''Ωραίο μου πλυντήριο!'' - Ένα άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη

του Γιάννη Πρετεντέρη

Αντιλαμβάνομαι απολύτως ότι το πακέτο των μέτρων είναι εξαιρετικά επίπονο. Και πολιτικά δύσκολο. Οχι μόνο επειδή είναι το πολλοστό πακέτο σκληρών μέτρων σε μια πολλαπλώς εξαντλημένη κοινωνία - άντε τώρα να βάλεις για άλλη μια φορά χέρι στις συντάξεις χωρίς να ξεσηκώσεις όλους τους συνταξιούχους! Αλλά και επειδή για πρώτη φορά ίσως πλήττεται ο πυρήνας του Δημοσίου και του κράτους. Τα λεγόμενα «ειδικά μισθολόγια», τα οποία για διαφόρους λόγους την είχαν βγάλει έως τώρα σχεδόν καθαρή. Οι αντιδράσεις, λοιπόν, είναι αναμενόμενες και αναπόφευκτες. Εξίσου αναπόφευκτη, όμως, είναι και η ψήφιση των μέτρων. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να αρχίσει η διαπραγμάτευση για την ελάφρυνση του Μνημονίου, του χρέους και των δεσμεύσεων της χώρας. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τα μέτρα αυτά να διαμορφωθούν με μια ουσιαστική κοινωνική ισορροπία, με μια εσωτερικά δίκαιη κατανομή και με τη μεγαλύτερη δυνατή προσδοκία αποτελεσματικότητας. Αν είναι να καταπιούμε το μουρουνόλαδο, να πιάσει τουλάχιστον τόπο. Διότι έως τώρα οι ανυπολόγιστες θυσίες του ελληνικού λαού έχουν πάει σχεδόν στράφι. Είτε επειδή η αρχική συνταγή του Μνημονίου ήταν καταστροφική. Είτε επειδή τη διαπραγματεύτηκαν εκείνοι που δεν μπορούν να παζαρέψουν ούτε λαθραίο χαλί σε παράνομο μικροπωλητή. Είτε επειδή εκλήθησαν να την εφαρμόσουν οι ανικανότεροι των ανικάνων. Το μνημόσυνο, βεβαίως, θα το κάνουμε αργότερα και άλλωστε μια πρώτη σεμνή τελετή τελέστηκε στις 6 Μαΐου και 17 Ιουνίου. Αυτό που προέχει τώρα είναι να μη μετατραπούν τα μέτρα σε πλυντήριο. Να μην τα χρησιμοποιήσουν, δηλαδή, για να ξεπλυθούν εκείνοι που κουβαλούν το κρίμα στον λαιμό τους και το βάρος στην πλάτη τους. Κοινώς, κομμένη η φιγούρα από όσους μας οδήγησαν έως εδώ. Διότι εγώ καταλαβαίνω απολύτως να γκρινιάζουν ή να διαμαρτύρονται όσοι δεν έχουν ευθύνη ή εμπλοκή με το Μνημόνιο. Τώρα τους ζητούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Αλλά να γκρινιάζουν εκείνοι που έβαλαν τα κάστανα στη φωτιά όπως οι δύο πρώην πασόκοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ή κάτι άλλοι πασόκοι που βρέθηκαν στην απέξω ή που απλώς θέλουν να την πέσουν στον Βενιζέλο, πάει πολύ. Πάει πολύ, δηλαδή, να χρησιμοποιούν μια επίπονη κοινωνική διαδικασία ως πλυντήριο της συνείδησής τους ή της βλακείας τους όσοι για μεγάλο διάστημα δεν είχαν καν συνειδητοποιήσει τι έκαναν όταν ψήφιζαν και χειροκροτούσαν κάθε τι που τους σερβίριζε ο Παπανδρέου. Διότι δεν ξέρω αν σε όλους αυτούς ξύπνησε ξαφνικά μέσα τους η «κοιμωμένη αριστεροσύνη». Ξέρω, πάντως, ότι για πολύ καιρό κοιμόνταν τον ύπνο του δικαίου.

Πηγή: tanea.gr