Μεσογειακή διατροφή: Μειώνει τον κίνδυνο άνοιας έως και 23% σύμφωνα με έρευνα - Οι τροφές που πρέπει να τρώτε

Η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, πλούσια σε τροφές, όπως τα θαλασσινά, τα λαχανικά, τα φρούτα και οι ξηροί καρποί, σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο άνοιας, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «BMC Medicine».

Όπως προκύπτει από την έρευνα, τα άτομα με μεγαλύτερη τήρηση της μεσογειακής διατροφής, είχαν έως και 23% χαμηλότερο κίνδυνο για άνοια σε σχέση με όσους καταναλώνουν λιγότερο συχνά μεσογειακές τροφές.

Η διατροφή μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την άνοια και θα μπορούσε να τεθεί στο επίκεντρο για την πρόληψη ασθενειών και τη μείωση του κινδύνου, ωστόσο προηγούμενες μελέτες που διερευνούσαν τον αντίκτυπο της μεσογειακής διατροφής περιορίζονταν συνήθως σε μικρό δείγμα και χαμηλό αριθμό περιπτώσεων άνοιας. Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Όλιβερ Σάνον από το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, ανέλυσαν δεδομένα 60.298 ατόμων από τη βρετανική βιοϊατρική βάση δεδομένων Biobank, που είχαν ολοκληρώσει μια διατροφική αξιολόγηση.

Οι συγγραφείς εξέτασαν επίσης τον γενετικό κίνδυνο κάθε ατόμου για άνοια, εκτιμώντας τον πολυγονιδιακό κίνδυνο, δηλαδή όλα τα διαφορετικά γονίδια που σχετίζονται με τον κίνδυνο άνοιας.

Στην έρευνα δεν υπήρξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ του πολυγονιδιακού κινδύνου για άνοια και της τήρησης της μεσογειακής διατροφής, κάτι που οι ερευνητές εκτιμούν ότι μπορεί να υποδηλώνει ότι παραμένει η συσχέτιση της μεγαλύτερης τήρησης της μεσογειακής διατροφής και του μειωμένου κινδύνου άνοιας, ανεξάρτητα από τον ατομικό γενετικό κίνδυνο για άνοια.

Ωστόσο, αναφέρουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ διατροφής και γενετικής ως προς τον κίνδυνο άνοιας.

Επίσης, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η ανάλυσή τους περιορίζεται σε άτομα που αυτοπροσδιορίστηκαν ως λευκοί, Βρετανοί ή Ιρλανδοί, και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα σε μια σειρά πληθυσμών για να προσδιοριστεί το πιθανό όφελος.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12916-023-02772-3