ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η αποδοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στον κεντρικό ρόλο του ελεγκτή, θα αποτελέσει την προτελευταία πράξη προσαρμογής της ομάδας που κυβερνά εδώ και (περίπου) έναν χρόνο την Ελλάδα στην πραγματικότητα με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο κ. Τσίπρας.

Μέσα στο τσουνάμι του εθνολαϊκισμού που είχε συνεπάρει τη χώρα το περασμένο καλοκαίρι, ένα 38,5% του ελληνικού λαού αντιστάθηκε και ψήφισε υπέρ της λογικής και της εθνικής αυτοσυντήρησης. 

Η πώλησης της Finansbank ουσιαστικά σηματοδότησε το τέλος μίας εποχής η οποία υποσχόταν πολλά για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, όπως αυτή εκφραζόταν μέσα από την ευρωστία των ελληνικών τραπεζών

​​Οποιος νομίζει ότι αυτό που ζούμε στην Ελλάδα είναι κάτι το μοναδικό είναι γελασμένος. Βιώνουμε σε πιο ακραία μορφή φαινόμενα που είναι παγκόσμια και αλλάζουν τον κόσμο.

Και κανένα άλλο λόγο να μην έχει κανείς, ώστε να αισθάνεται καλά με την κυβέρνηση της Αριστεράς, θα αρκούσε η διαχείριση απ' αυτήν του προσφυγικού ζητήματος. 

Μελέτησα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «Financial Times». 

Τα φετινά «βαριά» αναγνώσματα με οδήγησαν σε μία αποκλειστική απόφαση: Ποτέ πια βαρύ βιβλίο! Αν υπάρχει ηλεκτρονική έκδοση, έχει καλώς. Αν όχι, ο συγγραφέας έχασε έναν αναγνώστη. Ζούμε στον 21ο αιώνα!

Στις 6 Ιανουαρίου 2016 απονέμεται στον Έλληνα μαθηματικό Κωνσταντίνο Δαφέρμο στις ΗΠΑ το βραβείο Norbert Wiener για το έργο του στις Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, χαρακτηριζόμενος ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του αιώνα στη θεωρία των νόμων Διατήρησης.

Αθήνα - Από το 2008, οι διασώσεις των τραπεζών περιελάμβαναν σημαντικές μεταφορές των ιδιωτικών απωλειών στους φορολογούμενους της Ευρώπης και της Αμερικής.

Σκέφτομαι τη γενιά μου και τη φουρνιά μου. Εμάς που γεννηθήκαμε στη δεκαετία του '60. Τη γενιά “του ΠΑΣΟΚ”, όπως λέει το κλισέ. 

Αφού το έφερε η τύχη μας να ζούμε στον καιρό της κατανόησης, ας πούμε ότι κατανοούμε αυτό που έγινε στην Ειδομένη.

Εικοσιεφτά χρόνια μετά; Μέχρι και φονικό λες ότι παραγράφεται (που λέει ο λόγος). Πόσο μάλλον ένας διορισμός για μαϊμού πτυχίο. 

Στη σελίδα 1.018 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (τεύχος Α΄, αριθμός 94) από τη 14η Αυγούστου 2015, σημειώνεται το παρακάτω...

Η κυβέρνηση και η χώρα θα βρεθούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο. 

Προσπαθώ να γελάσω λίγο με αυτή την υπόθεση των Ελληνίδων φοιτητριών που εκδίδονται για μια τυρόπιτα κουρού. Αλλά δεν μπορώ ούτε να χαμογελάσω. Γιατί το ξένο μέσο ενημέρωσης δεν είναι κανένα της πλάκας.

Η δεκαετία του ’60 είδε την άνθιση της ελληνικής βιομηχανίας. Ο Έλληνας καταναλωτής που αποκτούσε το (εξ αντιπαροχής) διαμέρισμά του χρειαζόταν εξοπλισμό: έπιπλα, ψυγείο, κουζίνα, θερμοσίφωνα. 

Η αντιπολίτευση προσέφερε συναίνεση στον κ. Τσίπρα τον περασμένο Αύγουστο. Ανοήτως, αλλά την προσέφερε. Ήταν συναίνεση στην πράξη και δίχως όρους.

Από τη στιγμή που ψηφίστηκε η αναίρεση των 100 δόσεων η οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Χθες κανονικά έληγε και η περίοδος χάριτος για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για χρέη προς το δημόσιο.

Η οικονομία καταρρέει, και εκείνοι ψάχνουν πώς να αυξήσουν τους φόρους.

Την προηγούμενη Τετάρτη ταξίδευα οδικώς στον αυτοκινητόδρομο Μ40 από το Λονδίνο προς τη Βόρεια Ουαλλία.