτυχισμένοι γιατί προσφέρουν στους ανθρώπους χαρά και αισιοδοξία.

Από το «εγώ» στο «εμείς» με μοιρασιά.
Άλλη μια βαθιά ανάγκη που πολλές φορές δεν την ικανοποιούμε, είναι η μοιρασιά. Σχετίζεται με την προσφορά, όμως είναι ακόμη βαθύτερη. Η προσφορά είναι η χαρά τού να δίνεις σε έναν άνθρωπο. Η μοιρασιά είναι η ευτυχία του να επικοινωνούν απόλυτα οι άνθρωποι. Κάθε φορά που μοιραζόμαστε κάτι, νιώθουμε να έχουμε ένα κομμάτι του άλλου μέσα μας και εκείνος να έχει ένα δικό μας. Η μοιρασιά έχει και άλλα να μας δώσει.

Δε μοιραζόμαστε μόνο πράγματα. Ασφαλώς και μπορούμε να μοιραστούμε κάθε λογής αντικείμενο, όμως το πιο σημαντικό είναι ότι μπορούμε να μοιραστούμε σκέψεις, ιδέες, το χρόνο μας και κυρίως, συναισθήματα. Η αίσθηση ολοκλήρωσης του εαυτού μας, που είναι φτιαγμένος για να επικοινωνεί και να μοιράζεται, είναι ένα γεγονός. Η μαγεία της μοιρασιάς βέβαια, δεν τελειώνει εδώ. Μας κάνει να φοβόμαστε λιγότερο. Πώς το καταφέρνει αυτό;

Όταν μοιραζόμαστε, αποκτάμε αυτό που μας κάνει να ερχόμαστε πιο κοντά στους ανθρώπους. Την εμπιστοσύνη. Ανοίγουμε την πόρτα σε εκείνον που μοιραζόμαστε και η καχυποψία που δημιουργεί απόσταση και φόβο, μειώνεται.

Επίσης, υπερβαίνουμε τον εαυτό μας. Ξεφεύγουμε τελείως από την σκέψη «δικό μου, δικό σου, δικό του». Γινόμαστε λιγότερο κτητικοί και άρα, περισσότερο άνετοι. Είμαστε ξαφνικά πιο ανοικτοί και ανεκτικοί στα πάντα καθώς η μοιρασιά, απαιτεί ανοικτό μυαλό και διαλλακτικότητα.

Η μοιρασιά δε γίνεται με βάση κάποιους όρους, αλλιώς θα ήταν μια τυπική συνδιαλλαγή. Με αυτούς τους τρόπους, αυτό που υπερβαίνουμε τελικά είναι το ίδιο μας το «εγώ», το οποίο συνειδητά το μετατρέπουμε σε «εμείς». Τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά, όχι μόνο για την ψυχική μας υγεία, καθώς αποφεύγουμε βάρη όπως είναι ο φόβος και η καχυποψία. Είναι θετικά και για τον ίδιο μας τον χαρακτήρα που ωριμάζει αποκτώντας μέσα από τη μοιρασιά, ολοκληρωμένες ανθρώπινες σχέσεις.