ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η στυγερή δολοφονία της Τζο Κοξ θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στο βρετανικό δημοψήφισμα. 

Η Ευρώπη περνάει ένα δύσκολο καλοκαίρι, ευτυχώς όχι λόγω της Ελλάδας αυτήν τη φορά. 

Τους παρατηρώ στα μέσα μεταφοράς. Μερικοί αναζητούν την επαφή και τη θαλπωρή ενός λόγου. 

Την ώρα που οι νέοι άνεργοι πληθαίνουν, οι ικανοί πτυχιούχοι φεύγουν, οι επιχειρήσεις κλείνουν και η ύφεση μονιμοποιείται, όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές της τελευταίας συμφωνίας είναι στα αζήτητα

Μετά τους πανηγυρισμούς για την –σχεδόν- ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του Μνημονίου ΙΙΙ, η Πρώτη Φορά Αριστερά Κυβέρνηση αυτής της δύσμοιρης χώρας δηλώνει ότι θέτει ως προτεραιότητα την ανάκαμψη της οικονομίας.
 

Από την αρχή της ελληνικής κρίσης έως και σήμερα, ο μόνος σταθερός σύμμαχος που είχε και εξακολουθεί να έχει η Ελλάδα, είναι το ΔΝΤ. 

Mερικές εβδομάδες πριν, ευρωβουλευτής της κυβερνητικής συμμαχίας έγραφε στο Twitter: «Tο ερώτημα τώρα είναι ποιοι Έλληνες συνεργάζονται με τους οικονομικούς δολοφόνους για το σχέδιό τους». 

Ο πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει να γνωρίσει ότι η αριστερά που εκπροσωπεί ο Αλ. Τσίπρας κυριολεκτικά …σαρώνει!

Στις 18 Νοεμβρίου 1978, μια μέρα μετά την 5η επέτειο του Πολυτεχνείου, πάνω από 900 άνθρωποι αυτοκτόνησαν στη ζούγκλα της Γουιάνας στα σύνορα με τη Βενεζουέλα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν ένα λαό, ή κάποιο μέρος του σε εξέγερση.

Περπατώντας ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα στενά κάτω από την πλατεία Βικτωρίας, από τη Χέυδεν έως πέρα από την Πιπίνου, θα μου μείνει μία σκηνή. Είχα μόλις προσπεράσει μια αυλή, στην οδό Ατταλείας, κάτω από τη Φυλής. 

Οι εφημερίδες βρίσκονται παγκοσμίως αντιμέτωπες με μία χωρίς προηγούμενο κρίση. Οι έντυπες εκδόσεις συρρικνώνονται, ιστορικά φύλλα κλείνουν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσα χρόνια θα αντέξει το «χαρτί». 

«Κωλοζωόφιλοι, νοιάζεστε τα σκυλιά κι όχι τους ανθρώπους» είπε ο σκατόψυχος και κλώτσησε το κουτάβι. «Παλιοκομούνια, νοιάζεστε για τα προσφυγάκια κι όχι για τα ελληνάκια» είπε ο σκατόψυχος και πούλησε 5 ευρώ το ροδάκινο στο παιδάκι της Ειδομένης.

Την πρώτη παραβατική συμπεριφορά της μεταπολίτευσης την αντίκρισα λίγες μέρες μετά την πτώση της χούντας. Ηταν κάποιος λεχρίτης, στην εμφάνιση και στη συμπεριφορά, που οδηγούσε το μηχανάκι του αντίθετα στον μονόδρομο. Ηταν ανήκουστο για την εποχή, με σόκαρε και του έκανα παρατήρηση. «Τώρα έχουμε δημοκρατία», μου απάντησε απτόητος και συνέχισε να οδηγεί αντικανονικά.

Τ​​ο ελληνικό κράτος δοκιμάζεται αυτή την εποχή. Ορισμένοι πιστεύουν ότι συνεχίζει να λειτουργεί από... θαύμα, άλλοι αποδίδουν τη λειτουργία του σε ένα συνδυασμό ελληνικού φιλότιμου και πείσματος. Η διαχείριση της προσφυγικής / μεταναστευτικής κρίσης σίγουρα δίνει την εικόνα μιας Ελλάδας failed state.

Είμαι αισιόδοξος για την οικονομική πορεία της χώρας, όχι επειδή είμαι αισιόδοξος εκ φύσεως ή επειδή η ανάπτυξη της χώρας πρέπει είναι μονόδρομος, αλλά επειδή όλες οι ενδείξεις τείνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Καμιά φορά από τα μικρότερα καταλαβαίνεις καλύτερα τις κρυφές επιδιώξεις.

Από τις στήλες της Εστίας, λίγες ημέρες μετά τα δραματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη, με την επίθεση κατά των διδύμων πύργων, υπογράφαμε ένα άρθρο με τίτλο «Ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε». 

Οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, δεν πρόλαβαν να βγουν από το Προεδρικό Μέγαρο και, με εξαίρεση τον κύριο Μητσοτάκη, άρχισαν να κάνουν δηλώσεις καλλιεργώντας κάθε άλλο παρά κλίμα πολιτικής συναίνεσης. 

Ο​​ Κώστας Καραμανλής και ο «καραμανλισμός» γενικότερα αποτελούν ένα σημείο αναφοράς για τη Ν.Δ. και την Κεντροδεξιά.