Αγάπησε την τέχνη από γεννησιμιού της. Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει, θεωρώντας ότι η καλλιτεχνική τάση βγήκε από μέσα της αυθόρμητα, από τότε που θυμάται τον εαυτό της. «Δεν υπάρχει κάποια νοητική διαδικασία, δεν «προκύπτει» από κάπου, ή το έχεις ή δεν το έχεις» αναφέρει η Κατερίνα Γιάννακα. «Η μητέρα μου με πήγαινε σε μουσεία, θεωρώντας ότι η τέχνη βοηθάει τον άνθρωπο, αλλά η αγάπη μου για την τέχνη δεν προέκυψε επειδή πήγα στα μουσεία. Αυτό είναι μέσα σου και όταν συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ έντονο, αρχίζεις πια να το καλλιεργείς ενσυνείδητα. Δεν πηγαίνεις σε άλλη σχολή, αλλά στην Καλών Τεχνών. Τέχνη σημαίνει τρόπος ζωής για μένα, ζω μέσα σε αυτήν από μικρό παιδάκι».