Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο οι υπουργοί Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ εξηγούσαν ξανά και ξανά και στον γράφοντα γιατί δεν θέλουν ανεξάρτητες αρχές, ειδικά στον τομέα των εσόδων και του φορολογικού ελέγχου.
Ενα βροχερό πρωινό Κυριακής, όσο η γειτονιά του ακόμη κοιμάται, ο Μάνος Καπετανάκης ξεκινάει μέσα σε ένα μεταχειρισμένο Ford Fiesta δώδεκα ετών για τη δουλειά του.
Η ηλιθιότητα από την προβοκάτσια, είναι ένα τσιγάρο δρόμος: την αλήθεια, επιβεβαιωμένη από την ιστορία της αριστεράς, ήρθε να θυμίσει ανάρτηση άγνωστης, αλλά υποτίθεται αριστερής ιστοσελίδας, που τι νομίζετε πώς «αποκαλύπτει»: ότι «με ευθύνη 4 ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και 2 του ΚΚΕ δεν καταψηφίστηκε η TTIP», μας πληροφορεί ο τίτλος της σχετικής ανάρτησης.
Από το καλοκαίρι και μετά, παίδες μου αγαπημένοι, απόχτησα ένα χόμπι. Έχω ανοιχτό το μαγνητοφωνάκι του κινητού και κυκλοφορώ παντού με τα αυτιά τεντωμένα.
Με ρωτάνε συχνά, μήπως μετά την κυβερνητική σταθερότητα που επετεύχθη μετά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα που επιβάλλει την πολιτική κυριαρχία του κ. Τσίπρα στο πολιτικό τοπίο, πλησιάζει η ώρα της ανάστασης της οικονομίας και κατά συνέπεια και του χρηματιστηρίου.
Βαριόσασταν ή δεν είχατε χρόνο να παρακολουθήσετε τη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή; Σας διαβεβαιώ ότι χάσατε. Ρίξτε τουλάχιστον μια ματιά στα ρεπορτάζ από τις ομιλίες των υπουργών.
Εν αρχή ην το Μνημόνιο. Τα προαπαιτούμενα και η απειλητική πρώτη αξιολόγηση, από την οποία θα εξαρτηθούν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η διαπραγμάτευση για το χρέος.
Κάποτε δεν ήσαν λίγοι οι οικονομολόγοι που έλεγαν και έγραφαν ότι η οικονομία (και οι λειτουργίες της) διέπεται από την σπανιότητα των πόρων, την προσφορά και την ζήτηση, καθώς και το κόστος που συνεπάγεται η απόκτηση ενός αγαθού.
Προσωπικά χαίρομαι που βλέπω ότι ο μεν πρωθυπουργός τρέχει στην Αμερική να προσελκύσει επενδυτές, ο δε πρόεδρος των βιομηχάνων για τον ίδιο λόγο τρέχει στη Γαλλία, ευελπιστώντας ότι θα βρει επενδυτές να επενδύσουν λίγα δις από τα 105 δις επενδύσεις, που ο ίδιος διατείνεται ότι χρειάζεται η χώρα στα επόμενα επτά χρόνια, ώστε να συνεχίσουμε να ζούμε στα σημερινά μας επίπεδα.
Στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αναζητούν τον ηγέτη που θα καταφέρει να αποσπάσει την, θολών κινήτρων και ως εκ τούτου αβέβαιη σε βάθος χρόνου, εύνοια της κοινής γνώμης προς το πρόσωπο του κ. Τσίπρα.
Ιδίως μετά την τρίτη εκλογική νίκη του (μετρώ και το δημοψήφισμα), ακούω όλο και πιο συχνά ότι οι αντίπαλοί του υποτιμούν τον Τσίπρα και τον αντιμετωπίζουν με ένα είδος πολιτισμικής υπεροψίας, ενώ αυτός έχει μυαλό και το αποδεικνύει.
«Δώσε το χέρι σου. Σφιχτή χειραψία». «Ανασηκωμένους τους ώμους. Μην καμπουριάζεις». «Όταν κάθεσαι τα πόδια να είναι κλειστά. Δεν κάθεσαι σε καφενέ! Και να κοιτάς τον άλλον στα μάτια». «Όταν σε ρωτούν κάτι κρίσιμο μην κάνεις Αααα... Δείχνεις ότι δεν έχεις απάντηση». Κώδικες σωστής ανατροφής. Δώσαμε τόνους πτυχίων στα παιδιά μας αλλά ξεχάσαμε την έννοια ανατροφή. Και τα σχολεία διδάσκουν δήθεν...