ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Του Αθανάσιου Παπανδρόπουλου«Πρέπει να είναι τρελλός κάποιος για να επενδύσει στην Ελλάδα. Ποιος θα αποφασίσει στις σημερινές συνθήκες να μπλέξει με την δημόσια διοίκηση και μετά να τρέχει να σωθεί… Οι άνθρωποι είναι άσχετοι και, σε τελευταία ανάλυση, σκοπός τους είναι η υπονόμευση της εθνικής οικονομίας και όχι η έξοδός της από την κρίση». Υπερβολές; Μάλλον όχι και ιδού γιατί.

Για τους Βολεμένους Ελληνες γράφει ο διακεκριμένος αρθρογράφος Αθανάσιος Παπανδρόπουλος Τους βλέπετε κάθε μέρα στον δρόμο, στα τηλεοπτικά παράθυρα, στις διαδηλώσεις, στα καφενεία και όπου αλλού μπορεί κάποιος να κραυγάζει. Τους ακούτε να ψευδολογούν, να απειλούν, να παραπληροφορούν, να κλαίγονται, να υβρίζουν και να χυδαιολογούν. Κάθε μέρα τρομοκρατούν με θεωρίες συνομωσίας και ασύστολα ψεύδη και το παίζουν πατριώτες.

Η Μάρα Μαρκοπούλου...μια Greecelover... απο την Χίο θέλει να την ακούσουν όλοιI was brought up in Chios, my beloved island. I left when I was 18 years old, when I went to Athens to study Law. Since then I’ve lived in Athens, the greatest city and more wonderful to live, because the beauties of the city are so many….. and more to find out.

Του Γιώργου Βερνίκου Στη δικτατορία οι δεσμοφύλακες ήταν ορατοί, είχαν όνομα και έβλεπες καθαρά την πηγή της βαναυσότητας. Σήμερα νιώθεις πολλές φορές βαναυσότητα, αλλά δεν μπορείς να τη διαγνώσεις, άρα δεν μπορείς ν’ αμυνθείς. Απόσπασμα από σημείωμα του Δημήτρη Τσάτσου στο Γιώργο Βερνίκο

Του Δημήτρη ΚωνσταντάραΣε κάποιες – λίγες ελπίζω- εβδομάδες, οι Έλληνες, καθημαγμένοι, κατεξευτελισμένοι ως τεμπέληδες και μιζαδόροι σ΄ όλο τον κόσμο, άνεργοι ή με δουλειές των 500 ευρώ, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη, με σύνταξη-φιλοδώρημα, απειλούμενοι καθημερινά με νέες αφαιμάξεις και κατασχέσεις , ξένοι και φοβισμένοι  από συμμορίες στην ίδια τους την πόλη, κατηγορούμενοι στην ουσία ότι «εκείνοι φταίνε για όλα»  και ένοχοι διότι «μαζί τα φάγαμε», με μόνη τους περιουσία 5-10 κιλά πατάτες Νευροκοπίου στο πορτ μπαγκάζ  του  χωρίς καμία αξία παλιού αυτοκινήτου τους στο οποίο δεν μπορούν να βάλουν ούτε βενζίνη, θα πάνε στην κάλπη να …ψηφίσουν.

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου Ο συνομιλητής μας είναι ένας πετυχημένος Έλληνας επιχειρηματίας, με έντονη ανάμιξη στα κοινά και βαθειά γνώση της αγοράς. Στην ερώτησή μας γιατί δεν απορροφώνται κοινοτικοί επενδυτικοί πόροι, μάς απαντά:  «Πρέπει να είναι τρελλός κάποιος για να επενδύσει στην Ελλάδα. Ποιος θα αποφασίσει στις σημερινές συνθήκες να μπλέξει με την δημόσια διοίκηση και μετά να τρέχει να σωθεί… Οι άνθρωποι είναι άσχετοι και, σε τελευταία ανάλυση, σκοπός τους είναι η υπονόμευση της εθνικής οικονομίας και όχι η έξοδός της από την κρίση». Υπερβολές; Μάλλον όχι και ιδού γιατί.

του Νικολόπουλου Φοίβου (από το Newcastle Αγγλίας)Καλησπέρα,κάθε μέρα λέγονται και γράφονται χιλιάδες γνώμες. Δε θέλω να κουράσω. Θέλω απλά να εκφράσω μια γνώμη που δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου.Η Ελλάδα είναι η μητέρα μας. Η Ελλάδα τώρα τιμωρείται. Όλοι αναγνωρίζουν, όμως, ότι υπήρχε βαθύ πρόβλημα εδώ και καιρό.Ποιό είναι, λοιπόν, το Αμάρτημα της μητέρας μας;

Του ΝΙΚΗΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΛΟΥ, διευθύνοντος συμβούλου της Icap Group και μέλους του ΔΣ της Εταιρείας Ανωτάτων Στελεχών ΕλλάδοςΚατ’ αρχάς είναι πολύ σημαντικό για τη χώρα μας που με τις αποφάσεις του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου αποφεύχθηκε η άμεση άτακτη χρεοκοπία και απομακρύνονται τα χειρότερα σενάρια (επιστροφή στη δραχμή, αποβολή από την ευρωζώνη κ.ά.).

του Δημήτρη ΜαχαιρίδηΣυνήθως οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, όταν αναλαμβάνουν την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοινώνουν μεγαλεπήβολα σχέδια, μερικές φορές έως μεγαλομανή. Στην ουσία, όμως, οι μικρομεσαίες χώρες είναι αυτές που βγάζουν το φίδι από την τρύπα.

“Βάστα Ελλάδα!” Όλα κρίνονται τώρα στο Ιταλικό μέτωπο. Η ευφορία από τη Σύσκεψη Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου κράτησε μόλις μια μέρα, την Πέμπτη. Την Παρασκευή τα spreads της Ιταλίας πέρασαν το όριο του 6%. Αν μετά το “κούρεμα” ο πανικός των “επενδυτών” χτυπήσει την Ιταλία, αν “πέσει” η Ιταλία, κινδυνεύει η Γαλλία και τότε το φάντασμα της συστημικής κατάρρευσης του ευρώ θα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Οι “μεγάλοι ηγέτες” τα σκέφτηκαν όλα, έκαναν πραγματικά βήματα αλλά ξέχασαν το θεμελιώδες: την ανάσχεση της υφεσιακής καταιγίδας, την πρώτη και απόλυτη προτεραιότητα. Τη φουλ ενεργοποίηση του μοναδικού big bazooka, της δυνατότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να “κόψει χρήμα” με μια συμβατή με την Ευρωζώνη μέθοδο.

Του Μίμη Ανδρουλάκη: Ο νέος πατριωτισμός του Made in Greece! Η Ελλάδα των παραγωγών, των καινοτόμων, των δημιουργών, η Ελλάδα των νέων “Αργοναυτών”, η Ελλάδα της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης και της αριστείας μπορεί και πρέπει να υπερκεράσει την “Ελλάδα” της μιζέριας, του παρασιτισμού, της διαφθοράς, της καταστροφής και αυτοκαταστροφής, της υστερικής δημαγωγίας! Καιρός να τελειώνουμε με την επιτάφια θρηνολογία!

«Quis custodiet ipsos custodes?» αναρωτιέται ο Ιουβενάλης στις Σάτιρες. Κι ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του βάζει τον Γλαύκωνα να αναφωνήσει «Γελοῖον γάρ, ἦ δ' ὅς τόν γε φύλακα φύλακος δεῖσθαι» δηλ. «Θα ήταν γελοίο ο φύλακας να χρειάζεται φύλακα» Την αφορμή για το σημερινό μου σημείωμα την πήρα από την πρόσφατη κλοπή των αρχαίων αντικειμένων από το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ αντί για τους τρεις φύλακες που έπρεπε να βρίσκονται στο μουσείο την ώρα της υποδοχής του κοινού, ανέλαβε υπηρεσία μόνον μία. Κι αυτή άνοιξε το μουσείο μόνη της, κατά παράβαση του κανονισμού που προβλέπει πως για να ανοίξει το μουσείο πρέπει να παρευρίσκονται δύο τουλάχιστον φύλακες.

Κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να υπερασπιστεί το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μπαίνει στον πειρασμό να αναφερθεί στο παρελθόν. Τονίζει ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση εξαφάνισε το φάντασμα του πολέμου στην Γηραιά Ήπειρο –και είναι πράγματι αλήθεια ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προσέφερε την μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης και ευημερίας που γνώρισε η Ευρώπη τους τελευταίους αιώνες. Αλλά η προοπτική αυτή, αν και είναι πέρα για πέρα ορθή, είναι παράλληλα και ατελής. Σήμερα υπάρχουν τόσοι λόγοι για να προσπαθήσουμε για μία ακόμη πιο βαθειά ένωση στην Ευρώπη όσοι υπήρχαν και το 1945 –και αφορούν αποκλειστικά το μέλλον.

Συντηρητικοί και σοσιαλιστές διανοητές, όπως ο αποβιώσας Σάμιουελ Χάντινγκτον και ο Γάλλος πρώην υπουργός Εξωτερικών επί προεδρίας Μιττεράν, Υμπέρ Βεντρίν, διέβλεπαν με ιδιαίτερη ανησυχία το νέο ρήγμα στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Η ενοποίηση του κόσμου και η μείωση της σημασίας των συνόρων ενίσχυσε τα κοσμοπολιτικά στοιχεία. Οι διασυνδέσεις με τηλεπικοινωνίες και μεταφορές, τα μεγάλα πανεπιστήμια, οι πολυεθνικές εταιρείες, ενοποιούν τα στοιχεία αυτά σε οικουμενικό δίκτυο. Προστίθενται νέα σύμβολα, όπως τα εικονικά προϊόντα της Apple. Αντιστοίχως, αμβλύνονται οι δεσμοί αλληλεγγύης με την «άλλη» κοινωνία, με τις εσωστρεφείς ομάδες της ανώτερης και μεσαίας τάξης, καθώς και με τις ασθενέστερες πληθυσμιακές ομάδες.

του Δρ. Εμμανουήλ ΑλεξανδράκηΕχθές το βράδυ στη σύσκεψη του EUROGROUP συμφωνήθηκε το νέο δανειακό πρόγραμμα των €130 δις για την Ελλάδα, συνοδευόμενο από αποφάσεις σχετικά με το εθελοντικό πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI) που αποσκοπεί στην απομείωση του ελληνικού χρέους. Από πολλούς, αυτή η συμφωνία θεωρήθηκε ότι μειώνει την αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη.

Προχθές, σε συνάντηση μεγαλο-οικονομικών παραγόντων και σε σύνδεση με skypeμε δύο πολύ προβεβλημένους αναλυτές, φάνηκε πως η πλειοψηφία θεωρούσε πως η επιστροφή στη δραχμή θα είναι αναπόφευκτη, όπως και η διάλυση του ευρώ (βλ. αναλύσεις Ρουμπινί και Σία...). Κάποιοι μάλιστα θεώρησαν πως «έτσι όπως πάνε τα πράγματα, ίσως είναι καλύτερα να διαλυθεί όλο το σύστημα και να ανοικοδομηθεί σε υγιέστερες και πιο στέρεες βάσεις».. . Όπως έγραφε ο Κώστας Ουράνης.. "Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου, τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε, κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια! Το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε!"Κώστας Ουράνης, Πάψετε πια...του Πέτρου Δούκα

Φαίνεται ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα περίεργο ταλέντο να "σταυρώνουμε" όσους κατά καιρούς έχουν την διάθεση να βοηθήσουν την χώρα όταν αυτή βρίσκεται σε δύσκολες περιόδους. Δεν χρειάζεται να πάει κάποιος πολύ πίσω. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 αρκεί. Στην εποχή δηλαδή του σχεδίου Μάρσαλ και τον αντιαμερικανισμό που εκφράστηκε στην Ελλάδα, τον οποίο κανείς δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει. Ούτε ακόμη και οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Εσχάτως λοιπόν οι Έλληνες έχουν γίνει αντι-Γερμανοί.

του Θανάση ΠαπανδρόπουλουΤο εξώφυλλο του περιοδικού The Economist της 21ης Ιανουαρίου 2012 ήταν ιδιαίτερα εύγλωττο και ευρηματικό ως συνήθως. Σε κόκκινο φόντο έβλεπε κανείς τον Λένιν να καπνίζει ένα χοντρό πούρο, με εμφανές επάνω του το σήμα του δολλαρίου. Με τίτλο «Η άνοδος του κρατικού καπιταλισμού», το περιοδικό υπογράμμιζε στον υπότιτλο ότι «η ταχύτητα ανόδου μιας νέας μορφής επιχειρείν στις αναδυόμενες χώρες θα προκαλέσει αυξημένα προβλήματα».

του Παν. ΔρακόπουλουΓράφω αυτό το άρθρο χωρίς ακόμη να έχει γίνει σαφές αν η χώρα θα παραμείνει στην Ευρώπη ή θα κατρακυλήσει έξω από αυτήν. Η εκπαραθύρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μόνον οικονομικές, αλλά και γεωπολιτικές συνέπειες. Θα μείνουμε στην Ενωμένη Ευρώπη ή θα βρεθούμε δίπλα σε μια ισχυρή Τουρκία και με όλους τους βόρειους γείτονες μέσα στην Ένωση; Το θέμα δεν είναι απλά ότι θα μας χλευάζουν, γιατί αποδειχθήκαμε ανάξιοι να συμμετέχουμε στην Ευρώπη, την έννοια της οποίας εμείς δημιουργήσαμε. Το θέμα δεν είναι ότι οι βόρειοι γείτονές μας θα μπορούν να ασκήσουν βέτο στην υποθετική περίπτωση που θα υποβάλλουμε -έπειτα από χρόνια- νέα αίτηση επανένταξής μας στην Ένωση