Εντάξει, υπάρχει μια σαφής και ορατή πολιτική λογική πίσω από την παραίτηση του Γιάνη Βαρουφάκη. Προφανώς και μια ασαφής και αόρατη, που δεν είναι ώρα, με απλωμένο τραχανά στις Βρυξέλλες, να τη σκαλίζουμε.
«Πολύ λίγο, πολύ αργά» που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Αυτό που θα' πρεπε να είχε επιδιώξει εδώ και μήνες ο Πρωθυπουργός - την διαμόρφωση δηλαδή μιας κοινής θέσης με τους πολιτικούς αρχηγούς έτσι ώστε η Αθήνα να έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ απέναντι στους δανειστές- το έκανε μόλις χτες ο κ.Τσίπρας .
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο χάρη στην υπόσχεσή του να σταματήσει να χορηγεί το οικονομικό "φάρμακο" που συρρίκνωσε την οικονομία της χώρας κατά ένα τέταρτο, αφάνισε περισσότερες από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας και οδήγησε χιλιάδες Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας.
Μπορείς να το δεις κι έτσι: Μια νέα αρχή θα γίνει, έτσι κι αλλιώς, αυτή την Κυριακή. Στην περίπτωση του συφοριασμένου, και με υπολείμματα ψυχών πάνω του,
Το νομικό ενδεχόμενο να συμφωνηθεί μια λύση "pause" για την Ελλάδα στο Ευρωσύστημα εξετάζεται σε περίπτωση που δεν γίνει δυνατή η κατάληξη σε μία συμφωνία με πιο οριστικό πλαίσιο.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις ούτε ερμηνείες. Στο ιστορικών διαστάσεων δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015 έχουμε θρίαμβο του ΟΧΙ, θρίαμβο του πρωθυπουργού Τσίπρα και ήττα του λεγόμενου στρατοπέδου των ευρωπαϊστών.
Ο βραβεύμένος με το Νόμπελ Οικονομίας, Χριστόφορος Πισσαρίδης σε ένα άρθρο για τις δύσκολες στιγμές που βιώνει η Ελλάδα και την κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη από την δημιουργία της.