Έφυγε από τη ζωή ο πολυβραβευμένος γλύπτης & καθηγητής στο ΕΜΠ Γιώργος Καλακαλλάς - Ήταν διεθνώς γνωστός (φώτο)

Έφυγε από τη ζωή ο γλύπτης Γιώργος Καλακαλλάς σε ηλικία 83 ετών. Ο βραβευμένος γλύπτης είχε στο ενεργητικό του δεκάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, φιλοτέχνησε μνημεία σε δημόσιους χώρους σε όλη την Ελλάδα ενώ έργα του βρίσκονται σε Μουσεία, Πινακοθήκες, Ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές.

Ο Γιώργος Καλακαλλάς γεννήθηκε το 1938 στον Τύρναβο.

Εθνική Πινακοθήκη

Σπούδασε γλυπτική, θεωρητικές και ιστορικές σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία του ΙΚΥ.

Αποφοίτησε το 1962 και την ίδια χρονιά έλαβε το Α ́ Βραβείο για το Μνημείο του Αυξεντίου στην Κύπρο.

Το 1965 διορίστηκε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Δίδαξε μέχρι το 2005 ως καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή.

Έλαβε επανειλημμένα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Το 1998 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γλυπτική 1965-1998 (εκδ. Ψύχαλος), παρουσίαση του έως τότε έργου του και το 2010 μίλησε για τη δουλειά του στο συλλογικό βιβλίο Διάλογοι με 12+1 εικαστικούς (εκδ. Ποντοπόρεια Εκδοτική).

Εθνική Πινακοθήκη

Το έργο του

Σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1957-1962) με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά και κατά το τελευταίο έτος των σπουδών του παρακολούθησε μαθήματα χαλκοχυτικής και γυψοτεχνίας στο εφηρμοσμένο εργαστήριο της σχολής. Από το 1965 έως το 2005 δίδαξε στην Έδρα Πλαστικής του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου.

Είχε φιλοτεχνήσει μνημεία για δημόσιους χώρους και είχε κερδίσει βραβεία και τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας Burckhardt το 1974 και το Αργυρό Μετάλλιο ECU στις Βρυξέλλες το 1993.

Είχε πραγματοποιήσει ατομικές παρουσιάσεις του έργου του και είχε λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ άλλων σε Πανελλήνιες, στις Μπιενάλε του Σάο Πάουλο και των Νέων στο Παρίσι το 1969, της Βουδαπέστης το 1973 και της Αλεξάνδρειας το 1974, καθώς και σε διεθνείς εκθέσεις μεταλλίων.

Εθνική Πινακοθήκη

Η γλυπτική δημιουργία του Γιώργου Καλακαλλά χαρακτηρίζεται από ποικιλία, τόσο θεματική όσο και υφολογική.

Χρησιμοποιώντας το μάρμαρο, το χαλκό, τη λαμαρίνα, το ξύλο και την πέτρα είχε φιλοτεχνήσει προτομές, ανδριάντες, μνημεία, αναμνηστικά μετάλλια, αλλά και ελεύθερα γλυπτά, συνδυάζοντας χαρακτηριστικά διαφόρων κατευθύνσεων, τα οποία προσάρμοζε κάθε φορά στις απαιτήσεις των θεμάτων και των υλικών του, αναφέρει ο ιστότοπος της Εθνικής Πινακοθήκης.

Έτσι, η παραστατικότητα και η επαφή με την οπτική πραγματικότητα κυριαρχούν στις προτομές και στα έργα που προέρχονταν από παραγγελίες, ενώ οι ελεύθερες συνθέσεις του αποδίδονται με αφαιρετική ή εντελώς αφηρημένη διάθεση και συνδυάζουν άλλοτε βιόμορφα και άλλοτε γεωμετρικά ή εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά, καταλαμβάνοντας δυναμικά τον χώρο.