''Ασε μας... κουκλίτσε μου!''

του Άγη Βερούτη
Τελευταία συνέχεια ακούω κουβέντες οργής. Από “πολιτισμένες” βρισιές ως βλασφημίες για την κατάσταση στην οποία παραπαίει η χώρα, ακόμη και από ανθρώπους που ποτέ δεν λογάριαζα ότι θα έλεγαν οτιδήποτε σε τέτοιους τόνους.

Άλλος λέει ότι ποτέ δεν περίμενε τέτοια στυγνή φοροεπιδρομή από τον επί 12 έτη πρόεδρο του ΙΟΒΕ, που ευαγγελιζόταν την οικονομία απελευθερωμένη από τη μέγγενη του Καφκικού γραφειοκρατικού κράτους Λεβιάθαν και τις συντεχνίες. Τουλάχιστον, λένε, να απελευθέρωνε τις μεταφορές και τα ζημιογόνα για την κοινωνία κλειστά επαγγέλματα. Σωστά αναφέρουν ότι οι πρότεροι υπολογισμοί του κ. Στουρνάρα ανεβάζαν το κόστος των κλειστών επαγγελμάτων, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών, στο 10%-17% του ΑΕΠ. Τόσο γρήγορα τα ξέχασε;

Άλλη μου λέει ότι τα σουπερμάρκετ όχι μόνο δεν έχουν μειώσει τις τιμές τους, παρά το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα είδη ήσαν ήδη στις διπλάσιες τιμές από όσο είναι στη βόρεια Ευρώπη, αλλά τις έχουν αυξήσει κιόλας, παρά το γεγονός ότι οι μισθοί που δίνουν πλέον στους υπαλλήλους τους πλησιάζουν τα 300 ευρώ καθαρά στο εξάωρο ωράριο.

Ο άλλος με πήρε τηλέφωνο στις 11 το βράδυ να μου πει ποιός κρύβεται πίσω από τις  δημοσιεύσεις για “ντεμέκ” σκάνδαλα ξεπλύματος εξωγήινου πολιτικού χρήματος, που αντιστοιχεί σε 1.000 οικοδομικά τετράγωνα (δηλαδή από το Σύνταγμα ως 20 χιλιόμετρα μετά την Κόρινθο), και που κατά κύριο λόγο βασίζεται σε ανώνυμες καταγγελίες. Εκεί μάλιστα η συνωμοσιολογική παραφιλολογία έφτασε στα άκρα. Δε λέω, σίγουρα κάποιοι έχουν φάει, αλλά να είμαστε και λίγο εντός πραγματικότητος.

Άλλοι μου λένε για την επικείμενη “ηρωική έξοδο” των ανέργων, Ελλήνων ή αλλοδαπών, ή ιδιωτικών υπαλλήλων στους δρόμους με τα ντουφέκια (και ξέρω ‘γω τί άλλο) και μου εφιστούν την προσοχή ό,τι γράφω και λέω να μην τους στραβώσει.

Άλλοι που λένε για την ανύπαρκτη πραγματική αγορά και την πραγματική ανυπαρξία ρευστότητας, και πώς οι Έλληνες πολίτες πρέπει να κυρήξουν στάση πληρωμών προς το κράτος για να πάψει το Κράτος να τους πίνει το αίμα.

Άλλοι είναι ήδη δύο χρόνια ανασφάλιστοι χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και φοβούνται μην τους συμβεί τίποτε.

Άλλοι μου λένε για το πνεύμα των αποκρατικοποιήσεων που αναμένουν ότι θα είναι αδιαφανείς, και πώς στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ μπορείς να δεις πόσο κόστισαν τα ρολά υγείας του τάδε νοσοκομείου, αλλά δεν έχει στοιχεία για τα κριτήρια που ένα Ολυμπιακό ακίνητο δόθηκε για 80 έτη με ισόποσο τίμημα του ενοικίου του για λιγότερο από 12 χρόνια. Γενικά η αντίληψη του κόσμου είναι ότι θα γίνουν σκοτεινές δοσοληψίες.

Σχεδόν όλοι μου λένε πώς η διαφθορά στο δημόσιο τομέα όχι μόνο δεν πολεμιέται από τη σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, αλλά αποφεύγοντας πάσει θυσία την συλλήβδην απόλυση 4.500 αποδεδειγμένα διεφθαρμένων, και διατηρώντας το νομοθετικό καθεστώς ατιμωρησίας αυτών των αποδεδειγμένα διεφθαρμένων, ουσιαστικά παραδέχεται την καθολική συνενοχή του πολιτικού συστήματος και του πελατολογίου του, κατά το “Μαζί τα φάγαμε” του κ. Πάνγκαλου.

Η κατάσταση είναι σουρεαλιστική. Η ψυχολογία του κόσμου είναι στο ναδίρ και καθημερινά ακούω απειλές για επικείμενη κοινωνική έκρηξη, τουφέκια, και βιτζιλαντισμούς. Η ψυχολογία της κοινωνίας είναι ίσως ακόμα χειρότερη και από αυτήν πριν τις εκλογές του Ιουνίου, παρά την εύθραυστη χρηματιστηριακή ανάκαμψη.

Ευτυχώς που ως τώρα οι διαδηλώσεις γίνονται από βολεμένους του δημοσίου, που προσπαθούν να διατηρήσουν την συνέχιση της πρόσβασης στην καρωτίδα της κοινωνίας. Αν γίνονταν διαδηλώσεις από τους πραγματικά απελπισμένους αμφιβάλλω αν η κυβέρνηση θα έβγαζε τη βδομάδα. Μάλλον είμαι σίγουρος ότι δεν θα την έβγαζε.

Από την άλλη, όσοι υπήρξαν υποστηρικτές της φιλοευρωπαϊκής λύσης της σημερινής κυβέρνησης βάλλονται από εκείνους που ήδη έχουν χάσει την υπομονή τους με την ανυπαρξία μεταρρυθμιστικού έργου της κυβέρνησης, και την εμμονή της στις παλιές κακές και αποτυχημένες συνταγές φοροαφαίμαξης, αντί μείωσης του μεγέθους του τερατώδους δημοσίου τομέα και της τερατωδέστερης σπατάλης του. Αυτές οι πρακτικές είναι που έφεραν την οικονομία της χώρας σε πέμπτη χρονιά ύφεσης χωρίς προοπτική ανάκαμψης.

Προς το παρόν, όταν μου λένε ότι ακολουθούμε τα βήματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αναφερόμενοι όχι μόνο στην οικονομικό αδιέξοδο αλλά και την ροπή προς την αυτοδικία που βιώνει τελευταία η κοινωνία, προσπαθώ να διασκεδάσω την αγωνία τους λέγοντάς τους 

-“Άσε μας κουκλίτσε μου!”

Τώρα όμως που βγήκε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Βέζερ Κούριερ» ο Γερμανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ, μέλος της επιτροπής των “σοφών” που συμβουλεύουν την κυβέρνηση Μέρκελ, και είπε ότι η μονομερής πολιτική λιτότητας με πλήρη απουσία ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων της αγοράς -όπως αυτή εφαρμόζεται στην Ελλάδα- είναι επικίνδυνα όμοια με αυτήν της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ανησυχώ!

Αν δεν αρχίσει άμεσα τις σαρωτικές μεταρρυθμίσεις η παρούσα κυβέρνηση (και δεν εννοώ την πώληση κάποιων ΔΕΚΟ), φοβάμαι ότι σύντομα θα ξεκινήσω να ακούω εγώ το “Άσε μας κουκλίτσε μου!” από τους συνομιλητές μου, και σε πολύ σύντομο χρόνο η κατάσταση δεν θα συμμαζεύεται πλέον...

Πηγή: capital.gr

Πηγή:www.capital.gr