Έφυγε από τη ζωή ο Τάκης Μαρινάκης: Ο ντράμερ των θρυλικών Πελόμα Μποκιού – Η παρέα των πιτσιρικάδων με τον Βλάση Μπονάτσο έφτιαξαν συγκρότημα

Πέθανε χθες το απόγευμα ο ντράμερ των Πελόμα Μποκιού, Δημήτρης (Τάκης) Μαρινάκης, σε ηλικία 73 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.

Εδώ και μια εβδομάδα νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο, όπου έκανε τις τελευταίες χημειοθεραπείες.

Στο πλευρό του ήταν η γυναίκα του Ευρύκλεια και τα δυο παιδιά του, μουσικοί επίσης, ο Γιαννής που παίζει βιολοντσέλο και η Χριστίνα που είναι πιανίστα. Η υγεία του είχε επιβαρύνθηκε εδώ και περίπου ένα χρόνο.

Ο Δημήτρης Μαρινάκης ήταν ο πρώτος μουσικός που πήρε Δίπλωμα Κρουστών στην Ελλάδα, από το Ωδείο Αθηνών σε νεαρή ηλικία. Εδώ και πολλά χρόνια είχε αφοσιωθεί στην κλασσική μουσική όπου έκανε με λαμπρή πορεία στην οποία έπαιξε πολλούς κλασικούς μεταξύ αυτών, έργα του Ιάνη Ξενάκη.

Είχε σχηματίσει στα τέλη της δεκαετίας του ’90 το σχήμα κρουστών «Σείστρον», που αποτελούσαν επίλεκτοι μουσικοί, με το οποίο έδωσε συναυλίες σε χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής και το Παλλάς.

Οι εναπομείναντες Πελόμα Μποκιού, ο Νίκος Δαπέρης που ζει στην Αγγλία, ο Γιώργος Στεφανάκης και ο Νίκος Λογοθέτης, που ήρθε από την Κίνα όπου βρισκόταν εκείνο τον καιρό καθώς ταξιδεύει ανά τον κόσμο, είχαν μια τελευταία επικοινωνία κατ’ ιδίαν μαζί του πριν λίγες εβδομάδες, όταν τον επισκέφτηκαν στο σπίτι που διέμενε τότε στο Βύρωνα.

Ο Δημήτρης Μαρινάκης είχε εγκατασταθεί εδώ και αρκετά χρόνια στη Νέα Μάκρη, όπου είχε δημιουργήσει το δικό του στούντιο, στο οποίο έκανε πρόβες και ηχογραφούσε.

Σύμφωνα με το ogdoo.gr σε επικοινωνία που είχε με τον οργανίστα των Πελόμα Μποκιού Γιώργο Στεφανάκη είπε: «Έχασα τον αδερφό μου. Έτσι ένοιωθα τον Δημήτρη. Τον γνώρισα έφηβος όταν έφυγε ο Λογοθέτης από το γκρουπ, ο οποίος ήταν μαθηματικός και δεν θα ακολουθούσε την μουσική και οι Πελόμα τότε έψαχναν ένα οργανίστα. Με πρότεινε να πάω μαζί τους ο κιθαρίστας Λάκης Ζώης. Η πρώτη μας πρόβα έγινε στο κλαμπ Hobby. Εκεί πρωτοσυνατήθηκα με τον Δημήτρη και αμέσως γίναμε φίλοι και συμπαίκτες στο γκρουπ. Ήταν τεράστιος μουσικός. Σκέψου ότι έγραψε κοντσέρτα με μαρίμπα.»

Ποιος ήταν, δεξιοτέχνης σολίστ

Ήταν δεξιοτέχνης σολίστ των κρουστών που ξεκίνησε από το συγκρότημα του Βλάση Μπονάτσου και συνεργάστηκε με μεγάλους μουσικούς

Ένας σπουδαίος μουσικός, ο Τάκης Μαρινάκης, ντράμερ και ιδρυτικό μέλος του θρυλικού συγκροτήματος Πελόμα Μποκιού, μαζί με τον Βλάση Μπονάτσο, τον Νίκο Δαπέρη, τον Νίκο Λογοθέτη και τον Γιάννη Κιουρκτσόγλου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.

Ήταν αδελφός μπασίστα Ηλία Μαρινάκη, ο οποίος συνεργάστηκε επίσης με τους Πελόμα Μποκιού και πέθανε το 2021.

Αν και αυτοδίδακτος στα πρώτα του βήματα, κατάφερε να εξελιχθεί σε δεξιοτέχνη σολίστ των κρουστών και να παίξει σε αξιόλογα συγκροτήματα ροκ και τζαζ μουσικής, όπως το συγκρότημα του Β΄ Προγράμματος της ΕΡΤ με τον Κυριάκο Σφέτσα, ενώ ήταν και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος κρουστών «Σείστρον».

Ο Τάκης Μαρινάκης ήταν ο πρώτος μουσικός στην Ελλάδα που πήρε δίπλωμα κρουστών από το Ωδείο Αθηνών το 1982, με δάσκαλο τον Ν. Καρατζίνο αλλά και εκείνος που έπαιξε για πρώτη φορά ενώπιον του ελληνικού κοινού έργα όπως το Κοντσέρτο για κρουστά του Α. Ζολιβέ, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το Κοντσέρτο για μαρίμπα του Πολ Κρέστον, με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και το Κοντσέρτο για κρουστά του Σάββα Ζάννα με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ καθώς τη Μικρή νυχτερινή διασκέδαση του Νίκου Σκαλκώτα, σε Α παγκόσμια εκτέλεση.

Είχε συνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι και την Ορχήστρα των Χρωμάτων που ο ίδιος δημιούργησε, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιάννη Μαρκόπουλο και άλλους.

Επιπλέον, διετέλεσε Α΄ κορυφαίος στα τύμπανα στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών από το 1986.

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί αύριο Τρίτη, 21 Μαρτίου, στις 14:00 στον Ιερό Ναό Παναγίας Παντοβασίλισσας.

Οι Πελόμα Μποκίου

Οι «Πελόμα Μποκιού» είναι σύμφωνα με το tvxs.gr είναι μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή περίπτωση στο ελληνικό ροκ - ένα κεφάλαιο μόνοι τους ουσιαστικά - αλλά, βλέποντας πλέον τα πράγματα από μια χρονική απόσταση μισού αιώνα από την μουσική δράση τους, ίσως ακόμη και του ευρωπαϊκού.

Τρία είναι τα βασικά στοιχεία που τους ξεχωρίζουν:

• Ο ελληνικός στίχος, σε μια εποχή - μέσα στη χούντα, αλλά και πριν - που η αγγλική γλώσσα κυριαρχούσε στα ελληνικά συγκροτήματα
• Η δημιουργική αφομοίωση των ξένων επιρροών και η απόρριψη του στείρου μιμητισμού
• Η τόλμη να προχωρήσουν σε μουσικά μονοπάτια ανεξερεύνητα μέχρι τότε από τα ελληνικά συγκροτήματα, αλλά και από το νεανικό κοινό τους.

Ο επίμονος Μπονάτσος

Είναι γεγονός πως δεν υπάρχουν αποδείξεις που να τεκμηριώνουν ότι όλα τα παραπάνω έγιναν συνειδητά. Αυτό όμως δεν έχει την παραμικρή σημασία. Άλλωστε, ακόμη και η δημιουργία, ακόμη και το όνομα των «Πελόμα Μποκιού» θα μπορούσαν να είναι και μικρές ιστορίες ντανταϊστικής «τυχαιότητας».

Η ιστορία λέει, ότι μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι της χούντας, την Άνοιξη του 1970, πέντε νέοι, ο Νίκος Δαπέρης, ο Νίκος Λογοθέτης, ο Τάκης Μαρινάκης, ο Βλάσης Μπονάτσος και ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου, αρχίζουν να ροκάρουν αγρίως και μανιωδώς. Από όλους τους, εκείνοι που ήδη έχουν μια μικρή, μαθητική, «εισαγωγή» στο ροκ είναι ο  Κιουρκτσόγλου και ο Δαπέρης.

Ωστόσο, η συγκρότηση των «Πελόμα Μποκιού» δεν ήταν μια συνειδητή διαδικασία. Όπως είπε ο Κιουρκτσόγλου στο rocking.gr, το 2011 «οι Πελόμα Μποκιού φτιάχτηκαν με πολύ περίεργο τρόπο. Καταρχήν, δεν φτιάχτηκαν συγκροτημένα. Δε μαζευτήκαμε πέντε άνθρωποι να πούμε φτιάχνουμε ένα γκρουπ και από αύριο αρχίζουμε και παίζουμε».

Ο Κιουρκτσόγλου είχε «τζαμάρει» ήδη με γνωστά ονόματα της εγχώριας σκηνής της ροκ και είχε κάνει ένα μικρό όνομα με το πρώτο του αγγλόφωνο συγκρότημα, τους «Loubogg». Τον Οκτώβριο του 1969 ένας παραγωγός τον πάει στην Lyra, με τον Κιουρκτσόγλου, μπροστά στην μεγάλη ευκαιρία, να ξεφουρνίζει δύο ψέματα: Ότι έχει έτοιμα τραγούδια και ότι αυτά τα τραγούδια είναι και στα ελληνικά.

Ζητώντας του ένα demo μόλις για το επόμενο πρωί, ο Κιουρκτσόγλου πάει σπίτι, παίρνει την κιθάρα και γράφει δυο στίχους, πάνω στο τετρασύλλαβο όνομα ενός ηλικιωμένου γείτονά του στο Κολωνάκι. Ο «Γαρύφαλλος» είχε γεννηθεί. Ωστόσο στην Lyra δεν εκτιμήθηκε.