Πως έγινα dj: Μιχάλη Χατζηγιάννη ή Αζναβούρ; Ρέμο ή Παβαρότι, Πρωτοψάλτη ή Μαρία Κάλλας; Μπήκα στο Spotify και θυμήθηκα το juke box που ήξερα μικρή (φωτό & βίντεο)

Συναρπαστικό. Η λέξη ταιριάζει και μάλιστα χωρίς υπερβολή κι ας λέει η κόρη μου : ‘’ η μαμά βάζει περισπωμένη σε όλα και ας έχει καταργηθεί προ πολλού’’.



Στον ενθουσιασμό με τον οποίο έχω αγκαλιάσει την τεχνολογία ήρθε να προστεθεί το Spotify. Με την ζέση της έφηβης έκανα την εγγραφή μου :

1.    Μπήκα στο cosmote.gr/spotify
2.    συμπλήρωσα τον αριθμό τηλεφώνου μου και έλαβα ένα μήνυμα με τον κωδικό ενεργοποίησης
3.    έβαλα τον κωδικό που έλαβα με SMS



4.    μεταφέρθηκα στη σελίδα εγγραφής, συμπλήρωσα τα στοιχεία μου και η διαδικασία εγγραφής τελείωσε.



5.    Τέλος έλαβα SMS στο κινητό μου ότι ο λογαριασμός μου έχει ενεργοποιηθεί



6.    αφού ολοκλήρωσα την εγγραφή με τη Cosmote κατέβασα την εφαρμογή και συνδέθηκα με τα στοιχεία που μου είχαν σταλεί και όχι με τα credentials που χρησιμοποιούσα στο Facebook. 



Και άρχισα να παίζω μουσική (Θα παρέχεται εντελώς δωρεάν για 2 μήνες, μετά το πέρας της προσφοράς η χρέωση θα είναι από 5 ευρώ το μήνα).
Ήταν να μην αρχίσω. Σε λίγο έγινα D.J των δικών μου μελωδικών επιλογών. Για πρώτη φορά και με τόση μα τόση ευκολία είχα την δυνατότητα να σερφάρω από το ένα είδος μουσικής που μου αρέσει στο άλλο, από τον ένα τραγουδιστή στον άλλο, από παλιά σε καινούργια, από τζαζ σε hip hop (ναι ακούω hip hop, δεν θέλω ανασήκωμα φρυδιών) από κλασσική μουσική σε lounge, από ρεμπέτικο σε έντεχνο…πραγματικά ένιωσα σαν ένα παιδί που το αφήνουν να παίξει σε ένα απέραντο μουσικό παιχνιδότοπο χωρίς κανένα όριο, χωρίς κανένα περιορισμό.




Με ποια έννοια; με την έννοια ότι στο Spotify έχει συγκεντρωθεί ο μουσικός θησαυρός χιλιάδων καλλιτεχνών, εκατοντάδων μουσικών ειδών και ότι και να ‘’χτυπήσεις’’ για να ζητήσεις να ακούσεις, σου απαντάει ‘’ΝΑΙ’’ και ακούς ότι θέλεις. Α μην ξεχάσω ακούς και όπως θέλεις, από την αρχή ή τη μέση το τραγούδι, μόνο το ρεφρέν ή μόνο την instrumental αρχή.




Σαν παλιά παραγωγός της ΕΡΑ2 όπου έκανα την εκπομπή ‘’Παρίσι – Αθήνα’’ με γαλλικό τραγούδι έβαλα να ακούσω τους αγαπημένους μου Yves Montand, Charles Aznavour, Dalida, Mylene, Farmer, Hallyday, Alain Souchon, Adamo, Zaza, Edith Piaf… μετά γύρισα λίγο στην Adele, πέρασα στην τρελλέγκω που όμως μου αρέσει Lady Gaga, κατέβασα Madonna που έχουμε γενέθλια την ίδια μέρα και συνέχισα με Beatles γιατί τι 60’s Lover είμαι; Κάτι που επίσης μου άρεσε πολύ ήταν ότι πατώντας το top10 ή top100 έχεις αμέσως μπροστά σου ότι είναι της μόδας, ότι ποθεί ν’ ακούσει η ψυχούλα σου. Εκεί έπαθα με τους Avicii και το Hey Brother. Μετά χόρεψα με τον Jason Lala,. Πλάκα είχε.



Πως θα τα είχα ανακαλύψει αλλιώς αφού δεν είμαι όλη μέρα connected στην μουσική που κυκλοφορεί; σίγουρα θα παίζω πολύ χορευτική μουσική. Αν κατάλαβα καλά η Donna Summer και το ‘’I feel love’’ του 1977 είναι πάλι της μόδας! Oh yes! Αν τώρα ακούς ας πούμε jazz και του δίνεις εντολή να συνεχίσει, σε περνάει στο ραδιόφωνο και αυτόματα παραμένει στην  jazz!!!

Κι ενώ το private party που ετοίμασα μέσα στο γραφείο συνεχιζόταν πέρασα στα Ελληνάδικα:
Μεγάλη fan του Ρέμου, του Μιχάλη Χατζηγιάννη, συμφοιτήτρια της Άννας Βίσση, δεν άργησα να περάσω στον Πάριο (έστησα νησιώτικό χορό) και έκλεισα με Ζαμπέτα ως γνήσια κόρη κινηματογραφιστή των 70’s όπου τον βλέπαμε και τον ακούγαμε με την αδερφή μου στο σινεμά του μπαμπά. Σιγά μην σνόμπαρα τον Στράτο Διοονυσίου, αφού τον λάτρευε η μαμά μου και αυτό το πρώτο spotify party  έληξε με ένα δάκρυ, δάκρυ αναμνήσεων και συναισθημάτων που αυτό το φαινομενικά άψυχο ‘’εργαλείο’’ της τεχνολογίας μου ξύπνησε μέσα μου.