ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ένα άρθρο του Αλέξη ΠαπαχελάΗ υπόθεση Λαυρεντιάδη είναι εξαιρετικά σημαντική και μακάρι να διαλευκανθεί πλήρως. Κάποιοι φοβούνται, ενδεχομένως, ότι μπορεί να συμπαρασύρει στα τάρταρα ένα κομμάτι του ελληνικού πολιτικού «κατεστημένου». Ο φόβος είναι ίσως δικαιολογημένος, αλλά η χώρα πρέπει να αλλάξει συθέμελα, ό,τι και αν σημαίνει και απαιτεί αυτό. Ο κ. Λαυρεντιάδης είναι προφανώς ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, ο οποίος έκανε ό,τι και αρκετοί άλλοι επιχειρηματίες της εποχής της «φούσκας», απλώς κάποια στιγμή ξέφυγε και «κάηκε».

Ένα άρθρο του Γιάννη ΒαρουφάκηΤο ότι το ΠΑΣΟΚ τετέλεσται, και απλώς είμαστε μάρτυρες του αργού, αναξιοπρεπή θανάτου του, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Πρόκειται για ένα κόμμα του οποίου η ηγεσία, με προεξάρχοντα τον Γιώργο Παπανδρέου, βρέθηκε να κρατά το τιμόνι της χώρας πάνω στην μεγαλύτερη φουρτούνα των τελευταίων ογδόντα ετών. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή, ο ηγέτης και η περί αυτόν ομάδα, απέτυχε να διαγνώσει την Φύση της Κρίσης και έτσι εγκλώβισε την κυβέρνησή του στην επιλογή πορείας που έθετε την ελληνική κοινωνία σε διαδικασία μαρασμού-χωρίς-τέλος.

του Σταύρου ΘεοδωράκηΤους βαρέθηκα. Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που κλωσάνε γύρω από τον Μαρξ. Έχει δίκιο ο Μαρξ ή έχει άδικο ο Μαρξ; Αδυνατώντας να κατεβάσουν μια καλή νέα ιδέα αναμασάνε τα γραπτά του 1800… Μόνο που σήμερα η Ευρώπη δεν έχει δούλους και αφεντικά αλλά έχει ανέργους και φοροφυγάδες.

Μόνο θλίψη και αποτροπιασμό μπορεί να δημιουργεί η είδηση για τον θάνατο 20 ανθρώπων και για 7 αγνοούμενους στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, ανοιχτά της Λέσβου, τα ξημερώματα του Σαββάτου. Η ιστορία είναι ίδια,  τραγικά επαναλαμβανόμενη και την έχουμε ζήσει πολλές φορές: Ένα σαπιοκάραβο φεύγει από την Τουρκία και μεσοπέλαγα βουλιάζει υπερφορτωμένο με ανθρώπους, που φεύγουν από τη φτώχια, τη μιζέρια και τον πόλεμο, για «τη γη της επαγγελίας».

Νέα πρόταση για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, έπειτα από 3,5 χρόνια, πρόκειται να καταθέσει σε Αθήνα και Σκόπια στις αρχές Ιανουαρίου ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς. Της Δώρας Αντωνίου «Τα Σκόπια κρατούν το ένα κλειδί της ευρωπαϊκής πορείας τους» διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, παραπέμποντας στην ευθεία σύνδεση της προόδου στο ζήτημα της ονομασίας με τη χορήγηση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

«Αυτές τις μέρες, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα επισκέπτεται τη Βραζιλία και την Αργεντινή, όπου θα συναντηθεί μεταξύ άλλων και με την πολιτική ηγεσία των δύο χωρών. Η επίσκεψη αυτή εντάσσεται στη λογική της ανάδειξης της κρίσης της Ευρωζώνης ως ένα παγκόσμια πρόβλημα των πολιτικών λιτότητας, ενώ από την άλλη εντάσσεται στη λογική της πολυμερούς διπλωματίας, ώστε η η Ελλάδα να βρει συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο. Γράφει το μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Γαβριήλ Σακελλαρίδης

Του Θόδωρου Σκυλακάκη Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έχουν εδώ και πολλά χρόνια τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές στη χώρα. Οι συντριπτικά περισσότεροι δουλεύουν παραγωγικά στον ιδιωτικό τομέα. Ως μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα ως επί το πλείστον δεν φοροδιαφεύγουν και δεν εργάζονται σε μονοπώλια, ώστε να αποσπούν από το κοινωνικό σύνολο πολύ μεγαλύτερους μισθούς από αυτούς που τους αναλογούν, με βάση την  παραγωγικότητά τους.

του Θανάση ΜαυρίδηΕίναι μακράν η πιο αντιαισθητική διαφήμιση που έχει παιχτεί ποτέ στην ελληνική τηλεόραση. Η Μάνα του Τζάμπα δημιουργεί ένα κόμπο στο στομάχι. Αν είχαμε σοβαρές καταναλωτικές οργανώσεις, όπως στη Γερμανία, θα είχαμε ήδη κηρύξει μποϊκοτάζ στα προϊόντα αυτών των απαράδεκτων που προσβάλλουν έτσι έναν ολόκληρο λαό...

του Κώστα Στούπα1) Πως η χρεοκοπία φέρνει  την απογείωση της Ελλάδας... Ο υπέρ πίστεως αγώνας που βρίσκεται σε εξέλιξη αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους.  Κατά ένα αυθαίρετο τρόπο η βιωσιμότητα του χρέους ορίζεται στο 120% του ΑΕΠ... Βιωσιμότητα του χρέους σημαίνει πως τα έσοδα του κράτους επαρκούν για τις ανάγκες λειτουργίας του δημοσίου συν τόκους και χρεολύσια του χρέους.

Ο Τάσος Τέλλογλου γράφει για τη σύλληψη Λαυρεντιάδη

της Ρέας Βιτάλη«Τα εν οίκω μη εν δήμω» ήταν μια από τις αρχές. Μια! Το τονίζω. Γιατί οι μάνες δίδασκαν αρχές και τρόπους καλής συμπεριφοράς με την σέσουλα. «Πες ευχαριστώ, παρακαλώ, μίλα στον πληθυντικό», «Ψηλά τους ώμους,μη καμπουριάζεις,μη λες –καλέ-, να σφίγγεις το χέρι όταν χαιρετάς, να κοιτάς στα μάτια όταν σου μιλάνε». Τα αγαθά κόποις κτώνται. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει. Μη φανταστείτε τους ανθρώπους μίζερους. Το αντίθετο. Ήταν οικονόμοι, νοικοκυραίοι στα του οίκου τους αλλά κιμπάρηδες, γαλαντόμοι στις συνευρέσεις, στα δώρα τους. Καβγάδες γίνονταν για το ποιος θα κεράσει τον άλλον.

της Μαρίας ΚατσουνάκηΟι νεοελληνικές σπουδές στα ξένα πανεπιστήμια είναι θέμα σύνθετο και με πολλές αναγνώσεις. Κατά καιρούς, δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο καλούν το κράτος να συμβάλει, χρηματοδοτώντας προγράμματα νεοελληνικών σπουδών, ώστε να μην κλείσουν (και άλλες) έδρες. Κατά διαστήματα, όπως στη δεκαετία του ’90 για παράδειγμα, το ΥΠΠΟ φρόντιζε να διαθέτει κονδύλια και να βοηθάει δραστικά στη συντήρησή τους. Τα τελευταία χρόνια η παρακμή εντείνεται - για ευνόητους λόγους.

του Δημήτρη ΜαχαιρίδηΤην ώρα που η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο συζητούσε χθες Τρίτη 11 Δεκεμβρίου, τον υπό ψήφιση κανονισμό που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την απελευθέρωση της επίγειας εξυπηρέτησης (ground handling) στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου Γερμανοί που εργάζονται στην επίγεια εξυπηρέτηση των γερμανικών αεροδρομίων διαδήλωναν ενάντια στην απελευθέρωση αυτή.

του Σταύρου ΘεοδωράκηΣύμφωνα λοιπόν με 2-3 σταρ της δημοσιογραφίας «η Ελλάδα θα βγάλει οσονούπω 1.3 τρισεκατομμύρια δολάρια από τα  πετρέλαια που είναι κρυμμένα νότια της Κρήτης». Ελπίζω να προσέξατε την λεπτομέρεια: Όταν μιλάμε για κοιτάσματα, μιλάμε σε δολάρια (επαγγελματικές δουλειές - όπως CNN). Κάποια άλλα τρις δολάρια θα βγάλουμε και από το «οικόπεδο» έξω από το Καστελόριζο, «αν βεβαίως δεν δειλιάσουμε από τις απειλές των Τούρκων  και προχωρήσουμε στην εξόρυξη».

Tου Νίκου Γ. ΞυδάκηΤο διαφαινόμενο τέλος της κυβέρνησης Μόντι στην Ιταλία και η προκήρυξη εκλογών τον Μάρτιο ξαναδείχνουν τον βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα της ευρωπαϊκής κρίσης. Ο κορυφαίος αναλυτής των Financial Times, μετριοπαθής φιλελεύθερος Βόλφγκανγκ Μούνχαου, επισημαίνει ότι οι έπαινοι προς τον κ. Μόντι «βασίστηκαν στην ιδέα ότι τα προβλήματα της Ιταλίας θα μπορούσαν να λυθούν εάν παραμεριστεί η πολιτική, εάν επιβληθούν λίγες μεταρρυθμίσεις και αρκετή λιτότητα».

Tου Πάσχου ΜανδραβέληH τρικομματική κοπτορραπτική στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο κατάφερε να παράγει και πάλι μια κουρελού χωρίς σχέδιο και έρμα. Πρέπει να υπογραμμιστεί το «και πάλι» διότι και η μονοκομματική κοπτορραπτική των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν είχε πολύ πιο καλά αποτελέσματα. Η φορολογική νομοθεσία ποτέ δεν διαμορφώθηκε με σχέδιο και αρχές. Κατέληγε πάντα συνισταμένη του κλίματος που διαμόρφωναν τα καφενεία των οκτώ, οι πιέσεις κοινωνικών ομάδων και οι συνιστώσες κάθε κυβέρνησης. Και αν οι προηγούμενες δεν ήταν τρικομματικές, υπήρχαν αρκετά καπετανάτα στην υπηρεσία των ψηφοφόρων και των ειδικών συμφερόντων. 

Του Γιώργου ΚράλογλουΠριν 30 χρόνια που δειλά-δειλά βγαίναμε με τουριστικά γκρουπ στα Λονδίνα και στα Παρίσια για ψώνια (κυρίως) κουνάγαμε με θαυμασμό το κεφάλι που βρίσκαμε τις Κυριακές ανοικτά τα καταστήματα. Μετά από 30 χρόνια συνεχίζουμε να κουνάμε το κεφάλι με θαυμασμό αλλά ακόμη μελετάμε αν εμείς πρέπει να ψωνίζουμε τις Κυριακές.

του Θανάση ΜαυρίδηΗ διάσπαση στους κόλπους των Ανεξάρτητων Ελλήνων έφερε και πάλι στην επιφάνεια βασικά ερωτήματα: Ποιος σκότωσε τον Τζον Κένεντι;  Υπάρχουν  εξωγήινοι; Μας ψεκάζουν; Ότι η δεξιά του παραλόγου απείλησε να κάνει κυβέρνηση με τον Τσίπρα είναι ένα σύμπτωμα των καιρών μας. Ο Πάνος Καμμένος, όμως, δεν έχει τελειώσει. Αλήθεια, ποιος φανταζότανε μέχρι πριν λίγα χρόνια τον Πάνο αρχηγό πολιτικού κόμματος;

του Θανάση ΜαυρίδηΜία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρωθυπουργός που τον έλεγαν Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου. Οι φίλοι του τον έλεγαν ΓΑΠ.  Ήταν επίσης κι ένας ακόμη πρωθυπουργός που τον έλεγαν Κώστα. Σκέτο Κώστα. Το Καραμανλής τον αναστάτωνε, καθώς ήταν λάτρης του πατέρα του Γιώργου. Μεγάλο μπέρδεμα. Διότι ο Γιώργος δεν τα πήγαινε καλά με τον Ανδρέα. Τέλος πάντων. Λένε, ότι οι δύο αυτοί άνδρες πρέπει να επιστρέψουν. Για να σώσουν τη χώρα...

Ένα άρθρο του Γιώργου Κράλογλου  Στα ανεπτυγμένα κράτη το πρόστιμο είναι πραγματική τιμωρία. Στην Ελλάδα, την πιο διεφθαρμένη των 27 της Ευρώπης, το πρόστιμο είναι η απαλλαγή του απατεώνα. Και επειδή ο ραγιάς αν δεν σε σέβεται πρέπει να σε φοβάται μοναδική λύση είναι να του κλείσεις το μαγαζί. Τίποτε άλλο.