ΑΡΘΡΟ

Αειθαλές και διαχρονικό, ΤΟ Καθεστώς της Διαφθοράς αενάως θριαμβεύει στον τόπο μας. Αλλάζοντας προσωπεία πνίγει τον Ελληνικό Λαό από τη σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους. Την Κυριακή πάλι βγήκε αλώβητο και από την τελευταία εκλογική δοκιμασία του…

Ο Zsiros Istvan είναι φωτογράφος και έχει καταφέρει να γίνει διάσημος κάνοντας το ακριβώς αντίθετο από την συμπατριώτισσά του εικονολήπτρια – ναι, αυτή που κλώτσαγε τους πρόσφυγες.

Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Τελευταίες προεκλογικές ημέρες... Πρώτα βγαίνει η ψυχή – κι ύστερα το χούι.

Τα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης, η χώρα έχει πάει πέντε φορές σε εθνικές εκλογές, δύο σε δημοτικές, μία σε ευρωεκλογές, έχει αλλάξει τέσσερις πρωθυπουργούς και έχει κάνει και ένα δημοψήφισμα.

Ποιο είναι το μοναδικό συμπέρασμα από την τηλεοπτική μονομαχία των πολιτικών αρχηγών της πολύπαθης Ελλάδας μας; Οτι έδρασαν, αντέδρασαν και καβγάδισαν ως να πολιτεύονται σε μια χώρα η οποία δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα. 

Ο Τσίπρας, ο οποίος έχει αναπτύξει το τελευταίο διάστημα μια πρωτοφανή, μεγαλειώδη  ικανότητα να κάνει τον Κινέζο ως προς τα πεπραγμένα της θητείας του, μετακόμισε.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιος περίμενε κάτι καλύτερο από αυτό τον τραγέλαφο που είδαμε διακαναλικά; Ποιος φαντάστηκε ότι ένα τηλεοπτικό πλατό με κανόνες συζήτησης (και μετάδοσης) που παραπέμπουν σε καθεστώς Βορείου Κορέας θα ενέπνεε και οι άχαροι μονόλογοι θα γίνονταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση;

Πιστεύω ότι οι εκλογές, και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ήταν επιτακτική ανάγκη, γιατί έτσι μόνο μπορεί να προκύψει μία ευρύτερη συνεργασία των πολιτικών κομμάτων ώστε να υλοποιηθούν τα συμφωνηθέντα του τρίτου μνημονίου. 

Μετά τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησής μας, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, το «αφήγημα των νικητών» έχει ως εξής: Στα τέλη του 2014 η ελληνική οικονομία ανέκαμπτε. Αν ο λαός δεν «έσφαλλε» εκλέγοντάς μας, η ανάκαμψη θα συνεχιζόταν και το Μνημόνιο σύντομα θα αποτελούσε παρελθόν

 Το βράδυ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου μας βρήκε να πανηγυρίζουμε στο κέντρο της Αθήνας. Πρώτη φορά Αριστερά. Η ελπίδα κέρδισε!

Εντάξει, πενθήσαμε. Αλλιώς τα περιμέναμε και αλλιώς μας ήρθαν τα πράγματα. 

Ε​​ίναι το σενάριο που «προτιμούσαν» από την περασμένη άνοιξη κορυφαίοι παράγοντες των θεσμών. 

«Το στρατηγικό πλαίσιο των εκλογών» είναι ο τίτλος του άρθρου του τέως προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στην προσωπική του ιστοσελίδα με το οποίο εξαπολύει συνολική επίθεση στον πρωθυπουργό για τα πεπραγμένα του από την ανάληψη της εξουσίας ενώ επιχειρεί να αποδομήσει και την τακτική της ταχείας προσφυγής στις κάλπες που επέλεξε ως διέξοδο η "ομάδα Τσίπρα".

Κάπου έξω από την Κόρινθο, σχεδόν παραλλήλως της διώρυγας, υπάρχουν ακόμη και σήμερα ορατά τα ίχνη της αρχαίας διόλκου.

Ο κ. Τσίπρας βλέπει τώρα τα δόντια του αχαλίνωτου κτήνους του λαϊκισμού. Το τάισε, το χάιδεψε, το θέριεψε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που ακολούθησε από την ώρα που ήταν αρχηγός του 3% έως το δημοψήφισμα. 

Όταν με ρωτάνε ξένοι δημοσιογράφοι: «Μα καλά, πώς φτάσατε να χρωστάτε τόσα πολλά» απαντάω με δύο λέξεις: Διορισμοί + Συντάξεις. Έχω και κάτι καρτελάκια με νούμερα, για να στηρίζω τις απόψεις μου.

Η έκρηξη των μεθόδων και τακτικών επικοινωνίας τα τελευταία χρόνια τείνει να καταλήξει σε επικίνδυνα μονοπάτια. 

Το νέο μνημόνιο ενδέχεται να ψηφιστεί τα επόμενα εικοσιτετράωρα. Το αν θα υλοποιηθεί, όμως, είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Κανένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα δεν έχει πετύχει πουθενά στον κόσμο χωρίς να «ανήκει» σε μία σχετικά δημοφιλή κυβέρνηση. 

Ούτε ο Πατακός που γυρνούσε την Ελλάδα για να φωτογραφίζεται με ένα μυστρί, δεν έκανε τέτοια καραγκιοζιλίκια. 

Στα υπουργεία συσκέπτονται οι επικεφαλής των θεσμών και τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών με υπουργούς και άλλους αξιωματούχους της κυβέρνησης.