Οι 10 πιο επιτυχημένοι foodist είναι εδώ-Το μυστικό της επιτυχίας των blog για φαγητά και συνταγές που σαρώνουν το διαδίκτυο

Το φαγητό είναι όπως το sex. Όλοι νομίζουν πως κάνουν το καλύτερο και είναι ωραίο όταν το βλέπεις σε εικόνες. Είναι προσιτό, μπορείς να φας χωρίς να ξοδέψεις μία περιουσία και μπορείς με λίγα χρήματα να μαγειρέψεις κάτι γρήγορα, να το βγάλεις μία φωτογραφία, να tagάρεις #homemade ή #yummy και να είσαι hip» λέει ο Δημήτρης Κοπαράνης (ο the foodie anarchist), προσπαθώντας να εξηγήσει όλη αυτήν τη μανία με το φαγητό που κυριαρχεί παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια – στην Ελλάδα την περνάμε τη φάση με μια μικρή καθυστέρηση, αλλά και εδώ το φαγητό είναι πια το δεύτερο πιο δημοφιλές αντικείμενο στο Ιnternet (μετά το σεξ).



Οι δημιουργοί του site Maintanos, Marko Rossi και Δανάη Ίσαρη./ Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO


Τα ελληνικά μπλογκ που ασχολούνταν με το φαγητό εμφανίστηκαν στο πρώτο κύμα (από μπλόγκερ) του 2005-2007, αλλά τότε δεν ήταν τόσο σημαντική η εικόνα για να τα βάλουν στη χιπστεροφάση. Βασίζονταν κυρίως στο καλό κείμενο και στις αφηγήσεις και όχι τόσο στις συνταγές (πού είσαι καταπληκτικέ Αθηναίε;) και χάθηκαν μέσα στην πλημμύρα από sites και μπλογκ που σάρωσε το Ίντερνετ. Μετά το 2010 που το φαγητό μπήκε για τα καλά στη ζωή μας με τη σέσουλα (με ένα σωρό εξαιρετικά ξένα sites και μπλογκ, περιοδικά, εκπομπές στην τηλεόραση), τα μπλογκ φαγητού άρχισαν να εμφανίζονται μαζικά και να βασίζονται περισσότερο στη συνταγή και στην εικόνα. Κυρίως στην εικόνα. Οι foodies έγιναν οι νέοι χίπστερ, το Ιnstagram γέμισε (κακές) φωτογραφίες φαγητού και τα λαχταριστά πιάτα έκαναν πιο πολλά like ακόμα και από τα σύννεφα και τους ουρανούς. «Από καταβολής κόσμου το φαγητό ήταν hip, αν θεωρείς ότι ο Ιπποκράτης και ο Θεόφραστος ήταν hip επειδή μιλούσαν και έγραφαν συνέχεια για το φαγητό!» εξηγεί η Two Minutes Angie. «Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι καταλάβαιναν τη σημασία του φαγητού για τη θρέψη, την ευεξία και τη χαρά τους. Πάντα το φαγητό ήταν hip, χωρίς όμως να είναι μια κατευθυνόμενη μόδα, χωρίς τη μανία της κατανάλωσης και την αδιαφορία που αυτή συνεπάγεται για τη Γη και τους φυσικούς της κύκλους και πόρους». «Το φαγητό φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Τους καθίζει γύρω από ένα τραπέζι στο οποίο πρέπει να εκφραστούν, να μιλήσουν, να αγαπηθούν, να περάσουν καλά, να μοιραστούν στιγμές» προσθέτει η Madame Ginger. «Το φαγητό είναι ζωή, χωρίς αυτό δεν υπάρχουμε, το καλό φαγητό είναι απόλαυση. Σου γεμίζει την ψυχή, σε κάνει χαρούμενο, σε κάνει να χαμογελάς. Το φαγητό είναι παρηγοριά, είναι αναμνήσεις, είναι κληρονομιά. Πάντα το φαγητό ήταν hip στα σπίτια. Απλώς τώρα έγινε και στα ΜΜΕ».




Η Μαριλού Παντάκη aka Madame Ginger./ Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LiFO

Ο Jamie Oliver έγινε το πρότυπο για ένα σωρό κόσμο, κάθε ηλικίας, που μπορούσε εύκολα και άμεσα να μοιράζεται τις απόψεις του και, βασικά, τις φωτογραφίες του, έτσι έγιναν όλοι επίδοξοι μάγειρες και ειδικοί του φαγητού. Στην Ελλάδα υπάρχουν αυτήν τη στιγμή μερικές εκατοντάδες μπλογκ, sites και λογαριασμοί Ιnstagram που ασχολούνται αποκλειστικά με το φαγητό. Από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Το φαγητό πουλάει, προκαλεί το ενδιαφέρον, ασχολούνται μαζί του όλα τα μέσα και όλες οι ηλικίες, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η επιτυχία των μπλογκ φαγητού ήταν δεδομένη και λογική. Οι foodies είναι πιο πολλοί από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας και άνετα θα μπορούσαν να βγάλουν δικό τους κόμμα στη Βουλή. Το μόνο που χρειάζεσαι για να γίνεις δημοφιλής είναι ένας λογαριασμός σε blogspot, worpress ή tumblr και ένα κινητό. «Η φωτογραφία για μένα έχει τον πρώτο και τον κύριο λόγο σε ένα site για φαγητό» λέει η Wonderfoodland. «Το Ίντερνετ είναι εικόνα. Το μάτι έλκεται από αυτήν και είναι το πρώτο πράγμα που θα εντοπίσει. Αν είναι ελκυστική η φωτογραφία του φαγητού, η συνταγή έχει μεγαλύτερες ελπίδες ανάγνωσης, ακόμα και εκτέλεσης. Αν όχι, τότε η μόνη σου ελπίδα να διαβάσει, πόσο μάλλον να φτιάξει, τη συνταγή σου κάποιος είναι ή να σε ξέρει προσωπικά ή να έχει επιχειρήσει κάποια φορά, για κάποιον λόγο, να φτιάξει κάτι από εσένα, να του πέτυχε και να σε εμπιστεύεται». «Η φωτογραφία φαγητού αποτυπώνει αυτό που αποκαλώ "σκηνογραφία της γεύσης". Για παράδειγμα, δεν θέλεις να φας απλώς μια μακαρονάδα» προσθέτει ο Κοπαράνης. «Θέλεις να φας μία μακαρονάδα στη Ρώμη, σε έναν πεζόδρομο, σε ένα μικρό στρόγγυλο τραπεζάκι, απογευματάκι, με θέα στο ποτάμι , φορώντας ένα σκούρο μπλε σακάκι και λευκό πουκάμισο. Αυτό ακριβώς κάνει η φωτογραφία σε μια συνταγή. Ορίζει το πλαίσιο. Προσωπικά, δεν μπορώ να αντισταθώ, ούτε να χορτάσω όμορφες εικόνες φαγητού. Όταν όμως ψάχνω μία συνταγή που να δουλεύει, δεν μένω στην εικόνα». «Μπορείς να το δεις σαν εξίσωση με πολλούς αγνώστους και να διαλέξεις από ποιον θα ξεκινήσεις για να προσεγγίσεις τη λύση» λέει το Nistiko Arkoudi. «Έχει γοητεία, παρακινεί τις πέντε από τις έξι αισθήσεις, αν συμπεριλάβουμε τη διαίσθηση, έχει επιπλέον έμπνευση και συναίσθημα, ενώ την ίδια στιγμή λειτουργεί με κανόνες και λογική• διαφοροποιείται συνεχώς για να μην πλήττεις, προβληματίζει, σηκώνει περιγραφή με λέξεις και ντιμπέιτ, μοίρασμα, χειροκρότημα, έχει μύθους και μυστικά, πρόσωπα και ιστορίες όλων των ειδών να αφηγηθείς, επιστήμη και τέχνη• απ' την κουζίνα και ένα τραπέζι περνάνε τα συμπεριφορικά στοιχεία κάθε απόχρωσης, καλά και κακά, εκκεντρικότητες, κολλήματα, αρετές, πάθη και αμαρτίες, θρησκευτικά θέματα και κοινωνικά. Είναι η καθημερινή ανάγκη που μεταμορφώνεται καθώς ακουμπάει παντού. Τι περισσότερο χρειάζεται ένα προσιτό θέμα για να γίνει hip;».

Δέκα από τους πιο αγαπημένους μας online foodists


Maintanos Marko Rossi και Δανάη Ίσαρη



Maintanos/ Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LiFO

Όμορφο, μοντέρνο, με πολύ καλή φωτογραφία και μια σύγχρονη αντίληψη για το φαγητό μέσα από πρόσωπα και παρουσιάσεις μαγαζιών που τους αρέσουν. Ο Marko Rossi που βρίσκεται πίσω από το site είναι σεφ και συνιδρυτής του Gastronomic Collectiva, ενώ η Δανάη Ίσαρη φωτογραφίζει. «Ήταν Αύγουστος, μεσημέρι, και σκεφτόμουν πώς μπορώ να δείξω τη δουλειά μου μέσα από ένα site» λέει ο Marko. «Άλλο ένα site μαγειρικής; αναρωτήθηκα και βαρέθηκα στη σκέψη. Είχε πιο μεγάλο ενδιαφέρον να μπορεί να δώσει κάποιος άλλος μια αγαπημένη συνταγή μέσα από το site μου. Έτσι κι έγινε. Άλλοι δίνουν τις συνταγές τους κι εμείς φτιάχνουμε την εικόνα. Στον Μαϊντανό μπορείς να βρεις νέους ανθρώπους που αγαπούν το φαγητό». «Ασχολούμαι με τη φωτογραφία και ο maintanos.com μόνο καλό μπορεί να κάνει στη δουλειά μου» λέει η Δανάη. «Κάθε κλικ αναβαθμίζει την ποιότητα, κυρίως γιατί γίνεσαι "ετοιμοπόλεμος". Με διαφορετικές συνθήκες, το φαγητό πρέπει πάντα να βγαίνει όμορφο κι ελκυστικό». http://www.maintanos.com Πηγή: www.lifo.gr


Funky Cook Εύα Μονοχάρη



Funky Cook/ Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LiFO

«Το Funky Cook το ξεκίνησα το 2007, γιατί βαριόμουν τις ατελείωτες ώρες στο γραφείο όπου μου στερούσαν το μαγείρεμα. Έγραφα απλώς συνταγές που μου άρεσαν. Το κομμάτι της προβολής ενός μπλογκ τότε ήταν εντελώς διαφορετικό από τη σημερινή του μορφή. Αν με ρωτήσεις σε ποιον απευθυνόμουν τότε, ιδέα δεν είχα... Μετά ήρθαν τα social media και όλα άλλαξαν!». Η Εύα αγαπάει τις παραδοσιακές συνταγές, τόσο της ελληνικής κουζίνας όσο και κάθε τόπου σε όλο τον κόσμο. «Οι συνταγές μου βασίζονται στα εποχικά και φρέσκα υλικά. Αυτό είναι και το concept μου: εύκολες, αναλυτικές, αξιόπιστες συνταγές, και συχνά με ένα δικό μου twist. Επίσης, μου αρέσουν οι θεματικές ενότητες. Το νέο μου concept θα είναι η φιλοξενία ενός μπλόγκερ από κάθε χώρα. Ελπίζω να καταφέρω να παρουσιάσω όλες τις χώρες, τις γαστρονομικές τους συνήθειες». Είναι από τις λίγες νέες γυναίκες που δηλώνουν ότι τους αρέσουν τα εντόσθια και τα μαγειρεμένα μέρη του ζώου που συνήθως προκαλούν μορφασμούς αποδοκιμασίας και παίρνει έξτρα points γι' αυτό. «Το μπλογκ μου δείχνει να με έχει βοηθήσει, αν σκεφτείς ότι τα τρία τελευταία χρόνια ασχολούμαι μόνο με το Funky Cook και παράλληλες δραστηριότητες γύρω από αυτό» λέει. Η Εύα είναι και η διοργανώτρια του Food for Good by Food Bloggers που βοηθάει μέσα από το φαγητό ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, με τη συμμετοχή πολλών άλλων food bloggers και ανθρώπων από γαστρονομικά sites. http://www.funkycook.gr  

Διαβάστε τη συνέχεια στη Lifo.gr