ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Το καλοκαίρι του 2012, με αφορμή την εικαστική έκθεση που διοργάνωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή στον αίθριο χώρο του Καλλιμάρμαρου Σταδίου με έργα Ελλήνων καλλιτεχνών, όπου και συμμετείχα, παρουσίασα ένα έργο ζωγραφικής εμπνευσμένο από τα Γλυπτά του Παρθενώνα.

Ο Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά τον Κώστα Καραμανλή. Κι επειδή μπορείτε να μην το πιάσατε με την πρώτη, το επαναλαμβάνω: Ο Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά τον Κώστα Καραμανλή. Όπως εκτιμά και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο ίδιος, δηλαδή, βγήκε και το ξεκαθάρισε. «Εκτιμώ τον Καραμανλή, όπως εκτιμώ και τον Παπανδρέου». Προφανώς στην κυβέρνηση κάτι λάθος έχουν καταλάβει. - Ο Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά τον Κώστα Καραμανλή. Κι επειδή μπορείτε να μην το πιάσατε με την πρώτη, το επαναλαμβάνω: Ο Γιάννης Στουρνάρας εκτιμά τον Κώστα Καραμανλή. Όπως εκτιμά και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο ίδιος, δηλαδή, βγήκε και το ξεκαθάρισε. «Εκτιμώ τον Καραμανλή, όπως εκτιμώ και τον Παπανδρέου». Προφανώς στην κυβέρνηση κάτι λάθος έχουν καταλάβει. - See more at: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=22408#sthash.DKHQwaqH....

Τι μπορεί άραγε να σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία; Πολλοί σκέφτονται ότι το σοκ της Ιταλίας ίσως ξυπνήσει τους Γερμανούς που επιμένουν σε ένα μείγμα πολιτικής που θυμίζει περισσότερο καθαρτήριο στα όνειρα ενός θρησκόληπτου. Ότι αύριο το πρωί οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν τα προγράμματα λιτότητας και τα χρήματα θα αρχίσουν να πέφτουν από τον ουρανό. 

Πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας πιστεύουν, πως μέρες σαν και αυτές το να μιλάς για σωστή διατροφή και άσκηση και ένα τρόπο ζωής, που απαιτεί γνώση, έρευνα και προσπάθεια είναι κάτι σχεδόν ουτοπικό. Κάποιοι ίσως πουν, ότι είναι και λεπτομέρειες, που τώρα δεν έχουν θέση στην ζωή μας. Όμως ας αναρωτηθούμε όλοι μας: στις λεπτομέρειες πάντα δεν κρίνονται οι μεγάλες διαφορές, οι μεγάλες ανατροπές και οι μικρές έστω επαναστάσεις;

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα τηλεοπτικής κόπωσης ο Λάκης Λαζόπουλος επέστρεψε δίνοντας ένα μοναδικό ρεσιτάλ. Το βράδυ της Τρίτης ο ηθοποιός παρουσίασε ένα «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» εξαιρετικά άμεσο, σατιρικό και καθόλου φλύαρο.

Διαβάστε ένα άρθρο από τον Μάνο Στεφανίδη στο opinion24.gr

Με το εκλογικό αποτέλεσμα οι Ιταλοί ψηφοφόροι απέδειξαν πως δεν θέλουν να αποχωριστούν το βιοτικό επίπεδο που είχαν εξασφαλίσει τα τελευταία χρόνια. Ένα μέρος αυτής της ευημερίας, όπως και στην δική μας περίπτωση οφειλόταν στα δανεικά. Λιγότερο στους Ιταλούς, πολύ περισσότερο σε εμάς.

«Εγώ θα σας ρίξω στη θάλασσα και θέλετε δεν θέλετε θα μάθετε να κολυμπάτε». Όχι. Εκ του αποτελέσματος δεν μάθαμε. Αλλά μ΄αρέσει να θυμάμαι τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή καθώς αναφέρονταν στον ελληνικό λαό και στη αμφιταλάντευση του να συγχρονίσει ή όχι τα βήματά του με εκείνα της ΕΟΚ. Είχε άλλωστε καλλίφωνες σειρήνες να μπερδεύουν το βήμα του. ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ. (Θα μου πεις και η ίδια η ΕΟΚ μπουρδούκλωσε τα πόδια της στη συνέχεια αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο του κειμένου μου).

Αυτό τον καιρό η έννοια του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή έχει αποκτήσει σημαντική πολιτική σημασία, καθώς δραπέτευσε από τα εγχειρίδια των μακροοικονομικών και κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο τόσο στην Ελλάδα όσο και αλλού. Καλό είναι λοιπόν να ξέρουμε τι λέμε όταν αναφερόμαστε σε αυτόν.

«Δέν κάνει για τίποτα. Βάλτε τον κάπου» (Σημείωμα του γραφείου του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ με το οποίο προωθούσε την πρόσληψη ημετέρου το καλοκαίρι του 2009).

Η είδηση, ήταν με μπόλικο αφρό: «Τίτλοι τέλους για τον θρυλικό “Λέντζο”, στο Παγκράτι. Το ιστορικό καφέ - με το διάσημο φραπέ, που σέρβιρε από το 1964 - έκλεισε...».

Ρώτησα, χθες αργά το βράδυ, φίλο Έλληνα που ζει και εργάζεται στο Μιλάνο: μα καλά, είναι σωστό να εκφράζει κανείς τη δυσφορία του στις πολιτικές λιτότητας μέσω ενός υπερήλικα που βάφει τα μαλλιά του και κάνει bunga bunga και ενός γραφικού λαϊκιστή κωμικού της τηλεόρασης;

Υπάρχει ένα έργο που το έχω δει να ανεβαίνει πολλές φορές, με καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα. Εχει να κάνει με το πώς η εκάστοτε αντιπολίτευση εγκλωβίζεται σε ακραίες θέσεις ή καταγγελίες για διάφορες υποθέσεις, κάνοντας ζημιά και στη χώρα αλλά και στη δυνατότητά της να κυβερνήσει όταν έρθει στην εξουσία. Η πρόσφατη πολιτική ιστορία μας έχει πολλά τέτοια παραδείγματα.

Στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου και σε συνθήκες ακραίας πόλωσης περισσότερο από 20% του εκλογικού σώματος ψήφισε κόμματα και σχηματισμούς που κινούνται μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ξέρω αν τα αμερικανικά πανεπιστήμια κάνουν πλάκα στους φοιτητές τους, προσκαλώντας κάθε τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου να διδάξει το πώς διαχειριζόμαστε μια κρίση -εν προκειμένω το ελληνικό δημοσιονομικό ναυάγιο- ξέρω όμως ότι οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι που την πέφτουν στο Columbia, έχουν δίκιο.

Η ποδηλατοβόλτα «Freeday» είναι η πιο μαζική και δημοφιλής της Αθήνας. Κάθε Παρασκευή βράδυ 1000 - 2000 πολίτες κάνουν ποδήλατο στους δρόμους του Λεκανοπεδίου.

Ούτε τρεις μήνες δεν άντεξαν οι προβλέψεις της τρόικας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και να που βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μια αναθεώρηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, του μπούσουλα δηλαδή της οικονομικής πολιτικής που επιβλήθηκε στην κυβέρνηση μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο.

«Άκυρες» και παράνομες με βάση το Διεθνές Δίκαιο χαρακτηρίζει η Ελλάδα τις «άδειες» για έρευνες υδρογοναθράκων που εξέδωσε η Τουρκία τον Απρίλιο προς την Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου, στη ρηματική της διακοίνωση (note verbale) προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, την οποία παρουσιάζει «Το Βήμα». Ιδιαίτερη έμφαση δίνει η Αθήνα στο γεγονός ότι η Ρόδος και το «νησιωτικό σύμπλεγμα» του Καστελορίζου έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες - άρα υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) - όπως όλες οι εδαφικές περιοχές.

Το ερώτημα είναι, αν είσαι ο Πάπας της Ρώμης, τι σύνταξη αρμόζει να πάρεις; Σύμφωνα με το αμερικανικό market-watch ο Βενέδικτος ο 16ος θα πάρει την ανώτατη σύνταξη που προβλέπει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία που είναι περίπου 2.500 ευρώ τον μήνα.

Παρακολουθώ εδώ και μέρες την κορύφωση του σουρεαλισμού της ελληνικής πολιτικής. Το χάσαμε... Υποτίθεται ότι η τρικομματική κυβέρνηση επιθυμεί την ανάπτυξη. Ε, λοιπόν αυτό δεν φαίνεται από τις ενέργειές της. Αντίθετα, οι ενέργειες επικεντρώνουν στην φορολογική εξόντωση των νοικοκυριών και όσων μικρομεσαίων έχουν απομείνει ακόμη όρθιοι.